Jaroslav Čvančara, Miroslav Čvančara - Městská část Praha 3 v proměnách času

 

Uwaga, uwaga! Odwalam błyskawiczną robotę, ponieważ jezdem gupia. Albowiem. 

W tym tygodniu tak się szczęśliwie składa, że Derechcja jest na urlopie i w związku z tym prawie nie ma co robić, toteż zabieram z domu laptoka, aby opisywać kolejne praskie sierpniowe dni w zeszyciku, wedle zdjęć. No i dzisiaj wykonałam numer, którego się obawiałam od początku - zostawiłam na Fabryce zasilacz. A chcę popełnić ten wpis dziś czyli w czwartek, bowiem piątki mam od jutra zajęte (nie powiem, czym - uchylę rąbka w następnym poście - tymczasem możecie zgadywać), a w sobotę jadę do Dżendżejowa i sami widzicie, że nie ma na co czekać 😁

W tym momencie laptok donosi, że baterii zostało na 1h 49 minut, ale mu tak do końca nie wierzę i spieszę się jak szalona. A kto ma blogspota, ten wie, ile czasu zajmuje samo załadowanie zdjęć. Chciałam go przechytrzyć i wszystkie od razu włożyć - oczywiście ułożyły się w swojej własnej, nieco ekstrawaganckiej kolejności... i musiałam na nowo, pojedynczo się z tym bawić.

No, ale przejdźmy do rzeczy.  Książka wyszła dwa lata temu. W pandemicznym czasie napisałam nawet do wydawcy czyli urzędu dzielnicowego Praha 3, czyby nie dało się kupić online. Bo oni to sprzedają tak bezpośrednio w urzędzie. Nie dało się, tym bardziej, że nie wysyłają - miła pani zaproponowała, żeby mi ktoś znajomy kupił. No, tyle to sama wiedziałam, ale przecież nie będę nikomu zawracać głowy 😏 Bo to i koszt i rozmiary i ciężar (wielkie albumisko). 

Aż tu przed sierpniowym wyjazdem patrzę, a w Academii, gdzie postanowiłam wydać ostatnie (prawie) pieniądze, żeby nadrobić zaległości wydawnicze z dwóch lat, mają to na stanie! No to hyc! Tyle, że już nie zdążyłam nawet przejrzeć, bo paczka długo szła (Academia wysyła pocztą, nie kurierem). A Żiżkow miałam jak najbardziej w planie.

Tak więc przeczytałam dopiero teraz i w dodatku zajęło mi to aż jedenaście dni - a myślałam, że śmignę raz-dwa. Niby to głównie zdjęcia, ale jednak opisy do nich dość obszerne. Oczywiście mam teraz kolejne miejsca do odwiedzenia w przyszłości, ba! niektóre o krok od tych, w których byłam i gdybym wiedziała, że wystarczy skręcić za róg...

Wiadomo, jak to jest 😂

Ale na przykład na ten myk, że pomnik Žižki stoi na dachu, sama wpadłam, oto dowód!

Początek:

Koniec:

Sylwetki autorów. Ja tych panów (braci) dobrze znam, bo zwłaszcza Jaroslav jest częstym gościem telewizyjnego programu o Pradze Z metropole. Stamtąd zresztą wiedziałam, że taka książka powstała. Cała rodzina Čvančarów jest zasłużona dla Żiżkowa, zwłaszcza w dziedzinie kinematografii, prowadzili kino, wypożyczalnię filmów, zdaje się, że powstał cały reportaż na ich temat i w wolnej chwili go poszukam, no bo teraz czas goni!

A tu, proszę bardzo, zdjęcie z sierpnia, z wędrówek żiżkowskich...

Oraz domofon 😁 Mówiłam, że zbieram praskie  domofony? Przydają się! Gdybym zdążyła książkę przeczytać przed wyjazdem, może bym nawet użyła przycisku, żeby powiedzieć, czy mi się podobała 😂

Oczywiście, że mi się podobała, to kopalnia informacji. Szkoda tylko, że pod koniec wyliczanka, jak to cudnie działa urząd dzielnicy i że właściwie życie na Żiżkowie to bajka (hm, ja odniosłam nieco inne wrażenie) - no ale to on w końcu album wydał, więc... Nie ma lekko 😜

Na końcu książki są zreprodukowane okładki wcześniejszych publikacji o Żiżkowie. Nie mówię, że muszę mieć WSZYSTKIE 😀 Na razie w domu jest osiem (a jedną nawet kiedyś przeczytałam)... ale - krucafux - nie wiedziałam, że wyszła też Praha 3 z serii Křížem krážem, a tę przecież zbieram!

Tego też do tej pory nie widziałam w antykwariacie - Praha 3 známá neznámá - a również potrzebuję 😁 Mam jedynie trzy z tej serii, ostatnio wyszło nowe wydanie Prahy 10, ale gdy robiłam ten wielki zakup w Academii, jeszcze nie było dostępne. Zadanie na maj 2022 😂 Reszty, ostatecznie, mogę nie mieć 😂

Praska półka "wysoka". Przedłużacz widoczny po prawej nie leży tam ot tak sobie, bynajmniej. Otóż na ścianie za regałami jest kontakt, więc się w ściance zrobiło dziurę i podłączyło przedłużacz, który wyjeżdża na pokój do prasowania, odkurzania i takich tam 😂 Jak pomyślę, jaką my tu mamy prowizorkę od 30 lat, to mi się słabo robi...

Wyd. Městská část Praha 3, 2019, 347 stron

Z własnej półki (kupione 27 lipca 2021 roku za 540 koron)

Przeczytałam 6 października 2021 roku

 

Przypomniało mi się, że przecież zbierałam pieczątki tfu! wizy do żiżkowskiego paszportu 😂

Niestety zorganizowano to w ten sposób, że komplet wiz był dostępny dopiero w październiku - co miesiąc dodawano pięć kolejnych miejsc - więc zostawiłam paszport Věrze, żeby biegała za resztą. Dopiero przedstawiwszy całość można uzyskać obywatelstwo Wolnej Republiki Żiżkow. Co, mam nadzieję, nastąpi wkrótce i zostanę żiżkowianką (trochę oszukaną) 😏