Władysław Krapiwin - Skąd wieje wiatr

 To są dwie powieści właściwie - Skąd wieje wiatr i Ludzie z fregaty "Afryka". Tu po raz pierwszy wydane razem. No, a przede wszystkim połączone postaciami bohaterów.

Albo jeszcze bardziej przede wszystkim - z tych najukochańszych. Dodatkowo zachował się egzemplarz mój własny z dzieciństwa, co nie jest takie oczywiste, jak by się mogło wydawać - część książek szła do młodszych dzieci w rodzinie (i chyba nie była to MOJA decyzja 😎, gdzież bym ja tam dała!).

Teraz, gdy znów to przeczytałam, zaczynam się dziwić, że to była dla mnie taka kultowa książka, bo ona naprawdę jest o chłopcach i dla chłopców. Główny temat ich zainteresowań to latawce i takie tam 😉 A jednak... Scenę, gdy Jaszka spada z wysokiego cypla do rzeki, wyratowawszy najpierw dwóch malców, pamiętam od dzieciństwa i pamiętać będę, dopóki cokolwiek pamiętać będę 😢 I tak samo jak wtedy, przed wielu laty, miałam nadzieję, że jednak Jaszka się potem pojawi, że okaże się cudownie uratowany, tak i dziś przy czytaniu znów gdzieś mi się zatliła ta matka głupich...

Początek:

Koniec:

Na półce same rosyjskie dla dzieci i młodzieży. Znakomita większość to łupy z allegro z czasów rusomanii. Niedawno tę półkę  pokazywałam, przy okazji Ostatniej kradzieży, ale bardziej prawą stronę. Nie wiem, czy cokolwiek z tego będziecie znać, jest tu jednak dużo takich, które mi się podobały: Sierioża, seria o Kroszu, Szukszyn... Sierioża to również super film, strasznie mi się zatęskniło za radzieckim kinem, zwłaszcza że właśnie dziś na Fabryce opowiadałam stażystce (która zna trochę rosyjskiej literatury, ale nigdy w życiu nie widziała radzieckiego filmu) o Moskwa nie wierzy łzom - i nawet znalazłam dla niej wersję zdubingowaną w jej ojczystym narzeczu 😁

A teraz myślę, że niepotrzebnie jej gadałam o tym, bo będzie się czuła może zobowiązana do obejrzenia starej ramoty, że może ja ją w poniedziałek zapytam, czy oglądała albo co... Człowiek to jest głupi, myśli, że wszyscy podzielają jego zainteresowania!

Wyd. Nasza Księgarnia, Warszawa 1972, 358 stron

Tytuł oryginalny: Та сторона, где ветер

Przełożyła: Hanna Ożogowska

Z własnej półki

Przeczytałam 22 czerwca 2021 roku

 

Skoro o filmie mowa, to wczoraj nastąpiło takie wydarzenie, że udało mi się namówić córkę na wspólne oglądanie francuskiego filmu dokumentalnego 

The Kiosk, reż. Alexandra Pianelli, 2020

Autorka postanawia pomóc matce w prowadzeniu kiosku z gazetami w XVI-tej dzielnicy Paryża, uczy się prowadzenia biznesu, który w rękach jej rodziny pozostaje od czterech pokoleń, poznaje stałych klientów i zaprzyjaźnia się z nimi, obserwuje życie ulicy z tego klaustrofobicznego wnętrza. Ale jak wszyscy wiemy czytanie gazet wychodzi z mody, więc dni kiosku są policzone...

  

Film był po francusku z angielskimi napisami i stanowczo lepiej na tym wyszła moja córka, bo mój angielski jest, jaki jest (bywa, że nie nadążam), a francuski z kolei, o ile czytać mogę ile bądź, o tyle taki ze słuchu trochę zardzewiał.

 

NAJNOWSZE NABYTKI

Wiadomo, że nic nie kupuję 😂 To jest rzecz, która się odleżała w pandemicznym czasie u przyjaciółki, z racji bycia żoną oficjela dostarczycielki rozmaitych wydawnictw uniwersyteckich  - no a teraz wreszcie trafiła w moje ręce. Przeglądałam trochę w tramwaju i myślę, że nie musi być nudna ta książka (najbardziej lubię anegdotki, a takie tam są).

 

A teraz tak. W sobotni upalny poranek przymierzyłam WSZYSTKIE letnie sukienki wyciągnąwszy je z próżniowego worka (cztery niestety się nie nadają, ale oczywiście nie pozbywam się nadziei, że jednak kiedyś schudnę, wiadomo 😁). Straszna to była robota, to latanie od łóżka, gdzie ciuchy wyłożyłam, do lustra w przedpokoju - ale uporałam się. Po czym wpadłam na genialny pomysł, że do tego worka zapakuję teraz sukienki jesienno-zimowe. Niektóre najpierw odświeżę w pralce (plus parę z ubiegłego tygodnia). Dawaj!

No, jakoś tak bezmyślnie dołożyłam do prania jedną taką różową. Wściekle różową.  

Wyciągam to pranie...  ta druga od lewej była BIAŁA w niebieskie kwiatki...

Córka mówi, że takie naciapane to są modne i żeby w niej chodzić. Pani Małgosia, która u nas na Fabryce konserwuje powierzchnie płaskie, mówi, żeby wlać do pralki Vanish do kolorów i dać na wysoką temperaturę.

No nie wiem, co wybrać 😖