Yanek Świtała - Polski SOR. Uwaga, będzie bolało

Ledwom to zmęczyła. Oczywiście nie doczytałam przed wypożyczeniem, że autor to jakiś instagramer, no to miałam za swoje. Bowiem cała książka jest napisana w takim luzackim stylu, gdzie najczęściej pojawiająca się fraza to chuje muje dzikie węże etc. Po kilkudziesięciu stronach miałam wielką ochotę rzucić w diabły, ale przecież to jedna z ostatnich pozycji, które czytam z biblioteki 😂 (powiedzmy), więc nie wypadało ha ha. 

Ogólnie jaka jest sytuacja w służbie zdrowia (pardon, w ochronie zdrowia) każdy widzi... więc wiele nowego się tu nie dowiedziałam. Za to autor zachęca, żeby wykupować u niego kursy pierwszej pomocy. 

Ale nie, przypomniałam sobie, że coś tam mi z lektury zostało - że mam iść do spółdzielni zapytać, czy na terenie osiedla jest defibrylator, a jeśli nie ma, zawnioskować. Hm, może jest w przychodni? Zamkniętej po 18.00?

Początek:

Wyd. WAM, Kraków 2022, 286 stron

Z biblioteki

Przeczytałam 23 października 2023 roku

 

To miał być dzień odpoczynku. Teraz, gdy już najgorszy okres w pracy się skończył, stwierdziłam, że chrzanić piniondze, muszę zadbać o jakąś równowagę. Czyli że będę pracować trzy razy w tygodniu, w dni nieparzyste, w tym w środy wieczorem (jak to już kiedyś miałam, w czasach przed pandemią). Więc wtorki i czwartki wolne, będę odpoczywać.

No niech szlag trafi taki odpoczynek! Bez wdawania się w szczegóły - chyba bardziej odpoczywam w pracy (a przy tym zarabiam) 🤣 Tak byłam zdegustowana tym "odpoczynkiem", że wieczorem nie pojechałam na odsłonięcie muralu Nowosielskiego, a miałam taki plan... Teraz sobie obiecuję, że któregoś z wolnych dni, gdy będzie ładna pogoda, pojadę na Lotniczą 22 i pokażę Wam ten mural. Może jutro, kto wie?

Gdy szukałam przepisu na kapuśniak, w jednej z książek z lat 90-tych znalazłam kilka kartek z przepisami spisanymi z "Kobiety i Życia" z 1997 roku. Wśród nich talarki jarosza z kalarepki. A że akuratnie w Lidlu była promocja na to warzywo, kupiłam i wypróbowałam. I polecam! Delikatne, mięciutkie. Przepis już sobie wpisałam do zeszytu czyli do korzystania w przyszłości 😁 Za tym pierwszym razem pokroiłam plasterki na pół jeszcze, ale nie ma takiej potrzeby.

 

 Poza tym donoszę, że po skończeniu Dzieci Arbatu aktualnie oglądam Lalkę. Po pierwszym odcinku prawie mnie rozbolała głowa (chyba za dużo tam było Izabeli i jej majaczeń o mocarzach z nagimi torsami), ale przy drugim już wszystko jest w porządku (Pamiętnik starego subiekta).

Seriale to chyba faktycznie teraz coś dla mnie. Cały film mogę właściwie obejrzeć tylko w sobotę lub niedzielę, a w tygodniu da się jedynie wykroić tę godzinkę na odcinek serialu. A w domu jest ich miliony!