Barbara Zbroja - Architektura międzywojennego Krakowa 1918-1939

To był taki maleńki wyrzut sumienia - że taka świetna pozycja, a ciągle nie przeczytana. Że tyle tych cracovianów kupuję, a stanowczo za mało czytam. No to bach, wzięłam się za nią, za tę Architekturę międzywojenną i... trochę szkoda, że ona już za mną, że przestudiowana od deski do deski i tylko pragnienie zostało - pragnienie, żeby jeszcze i jeszcze... i dlaczego nie ma takiej książki o architekturze czasów austriackich na przykład. Takie to uczucia i emocje wzbudza Barbara Zbroja swą książką :)

Z racji formatu pozycja ta skazana jest na leżenie, zamiast stanie na baczność w pełnej gotowości - nie mam już półek o odpowiedniej wysokości i wszystko, co wyższe od standardowych 20 cm, ląduje w pozycji horyzontalnej.

Regał oczywiście ten ostatni, sypialniany.

Ogólne informacje o książce, zachęcające do jej nabycia, zamieszczono na czwartej stronie okładki:

O autorce napisano też to i owo:

Oto te pozostałe publikacje:

Pierwsza z nich została już przez mnie omówiona, a druga - dziewicza.
Być może warto się za nią też zabrać, wnioskując z jakości Architektury... bo książka to świetna. Omawia najpierw ogólnie okres międzywojenny w architekturze krajowskiej, podając informacje dotyczące sytuacji środowiska budowlanego w tym okresie, ograniczeń i zasad obowiązujących wówczas, sposobów finansowania, rozwoju i ekspansji na tereny dawniej wiejskie, a niedawno wprowadzone w obręb granic miasta czy wreszcie działalności Rady Artystycznej Miasta Krakowa:

A potem skupia się na konkretnych przykładach - dokładnie jest ich sto i jeden. Każdemu poświęca dwie albo i cztery strony, jeśli daje więcej ilustracji. Materiał ikonograficzny jest wspaniale dobrany, same czarno-białe zdjęcia, nawet jeśli były one wykonane bezpośrednio przed publikacją książki, a nie pochodzą ze źródeł archiwalnych - tu zasługa Mariusza Bembenka, znanego mi już z publikacji Wokół placu Inwalidów.

Omówione budynki ułożone są w kolejności chronologicznej powstawania, ich lista zaczyna się więc od Akademii Górniczej, której pierwsze plany powstały jeszcze przed Wielką Wojną, a kończy Szkołą Powszechną przy ul. Goszczyńskiego, której budowę rozpoczęto w 1939 roku, ale ze względu na wybuch wojny nie była ona kontynuowana i zakończono ją dopiero w roku 1951. Mamy tu przekrój przez budynki użyteczności publicznej, nieraz monumentalne jak Biblioteka Jagiellońska czy Pocztowa Kasa Oszczędności poprzez duże założenia mieszkaniowe po zwykłe kamienice czynszowe oraz mniej lub bardziej reprezentacyjne wille. Dowiadujemy się, kto i w jakich okolicznościach zaprojektował dany budynek, kto był jego inwestorem (a nawet skąd pochodziły pieniądze na budowę), jakie były perypetie związane z budową, a wreszcie omawia cechy stylistyczne i użyte materiały. Przy okazji niejako mogłam się "obyć" z terminologią: okna wstęgowe, weneckie, portfnetry, lizeny, wyprawa w terrabonie :) O istnieniu niektórych obiektów nie miałam pojęcia i jest to dla mnie inspiracja do spacerów z aparatem fotograficznych - już nawet się wybrałam obejrzeć i obfotografować kamienicę na rogu Rynku Kleparskiego i ul. Krzywej.

Kilka stron dla zilustrowania książki:

Wyd. Wysoki Zamek Kraków 2013, 319 stron bogato ilustrowanych plus dołączony reprint mapy Krakowa z 1939 roku z zaznaczoną lokalizacją omówionych obiektów
Z własnej półki (kupione w Księgarni Akademickiej 15 listopada 2013 roku za 44 zł)
Przeczytałam 5 sierpnia 2014 roku