![](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEinyKW0HZNKzWxILbMPdrtYYLiaRbHfN1wgMMjR5eB4Yt_mXKs2qktT7ELedM7UlOUeE2lOinQLEYf5D3xeuM_s5Cmmtw5dloHGwUNBIPHdpqpNKRQniCf_CJdfsqlM_3mr3Tze0v6ddfs/s320/Woz+L+Jagoda+w+m+1.jpg)
Obwoluta z bibliotecznego egzemplarza (Rajska Dziecięca) zaginęła w toku dziejów :) więc przedstawiam również środek:
![](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhwyIKIOqdRSgUaN8IZPjzlmZqDZGX_s_fPB7gD6MzpglaZDRX74VkSr66-wI2q1hbNjYvZsVHpBwfGWPxHrjdoKX_5GWHL12Sokr5dwThf5OrpklLlw8lVxrqSy4msMdDIMizBrxa8S4Q/s280/Woz+L+Jagoda+w+m+2.jpg)
Jest to pierwsza część z 2-tomowego cyklu o Jagodzie ze wsi, która przyjeżdża do Warszawy uczyć się na pielęgniarkę. Zatrzymuje się u stryja, którego nigdy nie widziała i powoli zdobywa sobie przyjaciół. Przeraźliwie smutna to opowieść: rodzina stryja kompletnie nią się nie interesuje, nawet tym, czy coś jadła, jest zostawiona samej sobie, nie ma do kogo zwrócić się z pierwszymi problemami, jakie się pojawiają, rodziców w domu nie chce martwić i niepokoić, więc to wszystko przemilcza, aż wreszcie wplątuje się w kabałę. Płakać mi się chciało przy czytaniu i "Bułeczka" mi się przypomniała...
Przeczytałam 12 lutego 2012.
Powieść wydana w 1972 po raz drugi.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz