Władimir Kantor - Krokodyl

 

Tej książki nie znalazłam w nowościach (zwłaszcza, że jest sprzed 15 lat), ale grzebiąc STACJONARNIE na półce z literaturą rosyjską - szukałam Marininy zresztą 😁 Stacjonarnie, tak tak, rzecz to, od której zdołałam odwyknąć przez ostatnie dwa lata. A Wy jak myślicie, wrócimy kiedyś do tego, co było, czy też wszystko się zmieni? Bo ja na początku pandemii mówiłam, że szybciutko powrócimy do starych zwyczajów i nawyków, ale teraz powoli przestaję w to wierzyć. Czy chociażby powszechna cyfryzacja życia ulegnie spowolnieniu?

Krokodyl okazał się czymś w rodzaju Ulissesa drugiej połowy XX wieku, a jednocześnie zapisem pijackiej anabasis po Moskwie (przypomina się też Jerofiejew), w której główny bohater Lowa zaczyna kolejny dzień na kacu, próbuje dokonać rozrachunku ze swoim życiem i z bliźnimi, uczestniczy w pogrzebie i stypie, a kończy go własną śmiercią, pożarty przez tytułowego krokodyla-Lewiatana.

Jest to w gruncie rzeczy krytyka rosyjskiego, a raczej radzieckiego społeczeństwa lat 70-tych, wyraz ogólnej beznadziei i niemożności, gdzie alkohol wydaje się być przyczyną, ale chyba jest tylko skutkiem. Czy w Rosji można zresztą NIE pić?

A przy tym książka ciekawie wydana, ma format kwadratu, a na nieparzystych stronach prawie połowa jest czysta - do pewnego momentu, bo nagle tam właśnie pojawia się krokodyl. Ilustracje - Bohdana Butenki! Zwróćcie też uwagę na zakładkę.

Początek:

Koniec:

Wydawnictwo Akademickie DIALOG, Warszawa 2007, 258 stron

Tytuł oryginalny: Крокодил

Przełożyła: Walentyna Mikołajczyk-Trzciński

Z biblioteki

Przeczytałam 4 lutego 2022 roku

Obejrzałam kolejny serial rosyjski - "Под крышами большого города" (Pod dachami wielkiego miasta), 2002. Znów historia rodzinna - cztery generacje, każda ze swoimi problemami (głównie jednak natury uczuciowej). Gdy nestorka rodu zakochuje się i postanawia zamieszkać razem ze swoim nowym wybrankiem (Oleg Basiłaszwili, do którego mam olbrzymi sentyment od czasów Mistrza i Małgorzaty), powstaje kwestia - gdzie. Zapada decyzja, że kupią dom z czterema osobnymi mieszkaniami i w ten sposób utrzymają ciągłość rodzinnego siedliska. Ale to w ostatnim odcinku, a wcześniej kłócą się, godzą oraz starsza pani, która prowadzi jeszcze galerię sztuki, uszczęśliwia pewnego artystę, wmawiając mu, że jego obraz, wiszący tam od niepamięci, został ukradziony - tylko ten jeden z całej galerii czyli złodziej znał się na rzeczy, docenił (w rzeczywistości dała go jako łapówkę pewnemu urzędnikowi, jemu z kolei wmawiając, że będzie kiedyś wart majątek) 😁 Chłop odszedł szczęśliwy, dzwoniąc wcześniej do żony, żeby kupiła szampanskoje, bo trzeba to oblać 😂

 

Ja z kolei powinnam oblać koniec semestru na niemieckim. Wczoraj pisaliśmy końcowy test, uwaga uwaga - muszę się pochwalić - dostałam informację zwrotną: Ich gratuliere Dir herzlich zur sehr gut bestandenen Prüfung. Du hast 154/160 Punkte erreicht. Co nie znaczy oczywiście, że umiem po ichniemu mówić 😏 Toteż oblewania nie będzie, za to cieszę się, że teraz miesiąc przerwy, bo będzie to chyba najgorszy miesiąc w życiu, ze względu na nowe obowiązki na Fabryce. Poza tym, że przydałoby się jakieś know how, to w drugiej połowie miesiąca bynde robić od 9.00 do 20.30. I zdaje się w soboty też. Tak że - jestem zachwycona. Skończą się seriale, skończy się czytanie. Ba, obiady się skończą. Nie wiem, jak to przeżyję, ale przecież co nas nie zabije... przynajmniej w teorii. 

Ponieważ przy sobocie lubi mnie boleć głowa, nastawiłam dziś profilaktycznie budzik na 6.00 - tak jak do pracy. Prawie zadziałało, w sensie było niewyraźnie, ale gdy zjadłam śniadanie i wzięłam byle jaką tabletkę - pomogło. No to dzień długi i nawet choinkę śmy rozebrały - czyli spora część planu zrealizowana 😀 

O, taki obrazek mi się przypomniał (nie żeby miał jakiś związek).

DOMOFON praski, acz po części włoski oraz słowiański. W zeszłym roku ustawą wprowadzono w Czechach, że już kobieta może sobie wybrać formę nazwiska, nie musi być obowiązkowo końcówka -ová. Pamiętam, jak mnie to na początku śmieszyło, że nawet mała dziewczynka jest Dvořáková 😁