Cezary Leżeński - Jarek i Marek na tropie szpiega

Zabrałam się za trylogię Leżeńskiego pełna dobrych chęci, nie myślcie sobie, że mnie temat wojenny odstraszył, o nie. Tymczasem wojna wojną, ale to klasyczna przygodówka jest, pełna nieprawdopodobnych historii, zbiegów okoliczności i przygód dwóch 12-letnich bliźniaków, których wojna zastaje na wakacjach w Gdyni. Matka jest z pochodzenia Niemką, wychowaną w Bydgoszczy, ojciec - oficerem Wojska Polskiego, przebywającyc w sztabie w Warszawie. Gdy wojna rozdziela rodzinę, pani Bogusz wraz z synami, namówiona przez tajemniczego kapitana Rozwadowskiego, postanawia wyruszyć w niebezpieczną podróż powrotną do Warszawy.



Zanim jednak wyruszą w "wędrówkę ludów", Jarek i Marek, dwaj arcydzielni harcerze, będą tropić domniemanego szpiega, łapać dywersantów, wpadając w pułapki i wydostając się z nich dzięki sprytowi i znajomości języka niemieckiego - ponoć mówią z doskonałym akcentem berlińskim, co zawdzięczają wakacjom spędzanym u niemieckiej rodziny - a głównie dzięki niefrasobliwości, żeby nie powiedzieć bezmyślności dorosłych, którym z chłopcami przyszło mieć do czynienia. Hans Kloss przy Jarku i Marku to małe piwo i trzeba przyznać, że wytrzeszczałam oczy, czytając to wszystko, tak nieprawdopodobny ciąg przygód i zdarzeń opisał autor w tej powieści dla młodzieży. Na początku przypomniał mi się Kapelusz za sto tysięcy, gdy chłopcy śledzą podejrzanego skrzypka z naderwanym uchem, wypatrując jego kapelusza wśród przechodniów, a potem zakradając się do odosobnionej willi, w której skrzypek zniknął. Potem już było coraz bardziej nieprawdopodobnie - ale pocieszyłam się, że nie jestem kilkunastoletnim chłopcem i po prostu nie umiem docenić takiej fajnej, absolutnie niedziewczyńskiej, powieści :) Ja bym tych chłopaków wzięła i wytrzaskała po dupie, a matką, która w krytycznych chwilach zwykła siedzieć i wpatrywać się bezmyślnie w jeden punkt, też bym z lekka potrząsnęła: niech pilnuje chłopaczysk, a nie odstawia Ofelii. No ale więcej nic na jej temat nie mówię, bo przyjdzie jej odpokutować w drugim tomie, biedaczce...

Powieść nabrała za to dla mnie walorów poznawczych, gdy się dowiedziałam, że kule to są w bilardzie, a z każdej broni strzela się pociskami. No. To sobie zapamiętam :) Natomiast młodzież może nabrać pewnego wyobrażenia o ataku Niemców na Polskę, o tragicznym wrześniu, o obronie Helu i Westerplatte, o exodusie z Warszawy - to jest cenne.







Wyd. Wydawnictwo Lubelskie Lublin 1980, 154 strony
Z biblioteki na Rajskiej
Przeczytałam 2 maja 2013