Tiziano Terzani - Powiedział mi wróżbita

Podtytuł: Lądowe podróże po Dalekim Wschodzie

Zamilkłam na trochę... choroba i śmierć w rodzinie... nawet nie mojej, ale czułam się w obowiązku codziennie meldować się na OIOM-ie i potrzymać trochę za rękę czy pogłaskać po głowie Dziadka mojej córki - zwłaszcza, że własna żona takiego obowiązku nie odczuwała i nie pojawiła się ani razu. Wyobrażacie to sobie? I to osoba, poza którą Dziadek świata nie widział. Moja córka znienawidziła ją i teraz chyba dużo pracy będzie mnie kosztowało utemperowanie ich relacji.
Ciężko mi było w tych dniach znaleźć odpowiednią do nastroju lekturę, zresztą czarne myśli i tak nie pozwalały się skupić. Jak to zwykle w takich przypadkach bywa - pogrzeb pozwolił zamknąć pewien dział, choć i tak nie chce mi się wierzyć, że nigdy już Dziadka nie zobaczę, jedynej sympatycznej osoby w tej rodzinie. Lubiliśmy się. Nigdy się nie dowiem, czy gdy przestano Mu podawać środki nasenne, cokolwiek jeszcze słyszał i czuł...

Lektura Terzianiego właściwie dobrze się wpisała w okoliczności, bo Powiedział mi wróżbita opisuje też pewien koniec, koniec dawnego świata, tego, który jako reporter zdążył jeszcze poznać, a po latach widzi, że wszystko odchodzi w niebyt, że Wschód w coraz bardziej szaleńczym tempie goni za Zachodem, tracąc przy tym bezcenne wartości, a przede wszystkim tożsamość.

Dużo tych peanów z okładki, powstaje pytanie, czy Terzani wart tego. Spotkałam się z negatywnymi ocenami jego książek. A jednak mnie podoba się ten człowiek i jego sposób myślenia. Jego podziw dla przeszłości i dezaprobata dla gonienia za nowoczesnością. Jego szacunek dla tego, czym kiedyś był Wschód, dla obcych religii i zwyczajów. Czy fakt, że czasem szczerze wypowie swoje niezbyt pozytywne zdanie na jakiś temat, deprecjonuje go jako płytkiego i pogardzającego innymi człowieka? Czy musiał się zachwycać każdym z kolejnych wróżbitów, których odwiedzał? To tylko rodzaj profesji - jedni wykonują ją lepiej, inni gorzej. Czy jeśli powiem o kucharzu w odwiedzonej przeze mnie restauracji, że kiepsko gotuje, to już od razu oznacza, że gardzę nim? Czy też tylko wyrażam swoje zdanie na temat jego umiejętności zawodowych? Do czego mam zresztą prawo jako klient?

Początek:

i koniec:

Wyd. ZYSK i S-ka Poznań 2008, 375 stron
Seria NAOKOŁO ŚWIATA
Tytuł oryginalny: Un indovino mi disse
Tłumaczył: Jerzy Łoziński
Z biblioteki na Studenckiej
Przeczytałam 3 listopada 2013


NAJNOWSZE NABYTKI

No musiałam polecieć do ulubionej Księgarni Akademickiej i kupić, skoro już dowiedziałam się z blogów, że wyszło. A nawet zaraz przeczytać ;) o czym w następnym tygodniu.
Przy tej samej bytności na ul. Św. Anny zauważyłam nowy zbiór artykułów na krakowskie tematy Andrzeja Nazara:

Książki Nazara układają się w całą serię, te poprzednie dostępne w Taniej Jatce.

To takie miłe czytadełka, pierwotnie publikowane w Dzienniku Polskim.