Georges Simenon - Maigret et les braves gens

Tak mnie wciągnął ten Maigret, że machnęłam go w jeden dzień właściwie. I do końca nie wiedziałam, kto zabił, choć naprawdę próbowałam na ten temat dedukować :)

Półeczka (jedna z dwóch) z Simenonami:

A obok jest ten regał "za żaluzją", o którym pisałam w poprzedniej notce:

Tytuł oznacza Maigret i poczciwcy (powiedzmy,mniej więcej, poczciwi, dobrzy ludzie). Z takimi właśnie ma do czynienia komisarz, gdy pewnej nocy dostaje telefon, że znaleziono zwłoki przemysłowca na emeryturze. To była naprawdę porządna rodzina: nieboszczyk cały się poświęcał pracy i był jak ojciec dla swych pracowników, dopóki lekarz nie nakazał mu zmniejszenia tempa ze względu na słabe serce. Josselin nie umiał pracować mniej, więc odstąpił swój zakład dwóm pracownikom na bardzo korzystnych dla nich warunkach i odtąd poświęcał dni na spacery i lekturę. Pani Josselin zajmowała się domem, córka wyszła za mąż za lekarza i urodziła dwójkę dzieci, więc babcia odwiedzała wnuki prawie codziennie. Zięć - też pracoholik jak teść - pracował w szpitalu i prowadził prywatną praktykę. Modelowa rodzinka. Żadnych wrogów, mało przyjaciół, żyli raczej we własnym kręgu. I oto gdy panie były w teatrze, a zięć w szpitalu, stary Josselin został zastrzelony we własnym salonie. Sam musiał otworzyć drzwi mordercy, bo nie było żadnych śladów włamania. Musiał go dobrze znać, bo usiadł z powrotem w swym ulubionym skórzanym fotelu.
Sprawdzono alibi kobiet, sprawdzono alibi zięcia i dochodzącej na godziny służącej. Nic. Zero. Nie ma się do czego przyczepić. Komisarz Maigret, który zawsze lubił sam udawać się na miejsce zbrodni i sam prowadzić śledztwo, wypytując w okolicznych barach i sklepikach, nic nie znajduje. Dowiaduje się tylko, że Josselin grał na wyścigach, o czym nie wiedziała żona. Ale i z tego nic nie wynika. Aż wreszcie...

Początek:

Koniec:

Wyd. Presses de la Cité Paris 1962, 190 stron
Z własnej półki (kupione 18 kwietnia 1988 roku za 400 zł w antykwariacie)
Przeczytałam 2 listopada 2015 roku



NAJNOWSZE NABYTKI

Zajrzałam do działu cracovianów Króliczej Jamy, a tam Ulewicz, którego jakoś nie miałam i wspomnienia krakowskie, oba po 5 zł:

O tych Fiszerach nic nie wiem, ale Sukiennice na okładce mnie zachęciły :)
Zanim wyruszyłam po odbiór, wrzuciłam, tak tylko, kontrolnie, tytuł książki Banachów, którą czytałam właśnie pożyczoną od psiapsióły. I była. Też za 5 zł. To wzięłam, żeby uzupełnić Banachowe zbiory :)

Na tym zakończyłam tegotygodniowe zakupy. I niech Bóg mnie strzeże od następnych!


W TYM TYGODNIU OGLĄDAM

1/ film polski PĘTLA, reż. Wojciech Jerzy Has, 1957
Na YT można obejrzeć cały:


Adaptacja opowiadania Marka Hłaski. Ascetyczne, bezlitosne studium upadku człowieka zniewolonego przez alkohol. Akcja toczy się w ciągu jednego dnia, głównym bohaterem jest Kuba, rozpaczliwie walczący z uzależnieniem od alkoholu. Pomóc stara mu się jego dziewczyna, Krysia, która pomimo dotychczasowych niepowodzeń ciągle trwa przy nim, wierzy w skuteczność terapii, pragnie wyrwać go z nałogu i ułożyć sobie z nim życie. Teraz Kuba musi wytrwać bez picia do wieczora, kiedy to Krysia wróci z pracy, przyjdzie po niego i wspólnie udadzą się do przychodni. Czas spędzany w samotności upływa jednak bardzo powoli. Czekanie staje się coraz bardziej męczące, a bohater pozostawiony sam sobie skazany jest na myślenie o nałogu. Do tego telefony od wścibskich znajomych zaczynają go coraz bardziej irytować. Wreszcie Kuba nie wytrzymuje napięcia i wychodzi z mieszkania. Od tej pory kamera towarzyszy mu w pozbawionej sensu wędrówce ponurymi ulicami miasta brudnego, odrapanego, szarego, beznadziejnego jak jego zmarnowane życie.
9/10

2/ film japoński KONIEC LATA (Kohayagawa-ke no aki), reż. Yasujirô Ozu, 1961
Trailer:


Manbei Kohayagawa jest prezesem małej wytwórni sake w Kyoto i ojcem trzech córek. Najstarsza i najmłodsza córka, Akiko i Nariko, mieszkają razem w Osace. Pierwsza jest wdową, która pomaga w prowadzeniu galerii sztuki i wychowuje samotnie syna. Druga, niezamężna, pracuje jako urzędniczka. Ostatnia córka, Fumiko, mieszka ze swoim ojcem wraz z mężem, który pracuje w zakładzie teścia, oraz małym synkiem. Pewnego dnia Manbei prosi szwagra, by znalazł odpowiedniego kandydata na męża dla swoich córek. Równocześnie sam wraca do byłej kochanki, co zaczyna burzyć rodzinną harmonię.
8/10

3/ film czeski MUSIMY SOBIE POMAGAĆ (Musíme si pomáhat), reż. Jan Hřebejk, 2000
Tylko fragment:


Ostatnie lata II Wojny światowej. Małe miasteczko w Czechach okupowane przez nazistów. Pewnego dnia Josef i Maria Cizek, bezdzietne małżeństwo znajduje młodego Żyda, uciekiniera z obozu koncentracyjnego i udzielają mu schronienia. To czarna komedia, pełna nieoczekiwanych zwrotów akcji, oparta na autentycznych wydarzeniach. Film o bohaterach, których rodzi współczucie, przyzwoitych ludziach i zdrajcach, o pragnieniu życia i apatycznej bierności. Heroizm i kolaboracja, wielkoduszność i tchórzostwo przeplatają się ze sobą utrudniając jeśli nie uniemożliwiając osąd. Nominacja do Oscara 2000 w kategorii Najlepszy Film Zagraniczny, zdobywca 5-ciu Czeskich Lwów.
9/10

Nawet nie miałam pojęcia, że to był film nominowany do Oscara, wcześniej o nim nie słyszałam. Fakt, że rok 2000 był dla mnie bardzo intensywny zawodowo i to chyba przyćmiło wszystko, nie pamiętam, czy chodziłam wtedy w ogóle do kina. Tak że obejrzałam w sumie przypadkowo, a odkryłam rewelację :)



W kwestii II Wielkiego Testu Historycznego dla Krakowian - dostałam maila, że zapraszają mnie w Święto Niepodległości na rozdanie nagród, z osobą towarzyszącą. Hipotetyczna osoba towarzysząca wyraziła wstępną zgodę na wspieranie mnie swym ramieniem, pod warunkiem, że nie będzie miała akurat pryszczy :)
Ale czym stary Karwicki usypiał czujność konwojentów, to dalej nie wiadomo. Myślałam, że podadzą prawidłowe odpowiedzi w kolejnym numerze dwutygodnika KRAKÓW, który ukazał się 4 listopada, ale nic, cisza.




NAUKA CZESKIEGO
To takie tu dla mnie notatki, żebym wszędzie miała do nich dostęp :)
Czeskiego radia można słuchać do woli wybierając z tej strony:
http://www.listenlive.eu/czech-republic.html

A tu jest stronka telewizji, gdzie niektóre filmy można oglądać, a innych nie, bo tylko na terytorium Czech:
http://www.ceskatelevize.cz/porady/a-z/

Tu jest jakiś serial, chyba dzieje czeskiej rodziny za komuny na tle kronik z tamtych czasów:
http://www.ceskatelevize.cz/porady/10195164142-vypravej/
Dobre do oglądania dla uczących się języka.
Tu o serialu:
http://www.csfd.cz/film/264232-vypravej/prehled/