Karol Estreicher - Nie od razu Kraków zbudowano

 

Szymiczkowa w Złotym rogu inspiruje się w pewnym momencie historią złapania przez hycla pieska Dżimusia, opisaną w Nie od razu Kraków zbudowano i zachciało mi się wrócić do wspomnień Estreichera, ikonicznych dla miłośników Krakowa 😍

Właściwie zdumiałam się, bo wyszukiwarka blogowa nie wykazała tej lektury, a są tu książki od 2006 roku. Co prawda blog założyłam w 2010, ale w pierwszym poście spisałam wszystkie przeczytane książki od 2006 roku. Czyli - co najmniej 15 lat nie czytałam Estreichera. Aż mi się wierzyć nie chce! Żyłam w przekonaniu, że wracam do niego regularnie 😏

A jednak, o dziwo, pamiętam, co tam w środku tych wspomnień jest. Diabli wiedzą, ile razy wcześniej to czytałam od zakupu... Jeśli ktoś ma sentyment do szopki krakowskiej, to rozdział o Ezenekierze jest OBOWIĄZKOWY! A ja tym razem bardziej się skupiłam na złośliwych często relacjach dotyczących profesorów uniwersyteckich 😂 Zawsze też miło znów poczytać o tym, jak się żyło przed ponad stu laty, w autentycznych wspomnieniach, a nie w wyobrażeniu autorów, jak przy poprzedniej książce. 

Można powiedzieć, że w kilka godzin połknęłam Nie od razu Kraków zbudowano - no, ale w końcu jest niedziela. Postanowiłam szybciutko napisać ten post, nie odkładać go na później, bo przede mną ciężki tydzień w pracy, raz że powrót do dawnych godzin, a dwa, że od wtorku do piątku będziemy przeprowadzać ten konkurs na sekretarkę, a więc dodatkowa robota. A jeszcze trzy, że w tym tygodniu piszemy test końcowy z czeskiego, zapomniałabym! W związku z tym teraz się zastanawiam, co by sobie wybrać do czytania kolejnego, żeby było takie przyjemne i odprężające...

Teraz chciałam tu pokazać tę inspirację, o której wyżej. Po lewej Szymiczkowa, po prawej Estreicher.

Dla mnie to bardziej  przepisanie niż inspiracja 😎

Początek:

Koniec:

Książkę kupiłam w antykwariacie i teraz patrzcie - była to 175-ta książka nabyta w 1988 roku, a był dopiero lipiec! Kiedyś to były szczęśliwe czasy! Jedyne, co mnie ograniczało w zakupach, to ewentualnie finanse, a nie ilość półek!

Półka z książkami, których akcja toczy się w Krakowie, bardzo różnymi. Regał stoi w kuchni i po tych ponad 30 latach muszę stwierdzić, że nie był to najszczęśliwszy pomysł. Albo może byłby dobry przy nowoczesnym wyposażeniu tejże - a ja nie mam nawet okapu. Niestety książki noszą ślady tego, że tutaj się gotuje 😠

Ale trudno, tego się już nie cofnie. Do rzeczy więc - znacie coś?

Wyd. PIW, Warszawa 1956, 218 stron

Z własnej półki

Przeczytałam 6 czerwca 2021 roku

Moja łąka nadal nie zawiera kwiatów, ale przynajmniej rośnie 😂

Chciałam znaleźć coś do pracy na obiad do pudełka... i nic. Albo sałatki z majonezem (no weźcie, nie po to chodzę biegać chodzić, żeby potem żreć majonezy) albo nie mam dziś w domu potrzebnych składników albo znowu ten problem, że w czym niby mam zabrać winegret? Idea zalania nim rano sałaty i jedzenia jej jakiejś kompletnie zdechłej o 14.00 coś mi nie pasuje. Wygląda na to, że trzeba będzie nosić kanapki, a obiad robić (i zjadać) pod wieczór. Bez sensu. A żeby coś ugotować i odgrzać w mikrofalówce w robocie, to też mi się nie widzi. Niedobre 😰

Córka mówi, żebym szukała na YT hasła lunch box. No to zaraz na początku trafiłam na jedną dziołchę, która w niedzielę przygotowuje pudełka na PIĘĆ dni. W piątek je obiad przygotowany w niedzielę! Smacznego!

Mam problemy, co nie?

Rozbestwiłam się przez ten pandemiczny rok,  kiedy jadło się codziennie świeżo przyrządzony obiadek, żadnego odgrzewania i o ludzkich godzinach...