Obwoluta z bibliotecznego egzemplarza (Rajska Dziecięca) zaginęła w toku dziejów :) więc przedstawiam również środek:
Jest to pierwsza część z 2-tomowego cyklu o Jagodzie ze wsi, która przyjeżdża do Warszawy uczyć się na pielęgniarkę. Zatrzymuje się u stryja, którego nigdy nie widziała i powoli zdobywa sobie przyjaciół. Przeraźliwie smutna to opowieść: rodzina stryja kompletnie nią się nie interesuje, nawet tym, czy coś jadła, jest zostawiona samej sobie, nie ma do kogo zwrócić się z pierwszymi problemami, jakie się pojawiają, rodziców w domu nie chce martwić i niepokoić, więc to wszystko przemilcza, aż wreszcie wplątuje się w kabałę. Płakać mi się chciało przy czytaniu i "Bułeczka" mi się przypomniała...
Przeczytałam 12 lutego 2012.
Powieść wydana w 1972 po raz drugi.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz