Graham Greene - Spokojny Amerykanin

Zdążyłam już zapomnieć, co mnie skłoniło do sięgnięcia po Spokojnego Amerykanina. Może denerwuje troszkę fakt, że na półce, gdzie stoi, sporo nietkniętych rzeczy i trzeba by je w końcu ruszyć.

To na tym nielubianym regale, zapchanym kompletnie bez żadnego pomyślunku najrozmaitszymi książkami, tak od Sasa do lasa.

Graham Greene to jeden z tych autorów, co to znam ich niby doskonale i to od czasów dzieciństwa. Wyrastałam wśród nich, nazwiska i tytuły mi się opatrzyły, a w gruncie rzeczy wcale ich nie znam. Jest takich paru :) Trzeba się dopiero nad nimi zastanowić, żeby stwierdzić, że - rany boskie - ja ich przecież nic nie czytałam, znamy się jeno z widzenia. I tak w domu było Sedno sprawy i Trąd i może coś jeszcze, nie za dużo, bo wszak Greene ma etykietkę pisarza katolickiego, a mój Ojczasty jest na bakier z Kościołem.

Ale ale. Zajrzałam w tej chwili do ciotki Wiki i przejrzałam spis tytułów - muszę odszczekać, co powiedziałam! Mam jeszcze dwie książki Greene'a, które o dziwo czytałam! Są to: Podróże z moją ciotką i Doktor Fischer z Genewy, ale o czym jest ta druga, to nie pytajcie, kompletnie nie pamiętam.

Na okładce wypisano te książki, które wyszły w Polsce do 1966 roku:
Inne tego autora:

I tu kojarzę tytuł Nasz człowiek w Hawanie i oczywiście Trzeci człowiek, ale to przed skojarzenie filmowe :)
Sytuacja wygląda więc tak, że - ponieważ mam święty zamiar przeczytać przed śmiercią wszystkie SWOJE książki (i tak mi dopomóż Bóg) - to niewątpliwie w bliższej lub dalszej przyszłości zabiorę się za Sedno sprawy, ale być może, być może udam się również do biblioteki po te dwie wyżej wymienione.
A' propos biblioteki - mała dygresyjka. Użyję tu anglicyzmu - zrealizowałam, że w przyszłym tygodniu oglądam film Piątka z ulicy Barskiej i że ma on przecież pierwowzór literacki, więc trzeba najpierw przeczytać. Co ja się naszukałam. Już myślałam, że będę musiała kupić na allegro, ale kiedy to przyjdzie, nie zdążę. W końcu jest - w bibliotece przy al. Daszyńskiego. Zadzwoniłam, poprosiłam o odłożenie, udałam się (oczywiście z przygodami, bo była to filia nr 13, a ja jakoś tak durnie sobie zakonotowałam, że adres Daszyńskiego 13 i latałam wokół tego bloku szukając jak pokopana) i mam. Będę czytać, ranyściewy, już się boję :)
Ale na tym nie koniec odysei bibliotecznej, bo poszukałam też Pamiątki z Celulozy, do filmu za 3 tygodnie (doprawdy moje systematyczne oglądanie wymusza cały gryplan) - ta okazała się dostępną na Rajskiej, ale tak jak to kiedyś bywało, do niej doczepiły się trzy inne książki:

Zważywszy, że czekają jeszcze trzy Żeromskie i jeden Niziurski, to poczułam się całkiem jak mówi piosenka - seems like old times - ach, śpiewa ją Diane Keaton w jednym z ukochanych filmów (Annie Hall) - kiedy to ciągle kursowałam ze stosami z i do bibliotek.

A teraz po tych wszystkich porannoniedzielnych dywagacjach przejdźmy do tzw. ad remu :)
Więc najpierw - otwieram książkę i cóż widzę:

Ja pierdykam! Koloniście (czyli z założenia uczniowi podstawówki) ofiarowano taką nagrodę! Jakiś niezły tuman poszedł do księgarni i wziął, co było :) Tuman ten pracował najwyraźniej w Miejskim Przedsiębiorstwie Energetyki Cieplnej w Krakowie i tu jednak kolejna dygresja - jedna z tych dwóch książek, które mam jeszcze odebrać, to właśnie rzecz o energetyce krakowskiej :) jaki ten świat mały!

Czemu się tak bulwersuję? Bo rzecz to absolutnie nie przystająca do dziecięcych/młodzieżowych lektur, kompletnie od czapy. Pomijam, że mowa głównie o samczej rywalizacji o kobietę :) ale to przede wszystkim powieść psychologiczna, po prostu za trudna dla młodego czytelnika.
Rzecz dzieje się w Wietnamie podczas wojny indochińskiej. Główny bohater, alter ego pisarza (?), Thomas Fowler, to brytyjski dziennikarz, dla którego praca w Indochinach stworzyła możliwość dogodnej ucieczki od nudnego życia w Anglii, od niekochanej żony. Kolonialny sposób życia w Sajgonie, młodziutka Phuong i przygotowywane przez nią fajki opium sprzyjają wyciszeniu, zwłaszcza wobec przyjęcia naczelnej zasady nieangażowania się (Fowler nie pozwala sobie na własne zdanie, jest reporterem i ma tylko obiektywnie relacjonować wydarzenia). Jednak pewnego dnia na sajgońskim horyzoncie pojawia się Pyle, członek amerykańskiej misji dyplomatycznej, który z czasem stanie się przyczyną śmierci kilkudziesięciu osób. Tu już Fowler, odkrywszy, że Amerykanin nie do końca jest tym, za kogo się podaje i jest uwikłany w sekretne amerykańskie manewry, musi wyjść ze swego wygodnego kokonu, tym bardziej, że Pyle zakochuje się w jego dziewczynie, a ma jej do zaoferowania coś bardzo cennego - małżeństwo, czego żonaty z katoliczką Fowler nie może przebić. Anglik będzie musiał podjąć decyzję, czy się wreszcie zaangażować... Na ile ta decyzja będzie zależeć od moralnych wątpliwości, a na ile od nieskrywanej rywalizacji o dziewczynę,a więc osobistych powodów i jak głęboki ślad pozostawi cała ta sprawa w psychice bohatera -

To pasjonująca opowieść na kilku płaszczyznach, bo i romans i powieść szpiegowska, ale też historyczny już dziś opis początków amerykańskiej interwencji w Wietnamie. Jednocześnie świetnie oddaje różnice kulturowe między Wschodem a Zachodem. Trzyma w napięciu do końca i niewątpliwie zachęca do sięgnięcia po inne pozycje tego autora.

Początek:

i koniec:

Wyd. Instytut Wydawniczy PAX, Warszawa 1966, wyd.II, 221 stron
Tytuł oryginalny: The Quiet American
Przełożył: Jacek Woźniakowski
Z własnej półki (kupione w antykwariacie 15 stycznia 1986 roku)
Przeczytałam 13 marca 2015 roku


NAJNOWSZE NABYTKI
Tu już nie ma co jojczyć i narzekać, że niby nie kupuję, a jednak dałam się skusić etc. Trzeba przyjąć na klatę rzeczywistość - kupuję i będę kupować, choćbym miała wszędzie porobić podwójne rzędy.
Więc allegro.
W Króliczej Jamie wzięłam cztery pozycje i długo się zbierałam do drogi na Prądnik Czerwony, żeby je odebrać, aż wreszcie przyszło straszne wietrzysko i ogólnie paskudna pogoda i wtedy już naprawdę musiałam pojechać, bo wstyd zwlekać :)
Album pamiątkowy liceum im. Jana III Sobieskiego, strasznie wielki i ciężki:

Potem to. Zabrakło obwoluty (jeśli ją kiedykolwiek miało, ale pewnie tak):

Grubaśne tomiszcze. Cóż to jest?
Ano:

Potem, za całe 5 zł, uzupełnienie serii cracovianów dużych:

I wreszcie coś na przyczepkę:

Tego samego dnia poszłam odebrać - również z allegro - kolejną monografię uniwersytecką:

Wyjątkowo nie zaopatrzyłam się w nią w Księgarni Uniwersyteckiej, bo schytrzyłam się na 3 zł :)

I - ciągle w ten sam czwartek - udałam się na Zlot Czarownic czyli spotkanie przyjaciółek na mieście. Przedtem chciałam kupić kartkę imieninową dla wuja Józefa, a po kartki zawsze chodzę do Głównej Księgarni Naukowej - filii językowej, gdzie istnieje dział papierniczy. Kartkę wybrałam, po czym patrzę, że do spotkania zostało jeszcze 20 minut - a, to luknę na czeską półkę. A tu się okazuje, że poszerzyli asortyment, z jednej półki zrobiły się dwie i co ja widzę:

Taki cymesik! Idiomy, których nie znajdę w swoim na razie małym słowniczku! I to w zachęcającej cenie 72 zł. Sami przyznacie, że jak na słownik, nie jest to dużo. Nawiasem mówiąc, pojawiły się też zwykłe słowniki, w obie strony, po mniej więcej 180 zł!
Więc MUSIAŁAM tę frazeologię wziąć! Cały wieczór razem z córką studiowałyśmy różne ciekawe zwroty :) i dzięki temu wiem już, jak powiedzieć Czechowi, że ma gila pod nosem (gdyby sam nie zauważył).
(Inna sprawa, że savoir-vivre zabrania robienia takich uwag)

I taki był plon czwartkowy. Jeden (nie)zwykły dzień z życia biurwy - miałam wolne za sobotę :)

No właśnie, a' propos soboty - "zorganizowałam " sobie wówczas jeszcze jeden, skromny, słownik:

I nie powiedziałam jeszcze ostatniego słowa w tym miesiącu! Albowiem na odbiór osobisty czekają kolejne dwa cracoviana. Ale to dopiero we wtorek.