Karolina Pasternak - Holland. Biografia od nowa

No co za... dałabym sobie głowę uciąć, że swego czasu, po wypożyczeniu książki, zrobiłam zdjęcia. Ale diabeł ogonem nakrył i nie znajduję, gdy potrzebne. A tylko patrzeć, jak się ściemni... 

No nic, to ja szybciutko napiszę, co mam do napisania i dopiero dodam fotki, ok?

A do napisania mam, że książka bardzo bardzo interesująca i sama nie wiem, czemu tak długo odkładałam jej przeczytanie (pożyczyłam w lipcu!). Bo jak już zaczęłam, to poszło. 

Autorka wspomina w tekście o innych biografiach Agnieszki Holland, nie wiem, nie szukałam żadnych i w ogóle przyznam się, że ani by mi do głowy nie przyszło, żeby tę czytać, gdyby Monika nie dała znaku-sygnału, że to dobra rzecz. No bo to takie trochę pytanie - czytać (czy w ogóle pisać) biografie żyjących osób? Czy to nie za wcześnie?

No bo może coś, co te osoby zrobią w przyszłości, jak postąpią w jakiejś sytuacji, zmieni ich obraz całościowy? Albo inaczej: czy na przykład - hipotetycznie - jakiś nienajciekawszy czyn popełniony pod koniec życia przekreśla wszystko to dobre, uczynione wcześniej?

No, ale to bez większego związku z Agnieszką Holland, o której się dowiedziałam mnóstwa rzeczy i faktów. Oraz oczywiście miałam ochotę natychmiast ponownie oglądać jej filmy, już z innym spojrzeniem. No, ale to będzie musiało poczekać (na świętego nigdy) 😏

 

Początek:

Koniec:

Wyd. Znak, Kraków 2022, 457 stron

Z biblioteki

Przeczytałam 16 października 2022 roku

 

Z frontu nowej kuchni

Tymczasem przecież remoncik. 

To znaczy in spe. Albowiem (co w sumie było do przewidzenia, ale człowiek woli się łudzić) ZNOWU SIĘ PRZESUNĘŁO.

Panowie mieli zacząć w czwartek (czyli wczoraj), więc w środę po południu już ostatecznie powynosiło się z kuchni resztę maneli, a godzinę później telefon - że no nie, że tamto, że siamto. I aktualna wersja jest, że zaczną w poniedziałek i nawet obiecują, że zrobią w półtora tygodnia (ile to jest półtora tygodnia? i matko, jeszcze Wszystkich Świętych tu wchodzi). A ja zostałam na całe 4 dni NIEPOTRZEBNIE z niemożliwością zrobienia obiadu. To znaczy kuchenka jeszcze jest i zlewozmywak, ale już na przykład żeby wyciągnąć lodówkę, trzeba było odsunąć szafki i zdemontować blat. Więc niby na czym mam ten obiad przygotować. Zresztą - garnki przecież pochowane do pudeł...

To jest zdjęcie zrobione jeszcze przed środową demolką, teraz jest gorzej 😀

 

Ciągle nie podjęłam decyzji co do kolorów. To znaczy tam po lewej, gdzie będzie zabudowa, wszystko idzie na biało, ale co z tymi pomarańczowymi ścianami przedpokojowymi? Pomarańczu już nie chcę. Jakiś szary? Bo myślę o brudnoróżowych zasłonach... ba, nawet je już kupiłam w Pepco (mogę co prawda oddać, trzymam paragony, ale jakoś się na nie zaparłam, wręcz wymyśliłam, że jedna miałaby być wieszana na zimę przy wejściu, w charakterze ocieplenia - parter).

Po wysunięciu lodówki odkryliśmy coś strasznego, mianowicie tam się spod niej coś lało czy przeciekało czy uj wi co, ale widzicie taką ciemną plamę na podłodze? Otóż klepka jest przeżarta do kości. Nie mam pojęcia, co z tym zrobić. W piwnicy widziałam parę klepek, no ale przecież nie wyjmiesz uszkodzonej i na jej miejsce nie wsadzisz drugiej! To by trzeba w ogóle iść od ściany i kolejno zdejmować, a potem zakładać... Nie wiem, może by suszyć suszarką do włosów trochę?

 

Obecna kuchnia prezentuje się następująco (naprzeciw drzwi do łazienki). Tę nieszczęsną lodówkę postawiliśmy na kartonie, chyba jeszcze jeden podsuniemy, na wsiakij pożarnyj.

Na finiszu, gdy już zostają różne resztki do schowania nie wiadomo gdzie, przydają się regały 😂

No, wyrobiłam się ze wszystkim 😀 Jeszcze bym mogła skoczyć do biblioteki oddać tę Holland, ale mi się nie chce ubrać 😏 Chodzę teraz do pracy na 3 godziny, to był jednak dobry pomysł z górnym limitem godzin do wyrobienia, nie muszę siedzieć cały dzień. Wzięłyśmy dziś obiad z jadłodajni na osiedlu, naprawdę pyszne obiadki domowe tam mają (brałam dla Ojczastego, gdy u mnie przebywał). Wątróbka, ziemniaczki i trzy rodzaje surówek plus zupa, do wyboru z trzech, dziś rosół, grochówka albo dyniowa. To wszystko za 20zł, a zjadłyśmy to sobie na połowę 😍 My zawsze jemy tylko na jedno danie, więc wystarczyło. Tylko jestem durnowata, bo nie zostawiłam sobie na widoku naczyń i musiałam brać jednorazowe plastiki, ale może się dogrzebię do jakiegoś słoika i pojemnika na drugie danie, już mam plan, że będę je zabierać do pracy, wracając kupię obiad, a pojemniki umyję następnego dnia w robocie 😂 Zjadłyśmy po ludzku czyli przełożywszy na talerze, bo póki jest jeszcze zlewozmywak w kuchni, można sobie na to pozwolić. Potem panowie wyniosą w pierony to, co zostało i zacznie się rozpierducha. Ja już teraz narzekam, ale przecież na razie jest luksus, a gdy zaczną kuć... ło matko. 

Jutro jadę do Dżendżejowa, zobaczymy, jak tam.