Anna Dziewit Meller, Marcin Meller - Gaumardżos! Opowieści z Gruzji

Uch, nie spodobała mi się ta książka. Może dlatego czytałam ją 13 dni. A tak naprawdę to chyba ze trzy, przez resztę nawet do niej nie zajrzałam. Jeszcze troszkę, a w ogóle zniechęciła by mnie do czytania - czegokolwiek.

Kupione niedawno w Bonito.pl książki podróżnicze stanęły, niestety, w drugim rzędzie. A raczej wysforowały się do przodu, a moje ruskie zajęły tylne pozycje.

Ale nie tracę nadziei, bo ustaliłyśmy z córką, że po Nowym Roku posprzedajemy trochę jej książek z dzieciństwa, w bardzo dobrym stanie. To nawet nie ja zaproponowałam, nie śmiałabym, to ona sama wyszła z inicjatywą. Tak więc zyskam półkę lub półtora :)

Na początku wszystko się dobrze zapowiadało. Na okładce same superlatywy.

Zresztą kupiłam tę książkę, bo już wcześniej o niej słyszałam, a Gruzja to taki sympatyczny kraj... jeden z moich ulubionych reżyserów to Gruzin (Otar Ioseliani), a z dzieciństwa jeszcze mam zakodowane gruzińskie wspomnienia dzięki książce Olek i wielka wyprawa Zofii Woźnickiej.

Z drugiej strony to, co wyczytałam o autorach - że prowadzą program Dzień dobry TVN - powinno mnie było ostrzec. Programu co prawda nie widziałam, skoro nie oglądam TV... ale i bez tego jestem święcie przekonana, że to musi być giewno :)

No i tak. Zaczyna się od picia, toczy się przez picie i kończy się piciem. Najpierw myślałam, że może jestem przewrażliwiona, ale na końcu sami autorzy piszą, że spotkali się z (nielicznymi) negatywnymi recenzjami - bo to drugie wydanie - określającymi książkę jako pijacką. Znaczy się - nie mnie jednej to przeszkadzało.
Za to ponoć po przeczytaniu Gaumardżos tysiące Polaków ruszyło do Gruzji. Tak piszą Mellerowie. No cóż, może tak rzeczywiście było. Może ruszyli nasi rodacy do Gruzji zachęceni opisami żarcia i picia. Bo głównie na tym skupiają się autorzy. Chciałabym jednak wierzyć, że w tym kraju są jeszcze inne ciekawe sprawy oprócz biesiadowania.
Tu jest jedno prawdziwe zdanie na okładce : Za odgłosami biesiady skrywa się kraj o przebogatej kulturze. Właśnie, skrył się.

Przeszkadzał mi też zbyt potoczny, że tak to łagodnie określę, język. Taki wiecie, młodzieżowy. Niby nie widzę belki w oku... ale co wolno na blogu będącym po trosze pamiętniczkiem, to nie w książce, kurka wodna!

Żałuję, że kupiłam Gaumardżos!. Tyle powiem.
A kiedyś przeczytam kaukaskie książki Wojciecha Góreckiego. Liczę, że będzie to bardziej satysfakcjonująca lektura.


Początek:

Koniec:

Wyd. Świat Książki Warszawa 2014, wydanie II uzupełnione, 429 stron
Z własnej półki (kupione 3 listopada 2015 za 25,13 zł w Bonito.pl)
Przeczytałam 19 grudnia 2015 roku


MOJA BIBLIOTEKA

Pod oknem w sypialni, obok kaloryfera, było troszeczkę wolnego miejsca. Szybko zagnieździły się tam rozmaite papierzyska. O tym, w jakim stanie to wszystko było, nie muszę chyba opowiadać. A tymczasem moje ostatnie czasopisma wnętrzarskie wznosiły się na kolejnej kupie w innym pokoju.

Napisałam więc maila do mojego Ulubionego Stolarza i ten jeszcze przed świętami zdołał skręcić mi półeczkę.

A przy okazji naprawił mi szuflady pod biurkiem (poodpadały im dna od nadmiaru ciężaru zalegających w nich bambetli). Trzeba więc było te bambetle przejrzeć i powyrzucać, co się da. Może dlatego prawie nie czytałam w ostatnich dniach... ciągle w czymś grzebię i wynoszę śmieci. Ostatnio musiałam zostawić torbę z papierami obok dzwonu, bo już go kompletnie zapełniłam :) na szczęście przyjechali go opróżnić i mogę znów dokładać. W przedpokoju stoją trzy siaty papirów po weekendowych porządkach.


NAJNOWSZE NABYTKI
W sobotni wieczór ułożyłam się wygodnie w łóżku i rozpoczęłam lekturę grudniowego numeru Krakowa. A tam:

No słowo daję, że nie mogłam się doczekać poniedziałku, żeby pofrunąć do redakcji i zanabyć :)
Cudności!

W TYM TYGODNIU OGLĄDAM

Dalszy ciąg Sputnika:

1/ PIONIERY-GIEROI (ПИОНЕРЫ-ГЕРОИ), reż. Natalia Kudriaszowa, 2015
Trailer:


Olga, Katja i Andriej znają się od dzieciństwa, które upływało jeszcze w Związku Radzieckim, gdy wszyscy troje należeli do pionierów. Ponad ćwierć wieku później trójka bohaterów mieszka w Moskwie i każde z nich odniosło zawodowy sukces. Olga jest aktorką, Katja pracuje w dużej agencji PR, a Andriej – jako analityk polityczny. Kupują samochody, biorą kredyty, budują domy na wsi. Jak wszyscy. Ale życie nie daje im ani radości, ani spełnienia. Gdy byli dziećmi marzyli o zostaniu bohaterami, wierzyli w świetlaną przyszłość. Ale nikt z nich nie przewidywał, że dawne wizje zastąpi rzeczywistość, w której jedynym marzeniem jest stabilna i przewidywalna egzystencja. Ludzie przestali śnić o wielkich czynach. Po prostu grają swoje role.
6/10

2/ RUSAŁKA (РУСАЛКА), reż. Anna Melikian, 2007
Trailer:


Na imię miała Alisa i mieszkała nad morzem. Jej życie było całkiem zwyczajne. Marzyła o balecie, śpiewała w dziecięcym chórze i chodziła do szkoły specjalnej. Kiedy miała 6 lat przestała mówić. Kiedy miała 17 przeprowadziła się do Moskwy, a kiedy miała 18 poznała jego... i zniknęła. W wielkich miastach takie rzeczy zdarzają się cały czas.
8/10

3/ SZCZĘŚLIWI LUDZIE: ROK W TAJDZE (Happy People: A Year in the Taiga), reż. Werner Herzog i Dmitrij Wasiukow, 2010
Cały film z polskimi napisami:


W samym sercu syberyjskiej głuszy, z dala od cywilizacji, 300 osób zamieszkuje małą miejscowości Bakhtia nad rzeką Jenisej – tak Werner Herzog, współautor i narrator filmu "Szczęśliwi ludzie: rok w tajdze", rozpoczyna niezwykłą opowieść. Razem z filmowcami, którzy tam dotarli, obserwujemy rok z życia myśliwych, wędkarzy i innych osób zamieszkujących wioskę. Codzienność w przykrytym śniegiem niedostępnym regionie świata. Z pięknych kadrów filmu wyłania się obraz faktycznie szczęśliwych i spełnionych ludzi. Widać w nich także wielką miłość Dmitrija Wasiukowa, drugiego reżysera, do tajgi i jej mieszkańców. Malowniczym obrazom towarzyszy przepiękna, kontemplacyjna muzyka. Oni żyją z ziemi, są samowystarczalni i prawdziwie wolni. Nie ma podatków, nie ma rządu, nie ma prawa, nie ma biurokracji, nie ma telefonów, nie ma radia, mają za to własne wartości i normy postępowania. Jeśli cywilizacja ludzka zostałaby zniszczona, oni przetrwaliby dzięki wiedzy swoich przodków – twierdzi Herzog.
8/10

4/ KIEROWCA DLA WIERY (ВОДИТЕЛЬ ДЛЯ ВЕРЫ), reż. Paweł Czuchraj, 2004
W kawałkach z angielskimi napisami:


Krym, rok 1962. Rezydencja generała Sierowa. Piękne krajobrazy, słońce i amerykańskie przeboje lat sześćdziesiątych. W tym idyllicznym świecie panuje jednak nieustanny nadzór KGB. Oto niezwykła sceneria, w której rozegra się poruszający dramat Pawła Czuchraja. Kaleka córka generała to piękna i intrygująca kobieta, która nieoczekiwanie zachodzi w ciążę z przypadkowym mężczyzną. Wszystko zmieni się, gdy na krymską daczę przybędzie młody sierżant Wiktor – nowy kierowca dla Wiery...
8/10

Sputnik się skończył, ale Rosja nie, bo była kolej na następny film z udziałem Stanisława Lubszina:
5/ PRODAJOTSIA DETEKTOR ŁŻI (ПРОДАЕТСЯ ДЕТЕКТОР ЛЖИ), reż. Władimir Nazarow II, 2005
Na YT cały:


Komedia o tym, jak pewna kobieta wezwała hipnotyzera, by wydobył od jej męża-pijaka informację, gdzie schował pensję.
5/10

6/ film japoński UKRYTA FORTECA (Kakushi toride no san akunin), reż. Akira Kurosawa, 1958
Trailer:


Jest to najweselszy i najlżejszy z filmów Kurosawy. Opowiada o młodej arystokratce z pokonanego rodu samurajów, która musi uciec przez tereny wroga do swoich sojuszników. Jej opiekunem jest ostatni wierny generał i para wesołych cwaniaków, którzy dołączyli aby ukraść złoto, które przewożą generał z podopieczną. Jest to pierwszy panoramiczny film Kurosawy. Jeden z nielicznych gdzie postać kobieca jest przedstawiona jako urocza, mądra i zdecydowana. Oryginalny tytuł oznacza: "Trzej niegodziwcy w ukrytej twierdzy" i widz sam musi się domyśleć, kto jest trzecim niegodziwcem.
8/10

7/ film polski BAZA LUDZI UMARŁYCH, reż. Czesław Petelski, 1958
Film w całości na YT:


Kierowcy zwożący drzewo w Bieszczadach to banda typów spod ciemnej gwiazdy. Codziennie ryzykują życie, jeżdżąc na rozpadających się ciężarówkach. Planują porzucenie niebezpiecznej pracy na odludziu. Sytuacja Apostoła, Dziewiątki, Warszawiaka i Orsaczka zmienia się, kiedy partia wysyła tam Zabawę z zadaniem zatrzymania kierowców na miejscu pracy. Zabawie towarzyszy żona Wanda. Kobieta od swojego ewentualnego kochanka domaga się jednego: aby ją zabrał z ponurego pustkowia. O jej względy zaczynają rywalizować Dziewiątka, Warszawiak, nowy pracownik Partyzant oraz przywożący wypłaty Buźka. Konflikt wisi w powietrzu, a jazda na niesprawnych wozach musi prędzej czy później doprowadzić do tragedii.
8/10

8/ nr 31 z listy portalu IMDB - FORREST GUMP, reż. Robert Zemeckis, 1994
Poprzednie dwa numery to jakieś Memento i Władca pierścieni, darowałam sobie.
Trailer:


"Forrest Gump" to romantyczna historia, w której Tom Hanks wcielił się w tytułową postać - nierozgarniętego młodego człowieka o wielkim sercu i zdolności do odnajdywania się w największych wydarzeniach w historii USA, począwszy od swego dzieciństwa w latach 50-tych. Po tym, jak staje się gwiazdą footballu, odznaczonym bohaterem wojennym i odnoszącym sukcesy biznesmenem, główny bohater zyskuje status osobistości, lecz nigdy nie rezygnuje z poszukiwania tego, co dla niego najważniejsze - miłości swej przyjaciółki, Jenny Curran. Forrest jest małym chłopcem, kiedy jego ojciec porzuca rodzinę, a matka utrzymuje siebie i syna biorąc pod swój dach lokatorów. Kiedy okazuje się, że jej chłopiec ma bardzo niski iloraz inteligencji, pozostaje nieustraszona w swoim przekonaniu, że ma on takie same możliwości, jak każdy inny. To prawda - takie same, a nawet dużo większe. W całym swym życiu Forrest niezamierzenie znajduje się twarzą w twarz z wieloma legendarnymi postaciami lat 50-tych, 60-tych i 70-tych. Wiedzie go to na boisko piłki nożnej, poprzez dżungle Wietnamu, Waszyngton, Chiny, Nowy Jork, do Luizjany i w wiele innych miejsc, a wszystko to relacjonuje on w swych poruszających i wstrząsających opowieściach przypadkowo spotkanym osobom.
10/10

9/ film rosyjski KAUKASKA BRANKA (КАВКАЗСКАЯ ПЛЕННИЦА, ИЛИ НОВЫЕ ПРИКЛЮЧЕНИЯ ШУРИКА), reż. Leonid Gajdaj, 1967
Piosenka o niedźwiedziach:


Ekscentryczna komedia Leonida Gajdaja, reżysera często operującego w swoich filmach środkami groteski. Akcja dzieje się w połowie lat 60. na kaukaskiej prowincji. Głównym bohaterem obrazu jest sympatyczny i dzielny młodzieniec, który śpieszy na ratunek pięknej dziewczynie, porwanej przez szajkę działającą na zlecenie miejscowego kacyka.
7/10

10/ film irański TAXI-TEHERAN, reż. Jafar Panahi, 2015
Trailer:


Nagrodzone Złotym Niedźwiedziem "Taxi-Teheran" Jafara Panahiego jest jak audiowizualna pocztówka z Iranu. Podróżujący po Teheranie jako taksówkarz reżyser na przykładzie kolejnych pasażerów z humorem pokazuje nam absurdy i grozę życia w jego ojczyźnie. Chociaż pojawia się tu dosadna krytyka instytucji cenzury czy opresyjnego systemu, film przepełniony jest miłością do perskiej kultury i Irańczyków. Dzięki niemu dowiadujemy się na temat Iranu więcej prawdy niż z mediów w ostatniej dekadzie.
8/10


Jedna książka, dziesięć filmów... chyba mam zachwiane proporcje...