Zofia Tarajło-Lipowska - Kapoan. O czeskim dla Polaków...

Od czeskiego trudno mi się odkleić, przypomniałam sobie, że przecież nabyłam takie dwa tomy, poświęcone różnicom między naszymi językami i zdjęłam pierwszy z półki.
I ten pierwszy był całkiem zabawny.

A także pouczający. Jaki ten świat mały.
Otóż właśnie przeczytałam, że po czesku mieć się dobrze, jak pączek w maśle to - mít se jako prase v žitě. Czyli mieć się jak prosię w życie. Nie minęło pół godziny, oglądam czeski film, a tam ojciec opowiada synkowi bajkę na dobranoc... o prosiątku w życie! Gdyby nie książka Kapoan, przeszłabym koło tego nic nie rozumiejąc i nie zwróciwszy zupełnie uwagi :)
Dalej. Właśnie na jakimś czeskim profilu na FB przeczytałam, że hogo fogo znaczy ę, ą. Film uwielbiam, a nie znałam znaczenia tytułu. A potem czytam rozdział, gdzie autorka rozpisuje się o takich rymowanych wyrażeniach i hogo fogo jak najbardziej cytuje. A prócz niego na przykład - hala bala czyli polskie na łapu capu :)
O tym, że czeska drogówka wymierza pokutę, to już wiedziałam. Za to nowością była dla mnie volovina czyli bzdura, idiotyzm. To byla ale volovina!

Początek:

Koniec:

Wyd. Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego, Wrocław 2011, 144 strony
Z własnej półki
Przeczytałam 28 października 2016 roku


W TYM TYGODNIU OGLĄDAM

1/ film polski LOTNA, 1959
Reż. Andrzej Wajda
Początek:


Premiera "Lotnej" stała się wydarzeniem końca lat pięćdziesiątych i wywołała burzliwą dyskusję. O tak gwałtownym przyjęciu zadecydował sposób ujęcia bardzo drażliwej problematyki września. Andrzej Wajda i Wojciech Żukrowski jako autorzy scenariusza potraktowali pierwowzór literacki filmu bardzo umownie. "Nie traktuję tego filmu jako rozrachunku z przeszłością. Pragnę jedynie wzruszyć widzów, pokazać im zderzenie wojny z jesienią, tą najpiękniejszą u nas porą roku, gdy ludzie zbierają plony swej pracy. I chciałbym tym filmem pożegnać piękną narodową tradycję" - mówił Andrzej Wajda. Szwadron kawalerii jest symbolem świata, który choć już odszedł, przetrwał w świadomości narodowej. Grupka bohaterów mimo wojny i nieubłaganie zbliżającego się końca pewnej, romantycznej w gruncie rzeczy epoki tworzy odrębny, zamknięty świat. Historia zdaje się toczyć gdzieś z boku. W warstwie fabularnej film składa się z pięciu sekwencji, tak przez samego reżysera opisanych - "Pierwsza, to prezentacja szwadronu w jesiennym plenerze i przybycie kawalerzystów do pałacu. Lotna zostaje przekazana rotmistrzowi przez właściciela miejscowych włości. Sekwencja druga przedstawia popas w dworku szlacheckim i pobliskiej wsi, trzecia zawiera osławioną szarżę na czołgi, śmierć rotmistrza, powrót do wsi, ślub podchorążego Jerzego z nauczycielką Ewą. Sekwencja następna obejmuje marszrutę szwadronu przez zatłoczone drogi, popas w lesie, bombardowanie, śmierć Jerzego. Sekwencja ostatnia pełni wyraźnie funkcję symbolu - śmierć Lotnej i złamanie szabli przed żołnierską tułaczką przez jednego z ocalałych ułanów szwadronu."
[FilmPolski.pl]
5/10


2/ tu miał być Kabaret. Ale nie był. Mój odtwarzacz DVD powiedział, że tego formatu nie zna i nie chce. Mogłam spróbować na nowym telewizorze, pewnie zna więcej formatów... ale córka tam spała i nie chciałam jej przeszkadzać. Potem zrobiłyśmy próbę i rzeczywiście na tiwiszu idzie, więc przełożyłam projekcję na inny dzień... tymczasem obejrzałam film radziecki MAMA ANUSZ (Мама Ануш), 1983
Reż. Araik Wauni
Cały film można obejrzeć tutaj:


Nadopiekuńcza matka, gdy jej syna wzięli do wojska gdzieś w środkowej Azji, zbiera manatki i zmusza męża do wyjazdu za synem... Dwa lata? Co tam dwa lata! Jak trzeba, to i dłużej! Fenomenalna Lia Achedżakowa.
7/10

Czy wspominałam, że nabyłyśmy nowy telewizor? Gdy wróciłam z Pragi, córka mi z pewną taką nieśmiałością napomknęła, że stary umarł. A ona z niego korzysta przy oglądaniu filmów. Plus nawet jeszcze magnetowid jest do niego podłączony, gdyby jakąś kasetę zachciało się obejrzeć. Sprawdziłam, powciskałam guziczki - faktycznie, zszedł był. No to się szybciutko rozejrzałam w internecie, zobaczyłam, że teraz są takie, na których można oglądać filmy z YT no i taki nabyłam. A potem przyszedł ojciec mojego dziecka, popstrykał i stary telewizor ruszył.
Cóż było robić, nowy już kupiony :)
I teraz o ten stary potykamy się w przedpokoju, bo sąsiedzi jedni zadeklarowali się, że wezmą go na działkę. Ale coś nie biorą.
Tak że tego, zdjęcie na górze bloga już nieaktualne :) A taki dobry był telewizorek, spadek po pradziadku córki, miał ze 20 lat albo i więcej. Inna sprawa, że gdy na nim oglądałam jakiś film, to żeby widzieć napisy musiałam siedzieć całkiem blisko - nowy ma te napisy na tyle duże, że mogę spokojnie zostać na kanapie :)