Blanka Kovaříková - Příběhy domů slavných na známé adrese

Było tak.

Pewnego majowego dnia w 2018 roku - o matko, to już trzy lata - znalazłam w jednej z praskich księgarni książkę Příběhy domů slavných i zapomenutých. Dwa dni później wybrałam się obejrzeć pewien znany szpital i już prawie stamtąd wychodziłam, gdy zwróciła moją uwagę mała księgarenka. Oczywiście wstąpiłam, choć nie liczyłam na żadne praskie łupy, no bo pewnie sprzedają tam kryminały i romanse czyli to, co potrzebne nudzącym się pacjentom najbardziej. Gdy pracująca tam pani zauważyła, że przeglądam mały dział pragensie (bo jednak był takowy), poleciła mi właśnie tę samą książkę. 

- No, tę już sobie przedwczoraj kupiłam.

A pani mi na to, że jest tam też rozdzialik o jej mężu i o niej. Jak to? Tak to. I pokazuje mi.

Bo jej mąż jest kompozytorem, a zbierają też stare instrumenty muzyczne. Po czym mówi, że chyba ma jeszcze na zapleczu egzemplarz poprzedniego tomu! Poszła i znalazła - Nové příběhy domů slavných 😍 Bardzo się ucieszyłam, bo gdzie indziej go nie było, a wydany był cztery lata wcześniej. Pogawędziłyśmy na tyle, na ile moja ówczesna znajomość języka pozwalała, stwierdziłyśmy, że świat jest mały - pani Blanka (ta z księgarni, nie autorka, zbieżność imion przypadkowa) jako menedżer muzyczny sprowadzała do Czech m.in. Czesława Niemena 😘 Obiecałam sobie, że ją nawiedzę ponownie, ale sami wiecie, jak to jest, zawsze za mało czasu. Bida. 

No, taka historia. Brakowało mi więc do pełni szczęścia pierwszego tomu, a tu w styczniu pojawił się w moim Ulubionym Antykwariacie, więc nabyłam drogą kupna i wreszcie się zabrałam za czytanie we właściwej kolejności.

Autorka jest dziennikarką specjalizującą się w gwiazdach czeskiego filmu, wydała kilkanaście książek, a ta seria jest również rodzajem przewodnika po Pradze - w tym sensie, że pokazuje domy najczęściej znane (przynajmniej prażakom), ale opowiada, kto znany w nich mieszkał plus rozmaite historyjki z życia i mieszkańców i budynków. Trochę jest to takie plotkarskie, dużo tam informacji, kto z kim i kiedy 😉 Niemniej jednak przynosi masę wiadomości dla kogoś takiego, jak ja - zakochanego nie tylko w Pradze, ale i w czeskim filmie. Znów długa lista filmów do obejrzenia! O liście miejsc do zobaczenia następnym razem w Pradze nawet nie wspomnę...

Właściwie chętnie bym się już zabierała za drugi tom, ale langsam langsam, trzeba sobie dozować przyjemności.

Choć w sumie nie wiem, dlaczego niby, niech żyje hedonizm 😎

Przy okazji rozdziału, którego bohaterką jest Helena Růžičková, bardzo charakterystyczna aktorka komediowa, pożałowałam, że kiedyś miałam sobie dorzucić do paczki z antykwariatu jej autobiografię, ale jednak zrezygnowałam. Szkoda, bo to kobieta z niesamowitym poczuciem humoru i na pewno czyta się to z przyjemnością. Może to kiedyś jeszcze nadrobię. Tutaj był z niej cytat a' propos malutkiego mieszkanka. Miało to swoje dobre strony (wygody) - człowiek się za dużo nie nachodził. No, chciałabym mieć takie spojrzenie na swój problemik metrażowy!

A w moim antykwarycznym egzemplarzu był wycinek z jakiejś gazety, z krótką recenzją książki. Ponieważ akurat mamy na czeski napisać wypracowanko - recenzję filmu, przedstawienia lub książki - nie wiem, czy stąd nie ściągnę troszeczkę 😄

Wyd. Nakladatelství Brána, Praha 2013, 293 strony 

Z własnej półki (kupione 2 stycznia 2021 roku za 288 koron)

Przeczytałam 7 kwietnia 2021 roku

 

Skoro już mamy wiosnę, postanowiłam uprawiać spacery. W święta wybrałam się na Wolę Justowską, wypatrywać forsycji na Sarnim Uroczysku, to taka mała tradycja. Forsycje tam jeszcze nie kwitły, za to zakwitły wspomnienia, ale o tym następnym razem - bo po dzisiejszej przechadzce jestem tak zmęczona, że muszę chyba iść się położyć, ledwo mi się udaje utrzymać pozycję siedzącą w tej chwili 😐 Tak więc teraz tylko parę migawek. 

O, właśnie, tak się dziś czuję.

Złote, ale skromne, uważają widać siostry zakonne, które mieszkają na posesji z figurą św. Józefa. Ładnie se to dały odmalować 😂

Miasto ma policzone drzewa?

Piesek mi się przyglądał znudzony z balkonu, ale ja bym głowę dała, że to raczej lisek.