Philip Roth - Praska orgia

 

Praska orgia to od teraz wspomnienie koszmarnej sobotniej podróży pociągiem - tak na oko ze 40% współpasażerów nie miało maseczki. A gdy konduktor z daleka (może celowo) ogłaszał swoje nadejście, okazało się, że oni wszyscy maseczki mają, zaraz powyciągali z kieszeni, z torebki i pozakładali. Po czym natychmiast zdjęli, gdy konduktor zniknął w kolejnym wagonie. A wyglądali na takich, którzy już posiadają dowód osobisty... Pierwsza podróż od czasu pandemii i od razu taki nerw. 

W chwilach wolnych od zerkania na debili skupiałam się na lekturze, no ale teraz źle mi się książka kojarzy 😕

Tak, DEBILI, dużymi literami. Podróż czy to pociągiem czy tramwajem warunkuje maseczka na twarzy. Zawsze jest wybór: nie uznajesz tego zarządzenia, idź na piechotę albo jedź na rowerze. Wybierasz jazdę pociągiem - zasłoń usta i nos. Opowieści o tym, czy maseczka chroni czy nie chroni, zostaw na imieniny u cioci. To wszystko. Wydawałoby się proste, nie? A jednak nie jest...

Ciągle nie mogę o tym zapomnieć, bo za 2 tygodnie czeka mnie powtórka z rozrywki. A u Rybeńki wyczytałam, że znane jej są przypadki wybicia zębów u zwracających uwagę. No, nie zwracam, bo się boję. Nawet nie że rękoczynów, ale samej awantury - nie nadaję się do awantur. Tylko głowa mi pęka od brzydkich myśli i życzeń pod adresem. Czyli obraca się to przeciwko mnie, tak czy siak. Cholera jasna.

No ale Praska orgia miała być, a nie polska orgia nie-maseczek. Amerykański pisarz Zuckermann w meandrach czeskiej literatury i polityki. Okazuje się, że nie było się znowu tak czego bać (tytuł mnie zniechęcał). Oj tam, parę chujów na krzyż 😂😂😂

Gdyby jednak ktoś chciał szybko (książka ma zaledwie 86 stron) zyskać wiedzę o tym, jak wyglądała pozycja i życie czeskiej inteligencji po '68 roku czyli w czasach tzw. normalizacji - to to jest bardzo dobra rzecz. Choć nie mogę się opędzić od myśli, że Hrabal robił to lepiej. 

No i teraz - jest film. Zachodzę w głowę, jak na tak skąpej objętościowo podstawie mógł powstać cały scenariusz. I trochę się boję obejrzeć. Bo może jednak realizatorzy skupili się na tym seksie? Zresztą, i tak nie mam za bardzo czasu na filmy. Ciągnie tylko ta Praga, gdzie film był kręcony - ale przecież do Pragi mam już niedługo, tak?

Początek:

Koniec:

Wyd. ZYSK i S-KA, Poznań 2004, 86 stron

Tytuł oryginalny: The Prague Orgy

Przełożył: Jan Zieliński

Z biblioteki

Przeczytałam 17 lipca 2021 roku

Wybrałam się wczoraj wieczorem na dworzec autobusowy - bo to wiecie, nigdy nie jechałam Flixbusem i chciałam zobaczyć, jak wygląda ten autobus, który wraca z Pragi o 19.40, co mnie za miesiąc czeka. Bo stażystki kiedyś jechały nad morze i opowiadały po powrocie, że tam przed każdym siedzeniem jest monitor mały i takie tam dyrdymały.

Ani o 19.40 ani o 20.05 autobusu z Pragi nie było (może przyjechał wcześniej, może był spóźniony, skąd to wiedzieć?), za to szykował się do odjazdu Flixbus do Amsterdamu, więc zajrzałam do środka. Normalny, żadnych ekraników tam nie było.

Kolega z pracy mówi, że w ogóle Flixbus nigdy ich nie miał i te stażystki musiały jechać z jakimś innym przewoźnikiem. Może.

To sobie poszłam spacerkiem do tramwaju, a mam ci ja do niego kawałek od dworca, bo od zeszłego roku kupuję kartę tylko na ósemkę, do roboty. Po drodze zobaczyłam podpis idioty.

A także witrynkę pewnego handelku i zastanawiam się, czy w ramach drobiazgu z Krakowa dla znajomych w Pradze nie nabyć takich magnesów. Trzeba by tam zajść w godzinach otwarcia i przyjrzeć się. Co o tym myślicie? Nadają się?

A pod Bagatelą, gdzie zamierzałam wsiąść wreszcie do tramwaju, okazało się, że guzik z pętelką, bowiem dwa przystanki dalej zderzyła się moja ósemeczka z autobusem i w konsekwencji nawet wykoleiła. Rzekomo uruchomiono komunikację zastępczą.

Chyba pierwszy raz mi się zdarzyło, że nigdzie się nie spieszyłam, nie miałam żadnych pilnych planów na wieczór, pogoda sprzyjała, bowiem nie było upału, a wręcz momentami rześki wiaterek i doprawdy wcale się nie denerwowałam, że ja chcę do domu. Niektórzy owszem, jedna pani narzekała, że ucieknie jej autobus, a następny ma za dwie godziny, o 22.50, jeden pan podtykał pod nos legitymację zasłużonego krwiodawcy pytając, po co on przez 20 lat oddawał krew, skoro teraz nie ma czym do domu jechać 😄 Gdybym od razu poszła, dawno bym już w tym domu była, ale cały czas pan z MPK twierdził, że autobus zastępczy kursuje (tyle, że nikt go nie widział). W rezultacie znudziły mi się konwersacje z przygodnymi pieszymi pasażerami i poszłam precz, a cztery przystanki dalej rzeczywiście autobus przyjechał i już przed 22.00 wypatrywałam na osiedlu dzików 😂

Okazuje się, że MPK nie ma w ogóle wypracowanych procedur! Bo ten zastępczy nie miał przejazdu przez Aleje na wysokości placu Inwalidów, gdzie stał ten rozkraczony tramwaj. I nie dość na tym, że nie było planu, którędy ma Zatramwaj jechać w takiej sytuacji, to jeszcze ten gość pod Bagatelą nie miał o niczym pojęcia, nikt go nie zawiadamiał o rozwoju sytuacji - stał z nami, bo stał, ale niczemu nie służył (poza wysłuchiwaniem wyzwisk od bardziej nerwowych). Żałosne. 

Niemniej jednak na coś się przydał nocny spacer - taki napis znalazłam na chodniku 😏