Wiesław Mikuś - Proszę się nie bać... zaraz pan zaśnie...

Pociągają mnie książki o charakterze medycznym, w sensie jakieś reportaże czy wspomnienia, nic naukowego oczywiście. Pożyczyłam więc sobie i to. Całkiem przypadkowo, bo oddawałam Hofmana w nie-swojej-filii i jakoś się na mnie rzuciły trzy knigi stojące w nowościach - teraz będę musiała znowu tam jechać 😐

No, to już z okładki wiecie, co i jak - nawiasem mówiąc, właśnie opowieść o tym cycku była najgorsza ze wszystkiego, tak że podziwiam wydawnictwo za wybór do reklamy... cóż, cycek pewnie przyciągnie trochę klientów...

Ogólnie całość jest kiepska pod względem literackim, trochę w stylu opowiadań z tzw. kobiecych czasopism, no, takiej kolorowej prasy. Mnie interesowały przypadki - chorób, wypadków - z punktu widzenia tej drugiej strony czyli lekarza. Autor jednak zbyt rozwlekle je opisywał, rozciągał te opowieści, jakby chciał więcej stron nabić, i to opisami kompletnie zbędnymi. A raczej kompletnie zbędnymi częściami dialogów. Ale czyta się to szybko. I ze zgrozą, zwłaszcza gdy chodzi o warunki w prowincjonalnym szpitalu w czasach komuny. Nie że komuna winna, tylko kilkadziesiąt lat temu po prostu inaczej to wyglądało, zarówno jeśli chodzi o specjalistyczny sprzęt, jak i... jak i choćby pampersy, których nie było i pacjentom podkładano warstwy ligniny...

Najbardziej jednak utkwiła mi w głowie humorystyczna historia wyjazdu karetki do pilnego wezwania przez starszą kobietę, którą piecze za mostkiem. Rajd po mieście, u pacjentki szybki wywiad, od kiedy, co i jak i czy w rodzinie były zawały, a potem prośba o rozebranie się do pasa, bo trzeba osłuchać. Pacjentka zdziwiona. 

- Ale po co?

- No a jak inaczej osłucham serce?

- Po co osłuchiwać? Ja mam serce zdrowe.

- Jak zdrowe, przecież sama pani mówiła, że od wczoraj boli i piecze za mostkiem. To typowe objawy zawału serca.

- Panie! Mnie piecze za mostkiem - ale tu!

Pokazuje w ustach. 

Tak. Poprzedniego dnia dentystka założyła jej nowy mostek, najwyraźniej za ciasny 😂

Początek:

Koniec:

Wyd. Poligraf, Brzezia Łąka 2019, 351 stron

Z biblioteki

Przeczytałam 26 sierpnia 2022 roku

Jak już tak poczytałam o lekarzach i pacjentach, to z rozpędu zaczęłam oglądać na Netflixie serial The Good Doctor: 

A dopiero co skończyłam Sprzątaczkę, która mnie owszem, wciągnęła, ale też wkurzała, bo ta dziewczyna sama się prosiła o niektóre nieszczęścia...

 

NAJNOWSZE NABYTKI

Na półce w Jordanówce znalazłam kolejną książeczkę do zabrania w przyszłym roku do Pragi 😀 Jest co prawda sporo grubsza od tamtych, 48 stron, ale może będę czytać w podróży i dam ją jako pierwszą?

A ta druga... o tym kiedy indziej.

Nie pamiętacie pewnie - przed wyjazdem do Pragi złożyłam wniosek do ZUS o świadczenie dla osób niezdolnych do samodzielnej egzystencji, wychodząc z założenia, że przy mojej wysokości emerytury spełniam wszelkie przesłanki. A zaraz potem doczytałam, że to chodzi o osoby CHORE i z tego powodu niezdolne do tejże 😂 Już z tym nic nie zrobiłam, a tymczasem listonosz wczoraj przyniósł mi polecony:

No i teraz co? Zastanawiam się, czy w ogóle reagować i wyjaśniać, że się pomyliłam czy też odpuścić, a po upływie podanego terminu przyślą mi kolejny polecony, że odmowa wszczęcia. 

😂😂😂

 

Muszę się pochwalić, że troszeczkę się przemogłam i po jednym, po jednym, ale jednak wydaję stare pisma wnętrzarskie (znaczy miejsca mi przybędzie). Każde skrupulatnie najpierw czytam, a potem wynoszę do skrzyneczki na reklamy, która jest w wiatrołapie i ktoś tam je sobie zabiera. A wczoraj natknęłam się na to:

 I zaczęły się myślenice, czy nie przemalować tego patyczaka, co to go kilka miesięcy temu przywlokłam spod śmietnika i który jest drewniany.  Już wcześniej się zastanawiałam, czy nie poprosić stolarza od Nowej Kuchni, żeby go zabrał i zawiózł do swojej lakierni - miałby być do nowego biurka, wylakierowany na biało.

A teraz myślę, że po pierwsze: dlaczego na biało, a po drugie: że może sama bym to dała radę zrobić? Nie wiem, co prawda, co to jest zmatowienie, ale zakładam, że na YT jest milion filmików DIY na ten temat...

No, to akurat nie jest najpilniejsza sprawa, za to akurat dotarło do mnie, że nie wiadomo, co zrobić z routerem 😕 On leży na dotychczasowym biurku z boku, ale tego już nie będzie. Ach, dam go do regału, co to go pan stolarz sztrykuje... ale internety mówią, że router zamknięty w szafce będzie się przegrzewał i nie tylko gorzej działał, ale wręcz może się spalić. Na parapecie obok się nie zmieści, bo jest za płytki. Jestem w czarnej dupie i to podwójnej, albowiem byli panowie, co to mają przygotować pomieszczenie i...

DWA BITE TYGODNIE, twierdzą.

Co oni chcą robić przez dwa tygodnie, nie wie nikt. A raczej z grubsza wiadomo - robią w tym czasie na trzech mieszkaniach i tak sobie skaczą idąc po górach, jasna cholera.

/nawiasem mówiąc jeszcze nie przysłali kosztorysu, coś podejrzewam, że zemdleję, jak zobaczę/

Czyli w sumie szykują się trzy tygodnie bez kuchni i mało tego, ze wszystkimi manelami stamtąd u mnie w pokoju, byle została wąska ścieżka do łóżka... Trzy tygodnie bez prania, bo przecież nie będzie gdzie rozstawić suszarki. Czy my dwie mamy majtek na tyle?

Jestem PRZERAŻONA.