Pochodzi z rodzinnego domu, było oczywiście zakupem Ojczastego, o czym nieco niżej.
Ja oczywiście tytuł znałam (dlatego zabrałam z domu), to w końcu ważna rzecz była w dziejach polskiej literatury powojennej. Ale na tym się moja wiedza kończyła. Teraz przeczytałam i co mogę powiedzieć. Nie do końca wszystko łapię. Rozumiem oczywiście, że jest to książeczka rozliczeniowa - brak mi za to tego ówczesnego podkładu literacko-historycznego, nie wiem, do czego w danym momencie pije autor, a fakt, że to wiersze, że poezja rządzi się innymi prawami, że metafory etc. - to nie ułatwia :)
Rozmawiam z Ojczastym na ten temat.
Rozmowy są... no, jak to z głuchym :)
Mojego głosu Ojczasty nie słyszy raczej (brata tak), więc ja piszę, a on odpowiada.
Wówczas w 1956 roku pracował na Śląsku, w Chorzowie. To były jego kawalerskie czasy. Muszę go jeszcze naciągnąć na rozmówkę, skąd wzięło się to upodobanie do książek, to nagram może. Wracając do Chorzowa - mówi, że tam na jednej ulicy były dwie księgarnie i on do nich zaglądał. W jednej miał wykupiony abonament na wychodzące akurat jakieś dzieła zebrane czy wybrane, może Mickiewicza, nie pamięta. I pewnie w tej przy okazji załapał się na Ważyka.
Zajrzałam do wielkiej knigi Jacka Olczaka "Życie literackie w Krakowie". W rozdziale ODWILŻ znalazłam co nieco.
Bardzo bym chciała przeczytać tego Lovella Są takie dzielnice. Można nawet tanio kupić na allegro, ale za punkt honoru postawiłam sobie nie przydawać roboty listonoszom i kurierom w tym czasie. W Bibliotece Kraków (tak na zaś) nie ma :( Przy okazji dowiedziałam się, że wszystkie wypożyczone książki zostały automatycznie przedłużone do 1 czerwca... co oznacza, że mogę się nie spieszyć z czytaniem i spokojnie poświęcać się własnym zbiorom :)
Na Rajskiej też nie ma.
I weź tu człowieku nie kupuj!
Wyd. PIW Warszawa 1956, 39 stron
Z własnej półki
Przeczytałam 29 marca 2020 roku
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz