Swietłana Aleksijewicz - Czasy secondhand

Noooo, to było dobre. Wreszcie coś, co mnie naprawdę interesuje, co wciągnęło. Taka książka napisana jakby na zamówienie.
Straszne lata 90-te w Rosji. Lata zawirowań politycznych, lata niesamowitego zubożenia milionów ludzi, przekwalifikowywania się inteligentów na sprzedawców, lata tłumów staruszków usiłujących sprzedać cokolwiek stojąc na ulicy, żeby kupić chleb i mleko, lata rodzących się fortun.
Myślę o tym często i do końca nie wiem, po której stronie się opowiadam: sowków, którzy tęsknią i żałują ZSRR czy tych, którzy potępiają tamte czasy w czambuł, choć i to, co mają teraz, niekoniecznie im odpowiada. Na pewno rozumiem tych, którzy żyją biednie, a widzą nowych ruskich czy w ogóle odczuwają te dysproporcje, nie tylko finansowe zresztą. Dla nich było lepiej, gdy wszyscy mieli mało, ale po równo.
Niewątpliwie jakiś sentyment do radzieckich czasów, wywodzący się chyba z tylu wspaniałych filmów ówczesnych, we mnie tkwi.

To pierwsza Aleksijewicz, którą przeczytałam, ale mam jeszcze Wojna nie ma w sobie nic z kobiety i - niestety jako audiobook (straszliwa pomyłka przy zamówieniu) - Cynkowych chłopców. Nie wiem, czy kiedykolwiek zdobędę się na odsłuchanie tych ostatnich, no zasypiam przy słuchaniu albo się rozkojarzam, ja po prostu muszę śledzić oczami rządki liter :)

Początek:

Koniec:

Wyd. Wydawnictwo Czarne Wołowiec 2014, 507 stron
Tytuł oryginalny: Время секонд хэнд
Przełożył: Jerzy Czech
Z własnej półki
Przeczytałam 17 stycznia 2019 roku