Andrzej Kozioł - Krakowianie

Skoro już tak się zabrałam za Andrzeja Kozioła, to lecę z następną pozycją. Jakosik takosik mi chodziło po głowie, że to nie jedyni Krakowianie. Że była następna część, a może nawet dwie. I że jak zwykle odłożyłam zakup na później, no bo przecież leży w księgarniach... i na tym się skończyło. Więc gdy wstąpiłam do antykwariatu na Stolarskiej w poniedziałek, zapytałam pana właściciela. Dobrze mi się zdawało, wyszły trzy części, ciupasem udałam się na allegro, znalazłam drugą... na ostatnią trzeba będzie polować :) chwilowo jednak nie do polowań mi, dopadło mnie choróbsko, zwykle je "przechadzam", bo co mam robić, nie będąc na etacie? ale pani doktor z przychodni tym razem postawiła weto - zwolnienie i basta - i tak teraz rozpieram się w łóżku jak jakiś basza, ale żeby nie było zbyt komfortowo, ciągle dzwoni telefon z pracy, a telefon ten jest w kuchni i to wyrywanie mnie z łóżka doprowadza mnie do szału... zresztą wiadomo, jak człek chory, to ma obniżony poziom tolerancji :)
W teorii choroba to najlepszy czas na nadrobienie braków w lekturze... ale to tylko teoria... w praktyce przysypia mi się nad książką... nad filmem :)
Krakowianie stoją na półce wśród innych pozycji o tematyce miejscowej:

w tej kuchni, której obecnie wolałabym unikać:

ale się nie da. Odkąd zaczęłam pisać ten tekst, już dwa razy zadzwonił pan z ochrony - słusznie mówią, że nadgorliwość jest gorsza od faszyzmu, jakaż to święta prawda! Pan chce załatwić wszystkie sprawy, które zależą ode mnie, a z których mu się zwierzają ludzie, rozczarowani moją nagłą nieobecnością. I dzwoni, i pyta, gdzie coś jest, a jak on ma to zrobić, a to, a sio - właśnie! A SIO!!!
Za to chwalę sobie wielce wi-fi, jakie mi zafundowało na gwiazdkę UPC, wreszcie nie muszę siedzieć przy biurku, co w wypadku choroby jest niewskazane, jak leżeć to leżeć. Więc półleżę, półsiedzę i tak mam kontakt ze światem :)
No ale dość tych chorobliwych jojczeń, przejdźmy ad rem, zanim mi córcia poda obiadek :)

Autor już nam znany, ale tym razem garść bliższych szczegółów podało wydawnictwo:

O samej książce napisano tak:

A na skrzydełku zacytowano opinię prof. Rożka, największego autorytetu w sprawach krakowskich:

Zeskanowałam wykaz bohaterów tych opowieści:

I jak to wygląda? Część nazwisk ogólnie znana, wszystkim, czy się Krakowem interesują czy nie: Leszek Długosz, Roma Ligocka, Bruno Miecugow, Leszek Wójtowicz, niedawno zmarła Miriam Akavia. Część tylko krakusom lub wielbicielom miasta: rajca i historyk Piotr Boroń, infułat Bryła, krakauerzy Czuma i Mazan, aktor, reżyser i radny Jerzy Fedorowicz, prezes gminy żydowskiej Tadeusz Jakubowicz, restaurator Jacek Łodziński, kolekcjoner Marek Sosenko, historyk sztuki Jerzy Madeyski. A część już bardzo lokalna, jak właściciel pracowni krawieckiej pan Turbasa, jak władająca jadłodajnią przy Siennej córka pani Polewkowej, jak twórca słynnych kremówek z hotelu Cracovia pan Jaśkiewicz, jak "królowa" kwiaciarek krakowskich pani Stanisława Polak. Rozmowy z nimi zaowocowały świadectwem, które dziś, w 2015 roku, jest szczególnie cenne: jedni odeszli do krainy wiecznych łowów, inni zaprzestali działalności, choćby z racji wieku... odchodzą, znikają na naszych oczach zakłady, tradycje o wieloletnich korzeniach. Prezes Jakubowicz pokłada nadzieje na żydowską przyszłość w Krakowie we wnuku, pan Turbasa ma syna-następcę w krawieckim fachu, ale jadłodajni Polewkowej nie ma już przy ul. Siennej... Jeszcze trzyma się antykwariat-wypożyczalnia Kamińskiej przy ul. Św. Jana, gdzie na czytelników czeka 30 tys. tomów oprawnych w szary papier... pamiętam, jak w latach 80-tych kupowałam tam pojedyncze numery "Ameryki", pamiętam całe stosy starych "Przekrojów"... Nie ma już domu Boroniów na rogu Senatorskiej i Mlaskotów, ale gdzieś pod asfaltem spoczywają weki z kompotami i przetworami, których nie zdążyła zabrać z piwnicy pani Boroniowa... Przeszłość i teraźniejszość miasta przeplatają się w rozmowach, wspomnieniach i dają poczuć ten genius loci, charakterystyczny dla naszego miasta.
Już nie mogę się doczekać, kiedy nadejdzie przesyłka z drugą częścią Krakowian!

Początek:

i koniec:

Wyd. Wydawnictwo Jagiellonia Kraków 2002, 213 stron
Z własnej półki
Przeczytałam 19 stycznia 2015 roku