Daniel Tudor - I love Korea. K-pop, kimchi i cała reszta

 Koreą (Południową, uściślijmy) się interesujemy, trzyma nas przy tym zainteresowaniu Wiola z Pierogów z kimchi, jak wiadomo, ale jeszcze zanim na Wiolę trafiłam, oglądaliśmy już koreańskie seriale (ściągane wówczas z czeluści rosyjskiego internetu, ha ha ha). No to sobie pożyczyliśmy ten tętniący energią przewodnik kulturowy.

Dobra, nie chcę, żebyście znów pisali ja to jak mi książka nie podejdzie to już po paru stronach rzucam 😂 Więc po paru stronach nie było jeszcze źle, bo się cieszyłam, że moje wrażenia z tych seriali właśnie, że wnioski z nich wyciągnięte - można uogólnić na całe społeczeństwo. Że o rany, fakt, ja też to zauważyłam, a teraz mi ten cały Tudor potwierdza, że tak jest w Korei, a nie że akurat jakaś tam postać z filmu tak miała.

Ale im było dalej, tym gorzej, bo autor uznał za stosowne nadrobić objętość informacjami o politykach i partiach (no weźcie!), o piosenkarzach i gwiazdach filmowych i takimi tam. W życiu nie słyszałam żadnego K-popu i w najbliższym czasie nie zamierzam, więc niech spada. Poza tym nie będę się obcyndalać w ocenie - gość pisze chaotycznie, a polskie wydawnictwo publikuje książkę z 2014 roku (z nastawieniem na aktualność) w 2021, no dajcie spokój. 

Oczywiście nie Tudora wina, że biorę do czytania coś, co ma już w tytule nieinteresujące mnie sprawy 😛

Początek:

Koniec:

Wyd. Wydawnictwo Kobiece, Białystok 2021, 311 stron

Tytuł oryginalny: A Geek in Korea: Discovering Asia's New Kingdom of Cool

Przełożył: Ryszard Oślizło

Z biblioteki

Przeczytałam 20 września 2022 roku

Z frontu Nowej Kuchni

Przetentegowałyśmy trzeci regał z kuchni do pokoju, dzięki czemu kuchnia wyglądała dziś rano  tak:

...a pokój tak:

No nie bawi mnie to. W sumie nikt mi jeszcze terminu 3 października na rozpoczęcie robót nie potwierdził (boję się zapytać). Zwłaszcza że wystarczająco jestem przywalona pracą. W gruncie rzeczy gdyby powiedzieli, że przyjdą tydzień później, nie obraziłabym się, może się to wszystko przetoczy.

Tymczasem.

Tymczasem korzystając z niedzieli, kiedy to pracuję z domu i nawet czasem znajdę chwilę, by obejrzeć coś z You Tube'a, odkryłam, że te pojemniki z Pepco są wielofunkcyjne 😂

Ach, bo nic nie pisałam o tym, że nowy telewizor nie mieści się tam, gdzie stał (i na razie jeszcze stoi) stary, ten mniejszy. Ja sobie dokładnie przeanalizowałam wymiary przed kupnem i zbadałam sytuację na regale - tyle że MYŚLAŁAM, iż jego nóżki będą tak samo jak starego w pewnej odległości od brzegu. A tymczasem nie są, jak widać na załączonym obrazku 😂 No i nie mieszczą się na półce. Więc póki co nowy tiwisz stoi u mnie na podłodze pod tymi szufladami po lewej, ale do oglądania to nie jest wygodne (za nisko), toteż w razie potrzeby (rzadkiej ze względu na - no tak, na robotę... cały czas sobie powtarzam, coby nie pizgnąć wszystkim,  money money money) voilà!

Przyszłość natomiast rysuje się w różowych barwach, bowiem najpierw wymyśliłam jakieś prowizorki (jak niby ma stanąć kiedyś w tamtym miejscu), a potem puk puk puk pomysłowy Dobromir i... pan Wojtek zrobi mi zabudowę ściany naprzeciwko, ze specjalnym miejscem na ten tiwisz i na maszynę do pisania do wyeksponowania (a' propos, maszyna stoi w przedpokoju na podłodze i czeka na odkurzenie, ktoś chętny? tylko jeszcze dziś, bo rano muszę tamtędy na Fabrykę) i w ogóle. 

Pan Wojtek jeszcze nic o tym nie wie, ale co to dla niego za problem. Problem raczej dla mnie, bo warunkiem sine qua non całego przedsięwzięcia jest znalezienie najpierw kanapy, która będzie miała tapicerowany również tył i która będzie się nadawała do spania, ale nie rozkładając się do przodu na kilometry, tak jak ta, którą teraz mamy. Najlepiej to by było w ogóle bez żadnego rozkładania 😁

Na razie cienko to widzę, ale też zbyt dużo czasu nie poświęciłam poszukiwaniom.

Piniondze zarabiam na to wszystko.

/A miało być na dokładanie do emerytury w przyszłości/
 

Na pociechę: