Samuił Szatrow - Coś niecoś o pewnej rodzince

Książkę i przyjemność z jej lektury zawdzięczam Lirael. Ona tak pięknie o niej napisała, że doprawdy nie wiem, co miałabym jeszcze dodać. Rzuciło mi się w oczy podobieństwo do Mikołajka, ta sama drobnomieszczańska mentalność rodziców małego Piotrusia, ta sama hipokryzja :) Jedyną osobą z niezwichniętym kręgosłupem moralnym wśród dorosłych w tej rodzinie jest córka Lalka, studentka, ale i ona zostaje z czasem wmanewrowana przez rodziców w fikcyjne małżeństwo.



Oto bohaterowie powieści w ilustracji Karola Ferstera:


Rysunek ilustrujący introdukcję-przedstawienie protagonistów: ojciec Piotrusia postanawia skorzystać z okazji darmowego pobytu w Moskwie z okazji Wszechzwiązkowej Wystawy Rolniczej i podaje całą rodzinkę za przodowników pracy na niwie rolnictwa, w związku z tym wszyscy ćwiczą: matka ma być dojarką i trenuje wiejską mowę w rodzaju byłażem i kiebyk, ojciec jako zootechnik opowiada o miotach i wspólnie śpiewają czastuszki.

Papa Piotrusia ma paskudny zwyczaj załatwiania wszystkiego psim swędem, nic nie kupić, wszystko dostać. Ludzi traktuje instrumentalnie i ogólnie ma mentalność Kalego.
Piotruś JESZCZE jest normalny, nieskażony do końca ojcowym wychowaniem, toteż często wpada w tarapaty, rozumiejąc dosłownie tatusiowe wyrażenia. Jak choćby wtedy, gdy ojcu zmieniają szefa i ten boi się, że uderzą go po ogonie - Piotruś oczywiście usiłuje dojść, jak to jest z tym ogonem u człowieka.

A tu zgodnie z dyrektywą rodziców mały postanawia walczyć z przesądami: tresuje czarnego kota, by ten przebiegał drogę wybranym ofiarom - którym nie powinno się nic stać, bo to przecież zabobon. Jakie jest jego zdziwienie, gdy sam pada ofiarą walki z ciemnotą dostając dwójkę :)


Rodzice Piotrusia uwielbiają teatr, jak przystało na kulturalnych ludzi. Niech no jednak trafi się okazja pójścia na spektakl (okazja = za darmo = na czyjś koszt)! W poszukiwaniu zaginionych w szatni pantofli małżonki ojciec zrobi niezłą awanturę. Niech diabli wezmą te uczty duchowe!


Gdy stara ciocia Mina dostanie informację, że dawna szkolna przyjaciółka mieszkająca za granicą zostawiła jej spadek, ojciec Piotrusia oczywiście będzie naciskał na jego podjęcie, mając nadzieję na jakieś osobiste korzyści. No bo w ostateczności, jeśli ciocia Mina tego spadku nie potrzebuje, to on go chętnie przejmie - wszak jego budżet nie jest idealnie zrównoważony.


Oczywiście dziecko w takiej rodzince musi być uzdolnione, choćby muzycznie. Trudno uwierzyć sprowadzonemu nauczycielowi muzyki, że Piotrusiowi słoń nadepnął na ucho.


Nie udało mi się wyszperać niczego o autorze, poza informacją, że na imię miał Samuił i urodził się w 1909 roku, więc raczej już nie żyje oraz że napisał scenariusze do trzech filmów. Dwa z nich już u mnie są :) Moja kolekcja filmów rosyjskich i radzieckich robi się coraz poważniejsza, jeśli tylko ten format dotrwa do mojej emerytury (Babka Filmowa wróży, że nie za bardzo; to by była prawdziwa tragedia.


Wyd. Nasza Księgarnia Warszawa 1965, wyd.I, 223 strony
Tytuł oryginalny: Koje-czto o Wasiukowych /Кое-что о Васюковых, Самуил Шатров
Tłumaczyła: Barbara Rybałtowska
Ilustrował: Karol Ferster
Z własnej półki (kupione 14 kwietnia 2013 na allegro za 15 zł, wykosztowałam się, ale nie żałuję ani grosika)
Przeczytałam 14 kwietnia 2013


NAJNOWSZE NABYTKI
Z allegro ruszczyzny.

Zaczęło się od Wiery Panowej, którą chcę sobie skompletować (to ta od Sierioży). Krużylicha wygląda co prawda z okładki na typowego produkcyjniaka, ale szczerze mówiąc i tego jestem ciekawa, bo w życiu czegoś takiego nie czytałam... Złotych trzy.
Drugi Kawierin do kolekcji, też za 3 zł.
Szczęście rodzinne Wigdorowej, ponoć ładna powieść, złotych cztery.
Dwie młodzieżowe, wydane przez Iskry: Katajew i Rybakow czyli znane nazwiska. Obie po 4 zł.


Kolejna Wiera Panowa - Jasny brzeg - dałam całe 5,50, żeby to już wreszcie mieć.
Straszydło Żeleznikowa czyli Czuczeło, mam taki film, to z niego zdjęcie na okładce. Cena nie straszna - 1,90 zł.
I wspomnienia Erenburga za 1,50 zł.

Kontrolna wizyta w Księgarni Akademickiej zaowocowała niespodzianką:

Nie miałam pojęcia, że jest w przygotowaniu kolejny tom Katalogu Zabytków Sztuki, więc siurpryza tym większa (i przyjemniejsza). Złotych 35, ale dostałam 10% rabatu :)

Jak widać, tydzień był owocny w zakupy (hm hm, regału ubywa). I to jeszcze nie koniec, bo trafił mi się niezły fart, ale o tem potem - dziś po pracy jadę odebrać NIEZŁY ŁUP.