Katarzyna Krenz - Lekcja tańca

I pomyśleć, że wydało to Wydawnictwo Literackie... kompletna strata czasu, no, może to powieść dla dorastających tancerek jest, a ja się nie znam... nie rozumiem, po co się takie książki pisze i co gorsza drukuje... cóż, pewnie większość tak zwanych czytadeł własnie w ten sposób wygląda.
Przeczytałam (zmusiłam się do skończenia) 15 maja 2012.

Obejrzałam noworoczną komedię romantyczną w wersji rosyjskiej: jej mąż zaginął 16 lat temu, syn ma już 18 lat, ona myśli, że mąż może stracił pamięć i żyje gdzieś pod innym nazwiskiem, toteż gdy spotyka faceta podobnego do męża, jest święcie przekonana, że to on. On dla świętego spokoju (bo kobieta nie chce się odczepić) wykorzystuje różne kanały i odnajduje prawdziwego męża, który po prostu odszedł do innej baby. Szesnaście lat próżnej miłości poszło się... ale coś zaiskrzyło między dwojgiem nowych znajomych... czyli film Tolko ty :)

Z pewną taką nieufnością przystępowałam do oglądania 4-częściowego filmu Nieputiewaja niewiestka (czyli Lekkomyślna synowa), ale film okazał się zabawny: rodzice małego Denisa kiedyś się rozeszli, chłopca zostawili na razie dziadkom na wsi, potem tata zginął, a mama oto przyjeżdża na wieś zabrać syna. Dziadkowie robią co mogą, żeby ją wypłoszyć, bo wnuk to dla nich jedyne, co zostało w świecie. Wypindrzona lalunia jednak o dziwo wszystko przetrzymuje: uczy się gotować (z pomocą internetu co prawda), prać nad rzeką (nie warto włączać pralki dla kilku koszulek), obrządzać gospodarstwo, a nawet doić kozę - byle tylko dostać syna. Wtedy dziadkowie wpadają na pomysł, żeby ją ożenić z jakimś miejscowym chłopakiem, bo wówczas wnuk zostanie z nimi we wsi. Niestety synowej wpadł w oko syn sąsiadów - odwiecznych wrogów o miedzę...