Katarzyna Najman - Skrzat woła o pomoc + PRAGA piątek

Jakieś bzdury o tym, że zwierzątka zawołały Piotrusia, żeby im pomógł wypłoszyć z lasu dwóch łobuziaków, a to zamieniając się w groźnego niedźwiedzia. Łobuziaki mianowicie mogły zniszczyć ich domy albo zrobić im krzywdę, więc na wszelki wypadek należało chłopców pogonić. Taka właśnie dydaktyka.

 Koniec:

Wyd. Siedmioróg, Wrocław

Seria 101 bajek

Ilustracje: Carlos Busquets

Przeczytałam 9 sierpnia 2024 roku

 

Praga, dzień pierwszy

Jak już wspominałam przy poprzednim wyjeździe, wstawanie o 4:45 jest przereklamowane. A nawet tym razem była 4:35. Przy czym spałam może trzy godziny, bo do Reisefieber dołączyły się przeżycia z poprzedniego dnia. W skrócie - brat takie rzeczy opowiedział, że jestem ZDRUZGOTANA i nawet nie chcę o tym pisać, teraz przynajmniej. Postaram się nie myśleć w Pradze na ten temat, choć nie wiem, czy mi się uda. No ale usnąć nie mogłam oczywiście, toteż łeb rozbolał mnie już w autobusie - matko jedyna, zakodować sobie: nigdy nie jeździć w piątki!!! Autobus pełen, pociąg pełen, i to, niestety, po części hołoty. Przykro mi tak pisać, ale jak inaczej określić ludzi kompletnie bez kultury, którzy myślą, że są sami na świecie. Tabletka może by pomogła, gdyby była cisza, no ale były jedynie mega głośne wybuchy śmiechu co chwilę, miałam wrażenie, że mi łeb eksploduje. Może powinno się zdawać jakieś egzaminy, zanim się kupi bilet?

Tym razem nawet Praga nie pomogła - nieraz przyjeżdżałam wymęczona albo i boląca i ledwo wysiadłam z pociągu wszystko mijało - i po rozgoszczeniu się w hotelu (cela nr 6, najbliżej wejścia, najdalej od kuchni, ale co mi tam, mam swój czajnik w pokoju, nie muszę z kubkiem latać) wyszłam tylko załatwić najpilniejsze sprawy. Znaczy odebrać zamówione książki z Ulubionego Antykwariatu 🤣 A że się z tego zrobiło 9 km? Cóż.

Obadałam, jak działa Kalifornian czyli układ szyn pozwalający tramwajowi kończyć bieg w dowolnym miejscu i ruszyć z powrotem w drugą stronę - Praga rozkopana jak rzadko kiedy.

Spitfirowe Motyle dalej wzbudzają zainteresowanie turystów, szkoda tylko, że w przyziemiu otwartego wreszcie po długim remoncie domu towarowego Maj gra bardzo głośna muzyka. Na zewnątrz. Oni tutaj chyba nie mają parku kulturowego... Bo to teraz już nie dom towarowy, tylko centrum rozrywki czyli właśnie pułapka na turystów. Można też podziwiać Pragę z dachu, ale po zapłaceniu bodajże 200 czy 250 koron, a niech się pocałują.

Crime scene. W pociągu czytałam w gazecie o wczorajszym wypadku - facet schronił się przed deszczem na przystanku tramwajowym, a z nieba spadł kawał gzymsu (znaczy z kamienicy), szkło zadaszenia oczywiście tego nie zatrzymało - i po gościu. Czekając na innym przystanku słyszałam, jak jakaś kobieta mówiła do towarzyszących jej osób, żeby się odsunęły na skraj chodnika, bo a nuż gzyms się urwie... Ludzie sobie wzięli do serca i nic dziwnego 😢

 A cóż to się marynuje?

 

Zaczął się weekend, jak widać. Nie wiem, co oni tam pili (widoczne kostki lodu i plasterki cytryny albo limetki), ale podrzucam pomysł naszym restauratorom na nową atrakcję 😂 Inna sprawa, że łatwo o wybicie oka...

 

Pojechałam SPECJALNIE na stację metra, gdzie w westybulu ocalały jeszcze budki telefoniczne. Znaczy aparatów już nie ma, ale budek nie zdemontowano. Ostatnie takie. Niniejszym mogę odhaczyć punkt na liście.

Wracając do domu obejrzałam jeszcze plenerową wystawę o Kafce. Rocznica śmierci w tym roku i to bardzo okrągła, bo setna, więc wiele jest imprez pod znakiem Kafki; ten festiwal Dzień Architektury też.

 

Jasny gwint, do góry nogami położyłam książki 🤣Ale powtarzam, prawie same kryminały. Panom w antykwariacie doskwiera upał, toteż chodzili jedynie w krótkich spodenkach i na bosaka 😂 Odliczyli mi rabat 11% czyli ten stos 13 sztuk kosztował mnie 22 zł. Ot co. Jak tu nie kupować!

A luzem leżą łupy z kartonów. Po prawej jakaś współczesna powieść za 10 koron tam gdzie zawsze (ale w korytarzu były tylko dwa pudła na podłodze, mizeria jakaś; wzięłam, bo przecież nie mogłam odejść pierwszego dnia z pustymi rękami). A ta po lewej była z pudła po 5 koron, wystawionego przed jednym nuselskim antykwariatem, który znam jak zły szeląg. Bo spytałam tę BABĘ, czy mogłabym zobaczyć książkę z wystawy za 100 koron - chciałam obejrzeć, czy mi się nada - z wystawy nie zdejmujemy do oglądania. Baba by musiała ruszyć dupę zza lady. A pamiętam, że zawsze była taka niemiła. No to zostawiłam jej tylko te 5 koron 😉 Mam wrażenie, że kiedyś czytałam po polsku jakiegoś Charlie Chana, ale pewności nie mam.

 

I to by było na tyle, bo łeb dalej boli, odwinę chyba folię z książek i je sobie pooglądam, po czym pójdę spać... Jutro będzie lepiej, tak?

Ach, po raz pierwszy chodzę po Pradze z aplikacją liczącą kroki, no zobaczymy, ile tego wyjdzie 😁

 

Donoszę, że dbam o prawą rękę - tak długo stałam z walizką przed wagonem nie wsiadając, aż dziewczyna z obsługi zapytała, czy mi pomóc i wniosła ją. Idem przy wysiadaniu 😂