Karel Poláček - Vše pro firmu

Do przeczytania czegoś po czesku w tym miesiącu szukałam cienkiej książeczki, wygodnej do wożenia w torebce i czytania w tramwaju. Padło na pana Poláčka, którego jedną powieść dla dzieci już czytałam i to trzy lata temu, okazuje się. Karel Poláček był satyrykiem, humorystą, a że miał żydowskie korzenie, w czasie wojny znalazł się w getcie w Terezinie, a potem został wywieziony do Oświęcimia. Uważano, że tam zginął, zdaje się, że taki napis jest na tablicy pamiątkowej na domu, w którym mieszkał w Pradze (ale może coś poplątałam), w każdym razie później ustalono, że był widziany jeszcze w styczniu 1945 roku w obozie w Gliwicach i tam zginął w czasie selekcji, w wieku 53 lat.

Vše pro firmu (czyli Wszystko dla firmy) to opowiastka z czasów Pierwszej Republiki o tym, jak po studiach i pracy za granicą wraca do domu w Pradze syn pewnego przedsiębiorcy. Tatuńcio - wdowiec jest lekkoduchem, a syn uważa za swój święty obowiązek zaprowadzić porządek w firmie. A najlepiej ojca ożenić, żeby się ustatkował. Posługacz w biurze, który swą pozycję traktuje jako drugą po Bogu, wspiera nowego szefa bardzo aktywnie. Następuje szereg zabawnych scen związanych z wizytami u swatki i przeglądem kandydatek. A rezultat? Mogę go zdradzić, bo przecież nikt z moich czytelników tej książki nie przeczyta 😀 Ożeni się syn (który ani o tym nie myślał), ożeni się na stare lata posługacz - tylko ojciec zostanie wolnym ptaszkiem, ale będzie miał już wnuka do rozpieszczania.

Dawne ogłoszenia prasowe na wyklejce. Okazuje się, że i bez komórek istniała możliwość zliczania swych kroków.

Śmierć od zatwardzenia poniosło już wielu ludzi, a przecież mogli się uratować pijąc morawską wodę!

Chyba zrozumiałe 😄

 

A oto, kto był przede mną właścicielem tego egzemplarza! Martin Nechvátal, proszę państwa, był/jest przewodniczącym Bytové družstvo "U tří růží", mówią internety. to jakby rodzaj spółdzielni mieszkaniowej, czy teraz to się nazywa jakoś inaczej, gdy właściciele mieszkań w danym budynku sami się rządzą... Kondominium? zapomniałam tej nazwy 😒

Dom Pod trzema różami jest zabytkiem pochodzącym z gotyku, a tu jest jego opis. Tyle mówi szybkie śledztwo, na tym dość. Być może będąc w Pradze udam się pod ten adres i podziekuję panu Martinowi za to, że miałam możliwość zapoznać się z książką 😁 W ramach serendypności, naturalnie. Oczywiście, jeśli jeszcze żyje, bo przecież biblioteki zazwyczaj sprzedają do antykwariatów spadkobiercy...

Początek:

Koniec:

Półka! Zapomniałabym o półce!

Wyd. Východočeské nakladatelství, Hradec Králové 1966, 162 strony 

Z własnej półki (kupione 14 stycznia 2020 roku w antykwariacie online za 19 koron -11%) 

Przeczytałam 12 stycznia 2021 roku 

 

NAJNOWSZE NABYTKI 

Dobrze, a teraz donoszę (choć najchętniej bym się nie przyznawała głośno), że znowu coś kupiłam w Ulubionym Praskim Antykwariacie. Ale tym razem - po raz pierwszy - dotrzymałam słowa, że nie będę dopełniać zamówienia kilkunastoma innymi książkami 😋 Dzielna ja! Zobaczyłam tę pomarańczową książkę z samego dołu, a to pierwszy tom cyklu o znanych prażanach i ich mieszkaniach/domach, mam dwa kolejne, więc... i nic innego nie wyszukiwałam, tylko wzięłam trzy inne, które już były od jakiegoś czasu w koszyku. Same pragensie. Ta bez napisu na grzbiecie to powieść dla dziewcząt rozgrywająca się na praskim Petřínie, rok wydania 1941. Niestety z charakterystycznym zapaszkiem...

A teraz taka sprawa. Wiadoma to rzecz, że zajęcie sobie zawsze znajdę, nawet specjalnie nie szukając. Nie wyobrażam sobie, nawiasem mówiąc, że mogłabym kiedyś powiedzieć nudzę się, nie wiem, co robić. No nie do pomyślenia.

/chyba że na oddziale covidowym, bez książki, bez niczego/

No i skoro już przy czeszczyźnie jesteśmy, wsiąkłam w czeskie radio. Nie od dziś, ale widzę, że przybiera to straszne rozmiary. Bo z ich strony można rozmaite audycje ściągać (są tam też jakieś podcasty, ale ja nie wiem, o co biega). I ja tak ściągam, ściągam, nagrywam na płytki, żeby było pod ręką koło łóżka i żeby sobie móc w dowolnej chwili wybrać coś ciekawego i odsłuchać. Płytki się gromadzą, a ja zaczynam dostawać szmergla. Czasu jest ograniczona podaż, prawda? Praca, dom, zakupy, film, czytanie, internet... i teraz jeszcze to radio! Z czego zrezygnować? A teraz jeszcze odkryłam, że mają tam mnóstwo słuchowisk, które można odsłuchać tylko na stronie i często z krótką datą przydatności do spożycia, na przykład jeszcze 4 dni. Niech to licho! Człowiek by chciał zbyt wiele! A to jeszcze nie koniec tego, co mi się zwaliło na głowę (na własne życzenie). Ale o tym następnym razem.

 

A teraz jeszcze przeczytałam, że jest film według Vše pro firmu! Nosz ja się potnę (mydłem w płynie)! Kiedy ja to mam wszystko zdążyć???