Mariusz Niemycki - Gdzie podziałeś mi się + PRAGA poniedziałek

Miś chodził cały dzień po lesie szukając swojego domku i przy okazji zawierając znajomości z różnymi zwierzątkami, aż wreszcie wieczorem wpadł w ramiona mamy. Jaki z tego miałby być morał, nie wiem.

Wyd. Skrzat, Kraków 2005

Seria: Opowiastki o zwierzętach

Ilustrował Andrzej Kłapyta

Przeczytałam  12 sierpnia 2024 roku

Praga, dzień czwarty

Zacznijmy od końca. Wracam ci ja spragniona do domu już po zmroku (co nie jest moim zwyczajem, ale metro stanęło z powodu, że ktoś zkolaboval w pierwszym wagonie i zamiast dwóch przystanków robiłam trzy przesiadki), pędzę do lodówki - a tam ktoś zapierdolił moje (otwarte) piwo!!!!! Nagle wszystkie półki są zapełnione, najechało się ludzi, kręci się jakaś dorastająca młodzież płci męskiej - ale żeby tak na bezczela??? No co za zawód!

No dobrze, wzięłam prysznic, podgrzałam mleko i próbuję się uspokoić 😁 i podsumować ten dłuuuugi dzień. Bo zaczął się wcześnie - nadzieja matką etc. - myślałam, że jak pojadę rano, to nie będzie jeszcze gorąco. A juści. Ale tak: pojechałam w plener, żeby wreszcie zobaczyć słynną Pacoldovą vápenkę, zabytek techniki na skalę światową. Jakiś taki piec do wypalania skał wapiennych, a ten Pacold wymyślił specjalny patent, no. Jak będę pisać o tym post na praskim, to się dowiem więcej 😉

Wracałam borem lasem, a dokładniej skrajem szosy, na pociąg do cywilizacji, wymachując torebeczką, gdy zauważyłam, że mija mnie samochód i zjeżdża na bok, po czym gdy już mnie wyminął, z powrotem wjechał na szosę i dodał gazu. Uśmiałam się setnie, bo zrozumiałam, co tu się wydarzyło: gość widząc mnie z tyłu w krótkich gatkach myślał, że to dziewczyna, której zaproponuje podwózkę, a gdy mnie minął, zobaczył w lusterku CAŁĄ PRAWDĘ i uciekł czym prędzej 🤣🤣🤣  Zrobił mi dzień 😂😂😂

A jeszcze wróciwszy do miasta wreszcie nawiedziłam antykwariat w ulicy Jeruzalemskiej, gdzie na schodkach wystawiają regalik z knihami po 5 koron. Oto rezultat. Koń by się uśmiał, no ale co, skoro tak ostatnio lubię kryminały 😁 Zna ktoś tego Kaczmarczyka? Koneser był polski tytuł. No co, no. Kupiłam polski kryminał po czesku, kto bogatemu zabroni (za 0,85 zł).

 

Zadowolona z siebie jak nie wiem co szurnęłam się tramwajem za rzekę pod konkretny adresik, na który miałam namiary. Niby zwykła kamienica, prawda?

Ale na parterze po prawej stronie...

Tak. Jest wjazd do garażu, zamaskowany w fasadzie 😁 Są tam dwie podziemne kondygnacje garaży.

Szczęśliwcy widzieli, jak się to otwiera. Ktoś nawet wstawił na FB filmik nagrany. Musiałabym sobie chyba kupić składane krzesełko wędkarskie, zasiąść i czekać 😂 Albo wynająć pokój w kamienicy naprzeciwko!

Tymczasem przechodziłam obok kolejnej Taniej Jatki i tak jakoś wpadły mi w ręce dwie książki z półek pod hasłem Ratujmy za 29 koron. Ta pierwsza dlatego, że jacyś Szwedzi o polskich korzeniach przyjeżdżają do nas szukać pozostałości po przodkach. Druga to humor i satyra.

Za czym kolejka ta stoi...

 /za wejściem do Biblioteki miejskiej, gdzie w hallu jest instalacja Idiom/

 Wreszcie upolowałam słynnego wytatuowanego i roznegliżowanego gościa z misiem, który od roku co najmniej intryguje internety. Chodzi po Pradze z tym niedźwiedziem i nikt nie wie, kto to jest i o co kaman. Niektórzy twierdzą, że to reklama - ale czego? gaci Venum?

Ta Wietnamka była bardzo eko, nawet parasol miała lniany, a wózek na zakupy wiklinowy. Chciałam jej zrobić zdjęcie na schodach w metrze, ale wzięła wózek przed siebie, więc ją na górze śledziłam 😂

 Zachęcona znaleziskiem wjazdu do garażu pojechałam przed kinem (bo to niedaleko) pod podobny adres, ale sami widzicie, że nie ma porównania! To garaż dla jakichś kurdupelków! Velorexy może tam parkują!

Niedaleko jakiś miłośnik przyrody tak wymalował wejście do kamienicy:

 

A po kinie ("Zapiski alkoholiczki") zapałałam chęcią spaceru wśród willi położonych w dużych ogrodach. Czyli - Klanovice, przedwojenne miejsce wypoczynku praskiej śmietanki. Chyba czwarty raz tam byłam. Jedzie się pociągiem z Masaryczki, a obok Masaryczki wyrósł słynny budynek Zahy Hadid ze złotą fasadą.

W Klanovicach mają dobrze zaopatrzoną biblioteczkę na stacji, wybrałam trzy sztuki, ale tę z lewej jednak odłożyłam na miejsce, natomiast bardzo bardzo cieszę się z Wodehouse'a, którego u nas nie ma.

 

Dzięki temu, że pociąg do Pragi był spóźniony pięć minut, obejrzałam gablotki na stacji i dowiedziałam się, jak jest po czesku temperówka.

Koło stacji mają komórki do wynajęcia. A właściwie nie wiem, jak to działa - za darmo?

 I uciekam, dobranoc, pchły na noc.

24.187 kroków, 15 km