Donald E. Westlake - Ostre cięcia

Taka sprawa... laptop mi nie chce za żadną cenę (próbowałam go przekupić obietnicą zrobienia porządków) sczytać zdjęć z karty pamięci. Ha ha. 

Więc na sucho, no bo przecież ostatni dzień miesiąca, czyli muszę, wóz albo przewóz.

Jak widać z okładki (której nie widać) - jest to powieść kryminalna.

Tak i nie.

Bardziej psychologiczna, moim zdaniem. 

OK, wreszcie! Dokładam zdjęcia, musiałam z całej siły docisnąć kartę i poszło 😂 Ale jaki złośliwiec, dopiero jak opublikowałam post, to się ruszył!

Bohater traci pracę, a młody już nie jest, ma dwójkę już właściwie dorosłych (ale jeszcze uczących się, więc na utrzymaniu) dzieci, oczywiście niepracującą żonę, hipotekę etc. Był kierownikiem linii produkcyjnej w firmie papierniczej, a w wyniku kryzysu lat 90-tych ocknął się na bezrobociu. To już dwa lata, więc doszedł do ściany. Oczywiście ciągle wysyła CV, ale nic z tego nie wynika.

No i dochodzi do wniosku, że jedynym rozwiązaniem jest - pozbyć się konkurencji.

Najpierw trzeba ją zlokalizować. Burke daje więc ogłoszenie jako firma w tej branży, że szukają fachowca (na skrytkę pocztową). Przychodzi masa odpowiedzi, bohater typuje sześć najlepszych CV i rozpoczyna akcję likwidacji. 

Po co? Bo na samym końcu zlikwiduje siódmą osobę, która zajmuje JEGO stanowisko, niejakiego Ralpha Fallona. W sensie, że on idealnie by się na to miejsce nadawał, więc trzeba się pozbyć gościa i w odpowiedniej chwili, na moment przed (żeby jego oferta znajdowała się na samym wierzchu kupki), wysłać swoje CV.

Wpadlibyście na to? 

Na tak szatański pomysł?

Cóż, Burke przeszedł przez wszystkie etapy, jakie nie ominą nikogo, kto znalazł się po dekadach solidnej pracy na bruku z powodu cięć - i doszedł do jedynego słusznego według siebie wniosku. Nic osobistego, on ich po prostu musi usunąć z drogi, żeby mógł dalej żyć tak, jak do tej pory - bo był ze swego życia zadowolony.

Przyznam, że do końca podejrzewałam - a może raczej miałam obawy - że gdy już osiągnie cel, ten zakład po śmierci Fallona zlikwiduje jego stanowisko i wszystko okaże się zrobione na próżno.

I to słowo obawy jest kluczowe. Bo halo! Właściwie czytelnik kibicuje bohaterowi. Choć przecież tak samo jak on zdaje sobie sprawę z koszmaru przedsięwzięcia: zabić siedmiu ludzi, żeby dostać pracę??? A jednak...

Początek:

Koniec: 

Wyd. C&T, Toruń 2011, 210 stron

Tytuł oryginalny: The Ax

Przełożył: Łukasz Małecki

Z biblioteki

Przeczytałam 28 października 2023 roku

No, a skoro są już zdjęcia, przedstawiam oto Ministerstwo Dziwnych Kroków: