Petr Sojka - Příběhy pražských dvorků

 To druga część Historii z praskich podwórek (pierwsza tutaj), a w maju kupię sobie trzecią, bo zdążyła wyjść. Autor to prowadzący ten cosobotni program o Pradze Z metropole, co to niedawno prosiłam, żebyście sprawdzili, czy Wam chodzi.

 

 W tym programie był cały długi cykl poświęcony podwórkom, tak że większość tych historii tu opisanych znam, ale co innego raz obejrzeć, a co innego mieć je w książce pod ręką. Przypomniały mi się miejsca, w których byłam w zeszłym roku i w poprzednich latach, a niektóre może odwiedzę w przyszłości?

 

 Za dwa miesiące będę musiała na tej półce dokonać przetasowań, żeby zmieścić trzeci tom. Ciekawe, swoją drogą, ile książek przywiozę tym razem. Na razie na liście nie mam wielu nowych (chyba pięć czy sześć), ale od czego antykwariaty, nieprawdaż.

Wyd. Grada, Praha 2021, 240 stron

Z własnej półki (kupione 23 maja 2022 roku w wydawnictwie Grada za 319 koron)

Przeczytałam 1 kwietnia 2023 roku

 

Dziś ostatni dzień mego siedzenia w domu - trzynasty. Dwa tygodnie temu wróciłam od chirurga i zaległam w chałupie. Myślę i myślę, kiedy mi się coś takiego zdarzyło, żeby tak nie wychylić nosa na dwór (zwany tutaj polem) przez tyle czasu. I nic nie wymyśliłam. Chyba nigdy. No, w dzieciństwie byłam w szpitalu, to może wtedy. 

Jutro idę na zdjęcie szwów (już trzęsę portkami), a pojutrze wracam na Fabrykę. Derechcja mi dzisiaj powiedziała, że się stęskniła, dobra dobra, bez jaj 😂😂😂 Rozleniwiłam się strasznie, muszę Wam powiedzieć. Nic z tego, co zakładałam i odkładałam od dawna do zrobienia, nie udało się... Ale przynajmniej ostatnim rzutem na taśmę czyli dziś - zrobiłam PIT-a. Nie spodziewałam się po nim niczego dobrego, ale rezultat przeszedł me najśmielsze etc. - miałam dopłacić 2550 zł! Nie mogłam tego pojąć, aż wreszcie doszukałam się w internecie, że na ryczałcie nie przysługuje ta powszechna ulga podatkowa w wysokości 30 tys. No, a ja zaczęłam płacić podatek w zeszłym roku dopiero wtedy, gdy przekroczyłam tę kwotę. Polski, kurna, Ład. Przeszłam na ryczałt w zeszłym roku, żeby płacić 8,5% podatku, a tymczasem wykołowali mnie koncertowo! 

Na szczęście okazało się, że składając PIT-a można wstecznie przejść z powrotem na skalę podatkową, co też niezwłocznie uczyniłam, więc do zapłacenia będę miała "jedynie" 1244 zł. No, całą trzynastkę szlag trafi (a plan był, że zapłacę nią majowy hotel w Pradze). Zapłaciłabym jeszcze mniej, gdybym przez cały rok zbierała koszty, ale na ryczałcie nie rozlicza się kosztów, więc po co miałam to robić? Nie brałam żadnych faktur...

A jeszcze gorsze jest, że nie można wstecz zamienić rodzaju opodatkowania za ten rok. Czyli muszę zostać na ryczałcie i już teraz jestem winna fiskusowi dodatkowe 1150 zł za durne trzy pierwsze miesiące. Odechciewa się pracować, jak bonia dydy.

Cały czas ściubolę i ściubolę na to przyszłe dokładanie do emerytury i oto, jak mnie zrobili w bambuko. Chytra baba z Radomia... było się na żaden ryczałt nie rzucać. 

Jezus Maria! Teraz do mnie dotarło! CZY JA CZASEM WOBEC TEGO NIE BĘDĘ MUSIAŁA ZAPŁACIĆ ZA ZESZŁY ROK WIĘKSZEGO ZDROWOTNEGO NIŻ PŁACIŁAM NA RYCZAŁCIE???

No, teraz to już nie usnę.

Dobrze, to na koniec przyjrzyjmy się, jak ludzie oszczędzają pieniądze. Rodzina składająca się z pięciu osób przeniosła się w pandemii z większego mieszkania do jednopokojowego. Jest to trochę naciągnięte, bo owszem, jednopokojowe, ale wysokie, więc można było zrobić antresolę, co liczbę metrów kwadratowych znacznie powiększyło. No, ale jednak. Zastanowiło mnie, jak oni potrafili zrezygnować z nadmiaru rzeczy. Sama kuchnia jest dla mnie niesamowita, że im to wystarcza. A  w ogóle bardzo sympatyczna rodzinka.

Fünfköpfige Familie lebt in Einzimmerwohnung