Bolesław Prus - Powracająca fala

Znów miałam ochotę na Prusa. Zaglądam do katalogu pod hasło Prus, a tam jakaś Powracająca fala w osobnym wydaniu. Gdyby nie katalog to bym jej w ogóle nie znalazła, bowiem cóż tam stoi napisane - Lokalizacja: Salon, 2 regał, trzecia półka od góry, z tyłu. Czyli w drugim rzędzie. Uwaga, z salonu się nie śmiejemy, to taki skrót myślowy :) bo niby jak ten pokój nazwać... zwykło się mawiać 'duży pokój', ale on akurat nie jest duży.

Ze względu na drugi rząd nie ma zdjęcia półki :)
Powracająca fala to taka pozytywistyczna opowiastka o złych fabrykantach i dobrych robotnikach. Dla niepoznaki bogacz jest ubrany w niemiecką skórę. Doszedł on do bogactwa w wyniku ciężkiej pracy j młodości (self-made man), zresztą i teraz nie spoczywa na laurach. Oczywiście, jak to w tych przypadkach bywa, rozpieszcza jedynego syna, a jego wielkim marzeniem jest sprzedać w końcu fabrykę (włókienniczą, pewnie okolice Łodzi) i razem z synem ruszyć w szeroki świat, przyglądać się z ukontentowaniem, jak chłopak po pańsku traci ojcowską fortunę (do końca życia na pewno wystarczy). Gdy młody Adler przepuszcza 60 tysięcy w dwa lata, wojażując po Europie, stary odzyskuje pieniądze, obniżając pensje robotnikom. Jeden z nich mając na względzie uruchomienie własnego warsztatu pracuje od świtu do nocy i wskutek zmęczenia traci rękę. Ponieważ jednak stary Adler w ramach oszczędności zlikwidował posady lekarza i felczera w fabryce - Gosławski umiera z powodu upływu krwi, zanim nadeszła pomoc. Ludzie zaczynają szemrać przeciwko fabrykantowi, syn wdaje się w pojedynek w obronie honoru ojca... no i reszty można się domyśleć.
Czym jest tytułowa powracająca fala? To zło wyrządzone innym, które powraca do wyrządzającego, tak jak kamień rzucony w wodę powoduje rozchodzące się fale. Taka karma :)

Książeczka została zaopatrzona w jedynie słuszne posłowie autorstwa Melanii Kierczyńskiej. Wystarczyło je przeczytać, by wiedzieć, kim była ta osoba (znana kilkadziesiąt lat temu komunistka, pisząca o literaturze z pozycji marksistowskich, piewczyni socrealizmu). A przy tym - zabawne, jak wszystko można podporządkować idei.

Początek:

Koniec:

Wyd. PIW Warszawa 1953, 107 stron
Z własnej półki
Przeczytałam 6 grudnia 2015 roku




NAJNOWSZE NABYTKI
Cały czas powtarzam sobie, że przed odczytem w Towarzystwie Miłośników Historii i Zabytków Krakowa nie należy nigdzie łazić. Bo pracę kończę o 16.00, a odczyt zaczyna się o 17.15 i jeśli pójdę w tango, to nieodmiennie kończy się to jakimś zakupem książkowym. Więc lepiej posiedzieć w pracy tę dodatkową godzinkę. Ale... ale w ten wtorek wyszłam wcześniej, bo miałam plan: kupić mamie srebrny łańcuszek z Bozią, jak się wyraziła - chce być z nim pochowana... Tymczasem zakup zrealizowałam u pierwszego jubilera, do którego weszłam... no i było jeszcze trochę czasu, więc wstąpiłam do Krzysztoforów.
A tam - zestaw obowiązkowy: kawa i wuzetka (bijemy się o Złotą Patelnię) - za 20zł:

A i tak przyszłam na odczyt pierwsza, więc udałam się do szafy z wydawnictwami Towarzystwa. Padło na Stawanie się Krakowem w naszej pamięci:

Złotych polskich 16 (ze zniżką członkowską).
Jest to kontynuacja książki z 1991 roku:

A w szafie zostało jeszcze kilka pozycji do nabycia... ale nie ma się co spieszyć, nie uciekną :)

Za to mogły mi uciec inne. Vatnsberi, wirtualny znajomy z Filmwebu, podrzucił mi parę tytułów z Taniej Jatki i wczoraj zstąpiłam do tych piekielnych czeluści. Rezultat? Oto on:

Złotych 8 i 16. A Wojnicka bardzo fajnie pisze, nie tylko o filmie, ale ogólnie o kulturze.
Zabrakło (skończył się, ale może jeszcze będzie) nowego filmu japońskiego. Niestety - o ja nieszczęsna - było tam na półce Kino włoskie, które kupiłam w piątek w Bonito (za 51,20zł). Z drżeniem serca (i kieszeni) sprawdziłam cenę. No tak. Połowa tego, co zapłaciłam. Diabli nadali ten piątkowy pośpiech! Mam nauczkę, żeby sprawdzać w Dedalusie, zanim się udam gdzie indziej.



W TYM TYGODNIU OGLĄDAM

Same ruskie. Albowiem mamy Sputnik nad Krakowem, więc poświęcam kinu rosyjskiemu okrągły tydzień. I jak na razie same dobre filmy widziałam.

1/ KLASA SPECJALNA (Класс коррекции), reż. Iwan I. Twierdowskij, 2014
Film w całości:


Zaledwie 25-letni reżyser podjął tematykę o najwyższym stopniu trudności - funkcjonowania niepełnosprawnych dzieci w warunkach szkolnych. Klasy specjalne są w Rosji formą edukacji szkolnej przeznaczonej dla dzieci „specjalnej troski”. Osobna klasa i korytarz, specjalny program nauczania, a także odizolowanie od rówieśników - wszystko to potęguje problemy wieku dorastania i wypacza objawy normalności. Główna bohaterka, która trafia do tego swoistego getta, jest dla pozostałych promykiem nadziei na wyrwanie się z zaklętego kręgu. Niestety, czas spędzony w klasie bezlitośnie skoryguje jej marzenia o przyjaźni i miłości...
7/10

2/ CÓRKA (Дочь), reż. Aleksandr Kasatkin, Natalia Nazarowa, 2012
Na YT cały:


Inna mieszka z ojcem i braciszkiem w prowincjonalnym miasteczku. Życie bohaterki zmienia się, gdy do jej szkoły przybywa nowa uczennica, Masza. Między dziewczętami rodzi się przyjaźń. Wkrótce Masza zostaje zamordowana przez grasującego w miasteczku seryjnego zabójcę. Na nabożeństwie żałobnym Inna poznaje Ilję, syna duchownego, którego siostra również została zabita.
8/10

3/ FILM O ALEKSIEJEWIE (Кино про Алексеева), reż. Michaił Segał, 2014
Trailer:


Autor błyskotliwych Opowieści Michaił Segał powraca w wielkim stylu, przedstawiając swój nowy, pełnometrażowy Film o Aleksiejewie - wymyśloną biografię pieśniarza i łamacza damskich serc, który u schyłku życia dostaje szansę przeżycia go jeszcze raz. Barwnym tłem, a zarazem pełnoprawnym bohaterem filmu staje się epoka lat 60. w ZSRR. Kultowe postacie, takie jak Tarkowski, Wysocki i Gagarin, przewijają się przez film jako symbole minionej epoki, zostawiając ślad w życiu głównego bohatera, w którego wcielił się znakomity Aleksandr Zbrujew.
Liryczny i pełny humoru Film o Aleksiejewie nie tylko wzbudza sentyment i zaskakuje niebanalnym zakończeniem, lecz także próbuje odpowiedzieć na pytanie, czym jest prawdziwa miłość.
7/10