Siergiej Dowłatow - Skansen

Wiecie, że to NIEWIARYGODNE... 

Pamiętałam, że w rosyjskiej księgarni na Św. Krzyża zaopatrzyłam się w jakiś tomik Dowłatowa w oryginale, a to mianowicie dowiedziawszy się o nim na blogu Kacapa (co to był za blog i czy jeszcze istnieje, oto jest pytanie). Było to w 2010 roku. I nawet ten tomik przeczytałam. Potem jeszcze kupiłam dwa następne, czy w tej samej księgarni, nie wiem - a jest to już od dawna księgarnia świętej pamięci. 

Choć... ze wzrastającą liczbą rosyjskojęzycznych nowych mieszkańców Krakowa pojawiła się chyba jakaś nowa, ale zdaje się wysyłkowa, nie że można sobie przyjść i pooglądać (całe szczęście, bo jeszcze bym coś kupiła!).

Ale niewiarygodne jest to, że w tym samym czasie przeczytałam pożyczone w bibliotekach trzy Dowłatowy po polsku - i kompletnie tego nie pamiętam - teraz się dowiedziałam z własnego bloga 😂 w tym jedna TA SAMA czyli Skansen. Nie jest ze mną dobrze. Ja chyba czytam, bo lubię czytać, samą czynność czytania, nie żeby mi coś w głowie z tego zostało...  

Bardzo mi ten Dowłatow się podoba i mam w planie nie tylko znów pożyczyć te, co przed dziesięcioma laty czytałam, ale i poszukać nowych (jeśli istnieją). Cudowne są te historie z ZSRR i cudownie opowiedziane. To wszystko jest, jak powyżej na skrzydełku napisano, śmieszno-tragiczne, ale ja już do końca życia będę uwielbiać i książki i filmy z tamtych czasów. Koniec i kropka.

Szkoda, że nawet pięćdziesiątki nie dożył pisarz (zmarł na zawał w drodze do szpitala). Szczegółów nie znam, ale alkohol być może się do tego dołożył. Właśnie odkryłam na You Tube trzy filmy dokumentalne o nim, umieszczam je tu, bo jeśli nie obejrzę teraz, to może w przyszłości... Jak wiadomo z doświadczenia, zapisywanie linków na nic się nie zdaje (przykład bloga Kacapa) w przypadku, gdy komputer pada - a taki chyba jest zawsze los komputerów 😏

Chyba każdy z nas ma swój wysoki brązowy płot, za który nigdy nie zajrzał...

 

Związek Radziecki w całej krasie. Klasyka. Tylko czeski Fuczik się na ścianę zaplątał. Gdybym to zobaczyła w filmie, ani bym wiedziała, kto zacz. Odkąd siedzę w czeskim, wiem, kto to był Fuczik - ale żeby wiedzieć, jak wyglądał, to nie 😀

 A to dla mnie taki nostalgiczny obraz wakacyjny, budzi wspomnienia z wczasów FWP.

 

Gdy chodzi o pisarza, każdy przyzna rację - emigracja to klęska. Ale to zdanie, że w obcym języku tracimy osobowość, dotyczy chyba każdego. Nie wiem, co by się musiało stać, żebym się zdecydowała na wyjazd na stałe, na życie w obcym kraju.

 

Pięknie tu Dowłatow podsumował tych, co to nie wiedzieli. Zwłaszcza, gdy czerpali profity...

Początek:

Koniec:

Wyd. AMBER Warszawa 2004, 172 strony

Tytuł oryginalny: Заповедник, Наши

Przełożyła: Maria Putrament

Z biblioteki

Przeczytałam 16 października 2021 roku

 

Półka z moimi Dowłatowami. Cóż, otoczony Doncową, Polakową, Ustinową 😁 No co poradzić - czytam po rosyjsku dla czystej rozrywki, dla śmiechu, dla przyjemności.

A tu te wspomniane dokumenty. Trzeba klikać na YT.

1/ Жизнь нелегка. Ваш Сергей Довлатов | Телеканал "История"  

2/ "Сергей Довлатов. Ушел, чтобы остаться". Документальный фильм. Год 2011

   

3/ «У Бога добавки не просят…» Сергей Довлатов (2011)

  

 

W ostatnich dniach przywlokłam do domu masę darmowych książek z półki w Jordanówce. Oczywiście nie mam na nie miejsca i ogólnie plan jest taki, że jedne przeczytam i z powrotem odniosę, inne zawiozę Ojczastemu (ostatnio przekazałam mu Stąd do wieczności z tego samego źródła, nowiutkie, zostawiła bym sobie, ale ćwiczę siłę woli), jedynie Niziurski się ostanie i może ten Molier, sprawdzę, co tam jest, a co mam w starszych wydaniach... Aha, i ten kryminał po niemiecku 😂 może kiedyś osiągnę taki stopień znajomości języka, żeby go przeczytać (choć wątpię).

 

Domofon internacjonalny.

 

A tu jeszcze trafiłam na francuski film z Annie Girardot z 1981 roku, w rosyjskim dubbingu. Tytuł jego: Жизнь продолжается, zaraz poszukam, co to za jeden. Wszystko by się chciało obejrzeć, nie wiadomo, co najpierw.

  

 Sprawdziłam. To film La vie continue, w reż. Moshé Mizrahi (tego od Życia przed sobą - Oscar!), w Polsce kompletnie nieznany, nie ma ani jednej oceny na Filmwebie - moja będzie pierwsza 😂 Więc idę oglądać!