Materiał na temat kombinatu prasowego przy ul. Wielopole 1 w Krakowie. Niestety nudny jak flaki z olejem, zero (lub prawie) anegdoty, za to dokładne wyliczenia, co kto pisał w zaangażowanych artykułach w latach 40-tych :( w dodatku chwilami odnosiłam wrażenie, że autor pozlepiał do kupy rozmaite fragmenty, nieraz nie sprawdziwszy, czy pewne frazy się nie powtarzają lub czy współgrają ze sobą.
Ta książeczka jest częścią serii wydanej przez KAW w Krakowie, nie wiem, ile ich powstało wszystkich i jaki miały cel (ja mam jeszcze dwie, obie autorstwa Janusza Roszki) - być może miały to być monografie pewnych krakowskich miejsc-budynków (te Roszkowe to Collegium Maius i kamienica Wierzynkowa), ale chyba to część najsłabsza. Przykro mi to mówić, bo Jędrzejczyk to był tuz krakowskiego dziennikarstwa - może było na taką publikację za wcześnie, może jeszcze nie dało się opisać wszystkiego, co w duszy grało. Jest bezbarwnie, bez werwy, bez bigla, nic tylko "bez"... NOIA MORTALE.
Początek:
i koniec:
Wyd. Krajowa Agencja Wydawnicza Kraków 1984, 136 stron
Z własnej półki
Przeczytałam 15 czerwca 2013
Obejrzałam wreszcie zaległe Kanikuły Krosza, 4-częściowy film telewizyjny nakręcony według powieści Wakacje Krosza Anatolija Rybakowa.
Fabułę można prześledzić czytając podlinkowaną notkę z książki :) Bohater zwany Kroszem poznaje dobrze sytuowanego historyka i krytyka sztuki Wuena.
Ten wciąga go w swe machinacje związane z kolekcjonowaniem japońskich figurek necke.
Wśród akolitów Wuena jest młody bokser, z którym Krosz pragnie nawiązać przyjaźń.
Razem odwiedzają różnych zbieraczy necke, a od tej staruszki dowiadują się szczegółów sprawy sprzed lat: tajemniczej śmierci wybitnego badacza necke, profesora Mawradaki.
Również dawny uczeń profesora pomaga im wyświetlić tajemnicę.
Ze szponów "bandy" próbuje wyciągnąć Krosza jego przyjaciel "od zawsze".
Obaj uderzają w konkury do sprzedawczyni Zoji.
Film Каникулы Кроша obecny na YT:
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz