Jadwiga Rutkowska - Różnica płci

Wzięłam to z mojej budki - mam wielką fazę na stare, nieznane (lub mało znane) książki z PRL-u - zwłaszcza, jeśli są niegrube 😂 Już nazbierałam tego trochę i gdy się odrobię z bibliotecznymi (stara śpiewka) będę się im poświęcać. Niejedną tu ramotę zobaczycie!

Dzisiejsza to prawdziwa ramota. Wydana w serii Biblioteka satyry (powinnam coś mieć w domu jeszcze z tej serii), więc podchodzi się z przymrużeniem oka, ale jednak... Spojrzenie na mężczyzn i kobiety plus życie rodzinne i towarzyskie generalnie jest właśnie takie, sprzed ponad pół wieku, pełne stereotypów. Być może w 1970 roku było jakieś odkrywcze? Albo chociaż bardziej śmieszne?

Chciałam się czegoś dowiedzieć o autorce, ale nie jedna jest Jadwiga Rutkowska i nie mam siły przekopywać się przez cały internet. Na Lubimy czytać wymieniona tylko jedna pozycja, Kuszenie pana Kowalskiego, też satyra, jak zresztą i z tytułu można wnioskować. Kowalski mistrzem Polski. 

Tak że - przeczytałam i z czystym sumieniem odnoszę z powrotem do knihobudki. Raz przynajmniej nie kusi, żeby zatrzymać 😁

Początek:

Koniec: 

 

Wyd. Czytelnik, Warszawa1970, 138 stron

Ilustrował Władysław Brykczyński

Seria: Biblioteka Satyry

Z knihobudki

Przeczytałam 16 lutego 2025 roku

 

Ortezę na osiedlu na szczęście mieli, ale ta wygodniejsza, rozkładana, to niestety nie na rękę córki, dziecinną taką 😉 musiałyśmy wziąć wsuwaną, przy której trzeba o wiele bardziej uważać.

Córka zadaje sobie pytanie, czy to pomarańczowe od operacji kiedykolwiek zejdzie. Wczoraj byłyśmy na kontroli u Chirurga-Operatora, pokazał nam zdjęcie wykonane po operacji, z tą wstawioną płytką (wolałabym tego nie widzieć) i kazał przyjść za tydzień, wcześniej znów wykonawszy rentgen. Ciekawostka - ponieważ rehabilitacja na NFZ i tak byłaby dopiero za pół roku, nie dał skierowania wcale...

 

Dalej jestem apatyczna i prokrastynuję, co się da. Biedny Ojczasty nie kąpany w sobotę (no bośmy były jeszcze w szpitalu), nie kąpany w niedzielę (bom wycieńczona), nie kąpany w poniedziałek, bo po ortezę, a potem dalej zmęczona... Wczoraj czyli w środę już już planowałam, że odłożę na czwartek, ale nagle  się zerwałam - i całe szczęście, mam wreszcie z głowy 🤣 chyba teraz zmienię Dzień Gospodarczy z soboty na środę właśnie, po co sobie psuć weekend, prawda?

Ale ciągle ciężko mi się zebrać do jakiejkolwiek roboty. Nawet to gotowanie wydaje mi się wielkim upierdlistwem. Gdyby tak?

 

Wyskoczyłam wieczorem do budki i...

Najnowsze nabytki

No nic na to nie poradzę - widzę słownik albo podręcznik albo inszą pomoc lingwistyczną i już w łapska 😂 Szczęśliwam, jak by mi kot itd. Od razu na przykładzie dwóch słów (ratunek i ręka - ciekawe dlaczego) sprawdziłam, że szwedzki i duński prawie identycznie, a fiński to nie wiadomo, z której strony podejść 🤣

Po raz kolejny przekonałam się, że do budki powinnam chodzić i pięć razy dziennie, bo nigdy nie wiadomo, kto tam kiedy i co dołoży. Ostatnio zresztą straszne puchy, u mnie jeszcze tylko pół stosu do wydania z tych Szyszkodarowych czy ze Śmieciarki własnoręcznie ściągniętych w lepszych czasach, więc oszczędzam 😉 Bo Szyszkodar też miał przypadłości szpitalne i coś mi się wydaje, że nie będzie mógł nic dźwigać w najbliższej przyszłości, więc nawet go nie pytam o dostawę.

Insza inszość, że obok tego półstosu (półpancerzy praktycznych) stoją trzy moje, wszystkie zdobyczne, co to część - nie umiem się zdecydować: zatrzymać czy wydać, a część - zostaje (głównie kryminały), ale nie znalazłam jeszcze dla nich miejsca. Bo chwilowo wstrzymałam się z porządkami na półkach, z wiadomych względów. Choć myślę, że już mogłabym do nich wrócić. Tylko tak mi się nic nie chce (jak wspomniałam wyżej). Przyszło to siedzisko z Temu, co ma być zamontowane w przedpokoju - myślicie, że dzwoniłam w sprawie jego montażu? Ha ha. Nawet nie otwarłam pudełka...

Córka mnie namawia, żeby w celu odpoczynku mentalnego zrobić sobie Dzień Brudasa, nigdzie nie wychodzić, nie wyznaczać żadnych celów, polegiwać w łóżku... i dzisiaj mogę tak uczynić, bo zakupy dopiero jutro, zupa dla Ojczastego jest, dla nas jakiś makaron się zrobi... no chyba tak będzie. Coś sobie obejrzę? Ostatnio włączyłam po raz nie wiadomo który Moskwa nie wierzy łzom i obie z przyjemnością patrzyłyśmy. A następnego dnia skusiłyśmy się na nową Bridget Jones - i NIE RADZĘ, szkoda czasu i atłasu! 

Matko, właśnie sobie uświadamiam, że do Pragi zostały już tylko trzy miesiące! Powinnam się zacząć przygotowywać 😁