Mika Waltari - Kto zabił panią Skrof?

Agata! Agata napisała o kryminałach Miki Waltariego (matko, jak to się w ogóle odmienia?), pożyczyłam z biblioteki ten, który uznałam za pierwszy w serii, już nie pamiętam, dlaczego, bo na polskiej Wiki są podane daty publikacji polskich tłumaczeń, a nie oryginalnych wydań. A' propos oryginału - ranyściewy, co to za język, ten fiński 🤣 Wystarczy zerknąć na ten tytuł - Kuka murhasi rouva Skrofin? - czy którekolwiek słowo z czymkolwiek się kojarzy??? Ale kuka jako kto jest fajne, nie? Właściwie to chyba powinnam sobie jakiś fiński film zapodać, żeby trochę się wsłuchać w to narzecze 😂 Znam chyba tylko jednego fińskiego reżysera czyli Aki Kaurismäki. I kojarzę jego filmy jako średnio zachęcające do życia 😉

Ale pomijając kwestię języka fińskiego, a skupiając się bardziej na kryminale - powiem, że jest ekstra. Bo przezabawny! Pisany w pierwszej osobie przez stażystę komisarza Palmu, młodzieniaszka nie muszącego utrzymywać się z nędznej policyjnej pensyjki, co starego komisarza niemożebnie wkurza (żeby sobie tak pozwalać na jazdy taksówkami? inna sprawa, że Palmu chętnie jednak wsiada do tej gratisowej dla siebie taksówki). Stażysta jako człowiek jeszcze w sumie młody, jak się sam określa (a ma dwadzieścia kilka lat), przygląda się pracy doświadczonego komisarza, a że jest złośliwy, a przy tym ma oczywiście swoje poglądy na kryminalistykę, takie bardziej nowoczesne, to co chwilę spotykają ich zabawne sytuacje.

Tak się napaliłam, że oto mam już w koszyku Ulubionego Antykwariatu pozycję zawierającą wszystkie trzy kryminały po czesku z komisarzem, za całe 9 koron (1,60 zł). Jak mi ktoś tego do sierpnia nie podkupi, to będzie moja, choć wolałabym poszczególne powieści, a nie tomiszcze 534 strony. No ale jest, co jest 😁

Początek:

Koniec:

Wyd. Wydawnictwo Literackie, Kraków 2011, 292 strony

Tytuł oryginalny: Kuka murhasi rouva Skrofin?

Przełożył: Sebastian Musielak

Z biblioteki

Przeczytałam 16 czerwca 2024 roku

Jeśli chodzi o filmy, to nawet nie obejrzałam obowiązkowego czeskiego w zeszłym tygodniu, sama nie wiem, jak to się stało. A nie, wiem - poprosiłam córkę, żeby mi znalazła ten ostatni film Koreedy, Monster. No i znalazła online, kochane dziecko.

 

Dziś przejmuję się czym innym: głównie tym, że kiedy będę szła do pracy po 15.00 czyli już niedługo - tak, właśnie wtedy będą 33 stopnie.

Oraz że jutro ma przyjechać stolarz z nowym regalikiem - o 9.00 rano!!! Co to za pomysły w ogóle! Ale nie dyskutowałam, bo by przełożył na przyszły tydzień, wiadomo. Albowiem nic nie pisałam, żeby nie zapeszyć, ale pan z furgonetki był wziąć miarę i zrobił regalik, który stanie w Ostatnim Wolnym Miejscu. A ja na nim poukładam sobie wszystkie ostatnie nabytki 😍