N. Nosow - Witia Malejew w szkole i w domu

Nie wiem, czym sobie pan Nosow zasłużył (czy raczej NIE zasłużył) na taką anonimowość imienia. Bogu dziękować, że w ogóle nie oznaczono jako autora N.N. Gdy Witię wydawano w Polsce po raz pierwszy, jego autor był po czterdziestce, za młody na imię?

Więc - Nikołaj Nikołajewicz Nosow. Tu po polsku, a tu po rosyjsku. 

Witia Malejew w szkole i w domu to była jedna z moich najukochańszych książek. Teraz, gdy ją sobie przypomniałam, po części rozumiem, dlaczego. Bo z jednej strony - myślałam sobie teraz - ja byłam w szkole (podstawowej) taka typowa piątkowa uczennica, więc co mnie mogło pociągać w postaci Witii, a zwłaszcza jego kompana Szyszkina, dwójkowiczów i z lekka bezmyślnych chłopaków? Chyba, że właśnie odmienność? 

Ale jednak. Prokrastynacja to moje drugie imię. Ja też, jak Witia, chętnie odłożę na później to, co TRZEBA zrobić, a zajmę się tym, czego NIE TRZEBA, przynajmniej w danej chwili. Zostawię na ostatnią chwilę. Jak jest coś łatwego i coś trudnego, też wybiorę to łatwe, chyba z nadzieją, że trudniejsze w międzyczasie zniknie 😁

Klasyczny przykład - gdy się mam uczyć do testu, zabieram się nawet za porządki w szafie (co jest najgorsze z możliwych), byle nie siąść do zeszytu. Dziś chyba mogłabym podać rękę bohaterom.

Gdy wczoraj czytałam, po raz pierwszy dostrzegłam, jaką dawką propagandy jest Witia... przesycony. I smrodku dydaktycznego. Jako dziecko absolutnie tego nie widziałam (czyli spełniała swą rolę). Niestety nie pamiętam, czy docierał wówczas do mnie absurd rozmów uczniów z drużynowym czy nauczycielką - całkiem jak z jakiegoś zebrania w fabryce. Pozwólcie mnie też powiedzieć. W naszej klasie panuje prawdziwa przyjaźń. Teraz rozumiem, że chłopcy chcieli mi dopomóc i walczyli o honor całej klasy.

Cóż, dziś chyba już nikt tego nie czyta, na Lubimy czytać znalazłam jedynie 20 ocen! I pewnie wystawili je z sentymentu ci z mojej generacji.

Ja jednak pozostaję przy pozytywnej ocenie i pewnie za kolejne 20 lat znów do Witii... zajrzę. 

Oczywiście powieść została sfilmowana, ja ten film mam i się zastanawiam, czy to możliwe, że go do tej pory nie oglądałam. W planach za 5 minut - odszukanie go i sprawdzenie. Jeśli nie znam - już wiem, co będę dziś oglądać.

Początek:

Koniec:

A teraz półka, proszę bardzo.Większość z tego powinna być Wam znana, wszyscyśmy to czytali 😍

Wyd. Nasza Księgarnia, Warszawa 1976, 205 stron 

Tytuł oryginalny: Витя Малеев в школе и дома 

Przełożyły: Maria Grzeszczak i Natalia Stasińska 

Z własnej półki 

Przeczytałam 9 maja 2021 roku 

 

Teraz tak. Obejrzałam wreszcie Zabić drozda.

  

Szczęśliwie moje DVD było wypasione językowo, więc wybrałam sobie czeskie napisy, a co!

Czyli obejrzałam Jako zabít ptáčka. Na początku myślę - co za Čipera, jaka Čipera, co to jest? A to w czeskiej wersji główna bohaterka Smyk (ang. Scout). Dosłownie - spryciara. Nauczyłam się nowego słówka 😏

Doczytałam, że Harper Lee dała zegarek po swoim tacie Gregory Peckowi w dowód uznania, jak go pięknie odegrał. Ale to nie był zegarek (hodinky) użyty w filmie.

 

Z frontu szczepień donoszę, że wczoraj córka prosiła, żeby jej przynieść piłę w celu odcięcia sobie bolącego ramienia. Oprócz tego pękał jej łeb oraz bezustannie moczyłam w zimnej wodzie ręcznik, coby sobie chłodziła rozgorączkowane czoło. Ale dziś już przeszło. 

Miejska partyzantka (urban guerrilla) działa!

/a przynajmniej robi, co może/

Z frontu kuchennego natomiast - informuję, że w słoiku była fasola. Postanowiłam skorzystać z niedzieli (w tygodniu nie ma czasu na tak długie gotowanie) i przyrządzić ją w charakterze dodatku do drugiego dania. Czego jeszcze w życiu nie robiłam. No nie jadało się u nas fasoli w ten sposób. Zawsze albo do barszczu albo po bretońsku. Książka Bukiet z warzyw, tom 1 Henryka Dębskiego zaproponowała:

a/ fasolę białą z wody (polaną bułką tartą z masłem)

b/ fasolę białą po gospodarsku (z masłem, natką, koperkiem i curry)

Ponieważ nie mogłam się za cholerę zdecydować (zwłaszcza w kwestii zielonego, które tak uwielbia córka), w końcu zrobiłam obie. Albowiem okazało się, że tej fasoli ugotowało się trochę dużo.

/jeśli chodzi o mistrza drugiego planu czyli na wpół zardzewiały cyrkiel ze stołu, to nic, to tylko na chwilę, jest do wyrzucenia, do metalu i plastiku chyba?/

Obie fasole nadają się do jedzenia, gdyby ktoś pytał. Do tego stopnia, że do wieczora chodziłam do kuchni i podjadałam po dwa zimne ziarnka (tyle tego zostało), aż wreszcie skonsumowałam całość 😀

Dziś było risotto, jutro będzie tofu, a pojutrze... zobaczymy. Miałam robić kaszę pęczak po wiejsku - ale w Lidlu wykupili. Natomiast dziś optymalizując wykorzystanie czasu pracy na fabryce obejrzałam parę filmików na YT, gdzie ludziska smażą różne placuszki ZE WSZYSTKIEGO. I jestem za.

...

EKSPERYMENTA z wielkością zdjęć 

1400 - rozmiar oryginalny, do lewej

1400 - bardzo duży, do lewej

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

1400 - duży, do lewej