Joanna Mokosa-Rykalska - Matka siedzi z tyłu

 

Lektura z gatunku tych absolutnie niekoniecznych. No wiecie, jesteście w bibliotece, przeglądacie półkę z nowościami czy tam co i wpadacie na genialny pomysł a wezmę, poczytam dla rozrywki. Zupełnie jakbyście inne książki czytali za karę 😁 a nie dla tejże samej rozrywki. No właśnie - po co czytacie książki? Znaczy - z jakiego powodu? Co Wami kieruje?

Ta tutaj to taki zbiór felietonów, rzekłabym i nawet myślałam na początku, że pochodzą z jakiegoś kobiecego pisma, ale potem (jak zawsze, na końcu) doczytałam na skrzydełku, że autorka prowadzi bloga o tej nazwie, więc przystąpiłam do poszukiwań. I cóż się okazuje. Że słowo blog zmieniło znaczenie. Albo raczej może oznaczać  cokolwiek dość regularnie publikowanego w internecie. Bo ja myślałam, że blog to wiecie, jest na blogspocie albo wordpressie, no takie tam. A to nie - to jest na fejsie! Ach więc to się nie nazywa profil... 

No nic, w każdym razie są to takie zabawne opowiastki z życia kobiety, żony, matki około czterdziestki, trochę już nie pasuję jako target, ale do czytania w tramwaju mogło być. Jedynie dla tak zwanego ZABICIA CZASU.

Początek:

Koniec:

Wyd. Wielka Litera, Warszawa 2021, 358 stron

Z biblioteki

Przeczytałam 7 września 2023 roku

 

Właśnie, bo za mną pierwszy tydzień zasuwania na Fabrykę. No, powiem Wam - czas się znów skurczył do rozmiarów orzecha. Gdzie te popołudnia z filmem, pytam się. Przychodzę do domu, coś zjadam albo i nie (jak kiedy) i jedyne, co zdążę zrobić, to obejrzeć dwa filmiki z YT, tak? Zaraz potem trza się brać za kolację, wiecie-dla-kogo. A rano takoż ugotować zupę, na szczęście raz na trzy dni. Borze szumiący, jak mi się tego wszystkiego nie chce (a i tak wiadomo, że robię).

 

NAJNOWSZE NABYTKI

Zacznijmy od tego, że nazbierała się kupa z bibliotek i sama nie wiem, czy ja tego wszystkiego potrzebuję. To Jak się starzeć bez godności to pewnie będzie podobny kaliber, co Matka. 

A gdyby tak iść i oddać wszystko w pierony? - pomyślałam, gdy sobie przypomniałam, że czekają na mnie kryminały po czesku...

Córka ma swój stos biblioteczny w przedpokoju, gdybym się teraz przez przypadek nudziła, Hedwigę bym przeczytała, bo moja matka była Hedwiga...

No, a to jest clou czyli ostatnie łupy z knihobudek & przyległości. Córka właśnie się zaraziła, a że krąży po mieście, to przynosi. Honorowego łobuza nie wiedziała, że mamy (ja go chyba w tym roku przywiozłam z Dżendżejowa), ten więc będzie do odniesienia. Jezioro osobliwości takoż. Słoneczniki też są, starsze wydanie i okrutnie sfatygowane, nawet okładki nie posiada, więc teraz biję się z myślami, co robić, wynieść stare czy trzymać obie? Podobna sytuacja dotyczy Simenona. Mój stary egzemplarz ma trochę większą czcionkę, więc wysuwa się na prowadzenie...

W Wyznaniach  złodzieja dzieł sztuki była taka urocza kartka sprzed lat. Co za religijna rodzina 😁

 

A skoro już o książkach, to patrzcie tylko. Spędzam sobotę w łóżku (w godzinach poza obsługą) z powodu migreny, tradycyjnie. A z łóżka mam akurat widok na te nowe regały. Pięknie się półki uginają 😢 Fakt, że są tam szerokie, bo powyżej półki na telewizor, ale żeby aż tak?

Ten tydzień zapisał się złotymi zgłoskami w historii mego życia, bowiem zostały zrobione porządki w piwnicy. Nawet nie przypuszczałam, że jest tak duża! Znaczy ona dalej jest mała, ale w sensie, że nie widziałam tylnej ściany od dekad. A jak się powynosiło stare szafki kuchenne, stoły jeszcze zabrane z Dżendżejowa na pierwsze wyposażenie i bóg wi co, to nagle tyle miejsca! Pożałowałam, że nie zrobiliśmy tego w zeszłym roku, bo mogłam podczas Nowej Kuchni nie wydawać jednego z regałów i teraz byłby jak znalazł... Natomiast na niczym spełzły moje nadzieje, że odnajdę tam dwa szklane garnki. Bowiem oglądając azjatyckie filmiki gospodyń domowych przypomniałam sobie, że miałam takowe. No i nie było ich - znalazłam tylko pokrywki od nich, też szklane oczywiście. Co się mogło stać?

/i wiecie, że ich nie wyrzuciłam, tych pokrywek znaczy/

😂😂😂 

Przy okazji tych porządków (było też pudełko z bombkami) zaczęła mnie gryźć myśl, że może by kupić nową choinkę? Że są teraz takie piękne. I takie drogie.

A potem idąc na Fabrykę wdepłam do Taniej Jatki, czego nie czyniłam od bardzo dawna. I znalazłam sobie prezent pod choinkę (ta po lewej). Którego zażądam tradycyjnie od brata (przecież ja książek nie kupuję) 🤣 

Ryżowar użytkowanym jest intensywnie i generalnie uważam, że to był świetny pomysł i tak łatwo się myje i czeka ten ryż już ugotowany i nie stygnie, no wszystko super, aliści dalej pryska. Miałam poszukać w internecie jakiegoś filmiku, gdzie będzie cały proces pokazany, bo naprawdę nie wiem, czy TAK MA BYĆ. I ciągle zapominam.

PS. Dowód dla Hebiusa: