Daria Doncowa - Monstry iz choroszej siemi

Uff... wreszcie skończyłam. No nie mam zacięcia do lektury w ostatnich dniach. Dzisiaj rano długo się przyglądałam regałom w poszukiwaniu czegoś nęcącego, do zabrania ze sobą w podróż... w końcu zdecydowałam się na drugi tom wspomnień Szancera. Może mi szybciej pójdzie :)


Wydanie w twardej lakierowanej oprawie, z tej półki:

Na okładce napisano...

że Wiola Tarakanowa po raz kolejny wpakowała się w kryminalną historię, która dostarczyła jej tematu na nową powieść.
Tytuł oznacza POTWORY Z DOBREJ RODZINY. Te potwory to tym razem nie tyle negatywni bohaterowie wydarzeń, co niejakie knakkery. W luksusowych delikatesach natrętna sprzedawczyni wtryniła Wiłce pudło z knakkerami jako ostatnim hitem. Głupio było zapytać, co to jest mianowicie. W domu okazało się, że to dziesięć dziwnych zwierzątek, podobnych do małych szczeniaczków, ale... latających :) Sprzedawczyni powiedziała potem, że knakkery to rodzaj egzotycznych ogórków, a co tak naprawdę znalazło się w pudle, nie wiedziała. W ogrodzie zoologicznym o takich żywotnych nie słyszano i Wiłkę zbyto. Cóż pozostaje - trzeba je chować. Ciekawam, co będzie z nimi dalej.
Tymczasem kariera Leninida jako aktora rozwija się w szybkim tempie, ma wiele miłośniczek swego hm talentu, co nawet przydaje się Wiłce w jej skomplikowanych sprawach :) W domu jest remont i całe dwie rodziny: Wiłki i Tomoczki, wynajęły na ten czas luksusową willę, tzw. inteligentny dom, sterowany komputerem. Nie trzeba chyba wspominać, że życie w takim budynku jest wyjątkowo skomplikowane i staje się źródłem wielu zabawnych wydarzeń. Oleg jak zwykle na końcu pomaga rozszyfrować kryminalną zagadkę i życie toczy się dalej :)

Początek:

Koniec:

Wyd. EKSMO Moskwa 2006, 374 strony
Tytuł oryginalny: Монстры из хорошей семьи
Z własnej półki
Przeczytałam 15 lipca 2015 roku



NAJNOWSZE NABYTKI
Wreszcie udało się upolować Spacerownik krakowski, ten pierwszy. Jakoś rzadko pojawia się na allegro, w przeciwieństwie do drugiej części.

Zapłaciłam 21 zł, a więc poniżej ceny sklepowej, a za przesyłkę poleconą 3,94 zł w In-Post :) Ostatnio korzystam tylko z tej opcji, jeśli sprzedawca ją udostępnia, bo odkryłam, że In-Post ma punkt na moim osiedlu, czynny do 18.00. Jest to naprawdę najtańsza opcja przesyłki.



OGLĄDAM...
Obejrzałyśmy razem z córką dwa pierwsze hity z listy TOP 250 (z 2011 roku) z portalu IMDB:
1/ SKAZANI NA SHAWSHANK, reż. Frank Darabont, 1994

2/ OJCIEC CHRZESTNY, reż. Francis Ford Coppola, 1972


Wygospodarowałam prawie dwie godziny na kolejny film w reż. Yasujirô Ozu - BRACIA I SIOSTRY Z RODZINY TODA (Todake no kyodai), 1941

Rodzina Toda zbiera się na uroczystości urodzin seniora rodu w przestronnym domu rodzinnym. Część dzieci ma już własne rodziny. Jedynie córka Setsuko i syn Shojiro mieszkają razem z rodzicami. Niestety wraz ze śmiercią głowy rodu wychodzi na jaw jego bankructwo. Po sprzedaży domu matka i Setsuko zmuszone są do zamieszkania u najstarszego syna.

W pociągu obejrzałam włoską komedię CI VEDIAMO DOMANI (Widzimy się jutro) w reż. Andrea Zaccariello, 2013 - o nieszczęśniku, którego wszystkie interesy kończą się klapą. Opuszczony przez rodzinę, zadłużony po uszy, postanawia otworzyć zakład pogrzebowy w małej wiosce w Apulii, słynnej z najstarszych we Włoszech mieszkańców...


A siedząc przy łóżku mamy zapoznałam się z rosyjskim filmem KADRYL (Kадриль) z 1999 roku, kolejnym w filmografii Stanisława Liubszina:

Ale takie oglądanie w pociągu czy u mamy (na małym odtwarzaczu) to mnie już nie satysfakcjonuje, odkąd mam projektor i duży ekran...



Z DAWNYCH LAT...
Dalej, dyżurując przy łóżku mamy przejrzałam część korespondencji z dawnych czasów, pilnie przechowywanej w sekretarzyku. I odkryłam skarb! Mianowicie zachował się list od ruskiego malczika - wspominałam kiedyś, że w szkole nam zaproponowano korespondencję z rówieśnikami ze Związku Radzieckiego. Okazało się, że pamięć mnie zwiodła - to nie były dzieci z Winnicy, z którą moje miasteczko było zaprzyjaźnione - tak mi się wydawało - a teraz patrzę i na kopercie jest miasto Jałutorowsk, w obwodzie tiumeńskim, już w Azji. List przyszedł do nas do szkoły przez Pałac Kultury :)

Ciućma jedna, wyrwałam kiedyś znaczek :(

Córka mnie namawia, żeby poszukać chłopaka na fejsie :)

Na pewno mam gdzieś jego zdjęcie, ale gdzie?