Fiodor Dostojewski - Wieczny mąż

Kolejną lekturę Dostojewskiego "wymusił" film z Liubszinem, zaplanowany na ten tydzień. Wiadomo, że najpierw trzeba przeczytać książkę :) Szczerze mówiąc, nawet nie wiedziałam, że ją mam, że Wieczny mąż jest w tomie opowiadań na półce, sprawdziłam tylko dla formalności, a tu - jest.

Dekoracje świąteczne wykonane przez córkę utrzymują się u nas przez pół roku :)

Tu się wspięłam na krzesło, coby dać całościowy ogląd sytuacji :)

Opowiadanie mnie nieco zdeprymowało. Te masochistyczne praktyki bohaterów to nic zabawnego. Z drugiej strony - czegóż się można spodziewać, sięgając po Dostojewskiego?
Chodzi o miłosny trójkąt: żona, mąż i kochanek. Z tym, że żona jest już z lekka wystygła, minęły właśnie trzy miesiące od jej śmierci (na suchoty - oczywiście). Jeszcze pięć godzin przed zgonem robiła plany na najbliższą przyszłość, toteż nie wpadło jej do głowy pozbyć się zawartości pewnej cennej szkatułki po babci. A tam pełno papierów, listów miłosnych, bilecików. I oto po 20 latach szczęśliwego, jakby się wydawało, pożycia, mąż dowiaduje się o rogach, jakie nosi od wielu lat. W tym czasie kochanek dawno już wrócił do Petersburga, od ich związku i czasów, gdy był najlepszym przyjacielem domu minęło dziewięć lat... ale oto okazuje się, że zostawił po sobie pamiątkę. Ma ona osiem lat i imię Liza, do fatalnego odkrycia ukochana córeczka męża. W szkatułce był bowiem też nigdy nie wysłany list żony do kochanka, w którym zawiadamiała go o ich wspólnym dziecku i prosiła, bo je kiedyś zabrał. Więc oto mąż pojawia się w Petersburgu, zaczyna śledzić kochanka, by wreszcie rozpocząć z nim grę, w której stawką jest... poniekąd życie dziecka, ale przede wszystkim chęć upokorzenia kochanka, odegrania się, zwykła zemsta, wszystko to obficie podlewane alkoholem. Mąż wyraża się dwuznacznie, kochanek nie wie, czy mąż wie... Zbrodnia i kara, zazdrość i wina... wszystko genialnie wygrane przez obu aktorów grających główne role w filmie z 1990 roku:




Spis treści tomu:

Pozostałe opowiadania pewnie też przeczytam przy okazji filmów :)

Początek:

i koniec:

Wyd. PIW Warszawa 1964, wyd. I, 138 stron
Tytuł oryginalny: Вечный муж
Przełożył: Julian Tuwim
Z własnej półki
Przeczytałam 7 lutego 2015 roku

W minionym tygodniu przyszło z allegro mnóstwo książek, toteż w sobotni słoneczny poranek położyłam już znany Wam kraciasty koc na biurku, naszykowałam stertę knig i sięgnęłam po aparat... by stwierdzić, że nie ma w nim karty pamięci. Co gorsza, nie było jej również w kieszeni torby, gdzie ją zazwyczaj wkładam... teraz opcje są dwie: albo zostawiłam przez nieuwagę w pracy albo zgubiłam (no ale niby w jaki sposób). W każdym razie zdjęć nie mogłam wykonać, bowiem druga karta odmówiła jakiś czas temu współpracy, a trzecia od dawna nie wiadomo gdzie się podziewa, nieużywana, bo była mała. Życzę sobie w poniedziałek zastać na biurku na zakładzie tę pierwszą, bezapelacyjnie. Ale co za skleroza.

Która to skleroza dopisała mi też w sklepie podczas piątkowych zakupów. Miałam mianowicie kupić Kreta, bo mi pan z ochrony na zakładzie wyjawił tajemnicę, jak wydostać z otworu przytkanej umywalki ten zatykaczo-korek (który jest taki naciskany) - mianowicie po prostu odkręcić. I obiekt gotowy do operacji. Ja jeszcze Kreta nie używałam, w potrzebie wykręcam, ale nie korek, tylko numer do hydraulika z osiedla, ten natychmiast przychodzi, umywalkę przetyka i w ten oto sprytny sposób rozstaję się w regularnych odstępach czasu z Bolesławem Chrobrym. No ale skoro - po zakupie projektora - mam teraz oszczędzać, wpadłam na kretowy pomysł. I oto stoję pośrodku sklepu, spoglądam do wózka i medytuję, czego mi tu jeszcze brakuje, co to ja miałam. Oczywiście nic nie wymyśliłam. W sobotę sobie przypomniałam... szczególny rodzaj esprit d'escalier :) Skarżę się w mailu do przyjaciółki, jaki jestem jełop i melepeta, a ona mi na to: a ja przelewam kilkoma czajnikami wrzątku i też przetyka! No i czemu ten długi wywód? Otóż TO DZIAŁA! Po przewrzątkowaniu woda chwacko spływa do Bałtyku! Takie tu robię odkrycia Ameryki i się dzielę!