Guido Mazzanti - Il piano inclinato

Boże, dawno się tak nie wymęczyłam przy lekturze! Dziesiątki razy chciałam rzucić toto w diabły (mniej więcej za każdym razem, gdy brałam książkę do ręki i przeczytałam kolejnych kilka zdań).
O autorze napisali na okładce, że dziewica literacka:

Że fizyk i matematyk z wykształcenia, że pracował w międzynarodowych firmach (wiemy, co to znaczy), a teraz zajmuje się uprawą winorośli. Niech by już przy tym pozostał :(

Zdjęłam to z półki w bibliotece, bo miało być kryminałem.

Bohaterem jest komisarz Colombo (ha ha ha), zajmujący się nietypowym wypadkiem. Zmarła kobieta od lat pozostająca zależna od opieki rodziny, nie słysząca, nie mówiąca, nie oddychająca samodzielnie. Zmarła wskutek uduszenia się. Wszystko wskazuje na naturalną śmierć, jednak komisarz przypuszcza, że było to morderstwo i swe podejrzenia koncentruje wokół jednego z braci ofiary, Luki. Luca tymczasem ucieka w góry, zamyka się w opuszczonym schronisku i tam zaczyna opisywać całą rodzinną historię.
A więc nawiązanie do słynnej we Włoszech sprawy Eluany Englaro, która podzieliła włoskie społeczeństwo na zwolenników i przeciwników eutanazji.
Ale ja naprawdę chciałam sobie poczytać kryminał, a nie ckliwe opisy bojów rodziny o zdrowie i życie Franceski, nie "głos w sprawie", a już nie karykaturalną historię komisarza Colombo, który najpierw z niezrozumiałym dla czytelnika uporem ściga winnego, a potem, po przeczytaniu jego wypocin, puszcza go wolno, bo się wzruszył. Powieść jest przy tym nafaszerowana opisami medycznymi a także informacjami turystycznymi dla tych, którzy chcieliby się wybrać do Werony, będącej miejscem akcji.
Odrzucało mnie na każdym kroku, na każdej stronie - i skończyłam czytać tylko dlatego, że... zaczęłam. Głupio tak jakoś czegoś nie doczytać. Ale naprawdę FLAKI MI SIĘ WYWRACAŁY :)

I pomyśleć, że mając wybór między ponad dwudziestoma nowościami w bibliotece zdecydowałam się akurat na tę książkę...

To mnie trochę zniechęca do czytania reszty :)


Teraz wypieram. Wypieram to, co przeczytałam, za pomocą książki dla dzieci.

Początek:

i koniec:

Wyd. Aletti Editore Villalba di Guidonia 2011, 196 stron
Pożyczone z biblioteki
Przeczytałam 6 września 2014 roku


NAJNOWSZE NABYTKI
Wyhaczyłam na allegro dwa tomy Dziejów diecezji krakowskiej, wystawione przez tego samego sprzedawcę (z Krakowa), ale osobno. Pomedytowałam, bo tanie nie były (po 5 dych sztuka), potem uznałam, że raz się żyje itd. i kupiłam. Wtedy okazało się, że nie zauważyłam drobiażdżku: to nie było KUP TERAZ, tylko regularna aukcja, jak za początków allegro (jestem ci ja wszak weteranką tego portalu). I OCZYWIŚCIE przyszedł ktoś i podkupił mi pierwszy tom. No pytam się, jaki to ma sens wystawianie osobno??? Poszłam więc do sprzedawcy i mówię, na uj mi to teraz potrzebne, sam drugi tom. A często tak jest wystawiane, właśnie osobno. I w ogóle tanio było, bo zazwyczaj dochodzi do stówy za jeden tom. No to mnie faktycznie pocieszył...

Teraz będę polować na pierwszy tom, tak jak prawdopodobnie polował na niego mój adwersarz z allegro.
A Parki Krakowa tak na doczepkę:

Przepis na warzywa duszone z parówkami (które wynikły w komentarzach):