Daria Doncowa - Słodki padalec

Jakoś nie umiałam powstrzymać ręki w bibliotece - sama wyciągnęła się w kierunku Doncowej i nic to, że przecież ją czytałam już w oryginale, dawno to zresztą było, więc dawać ją tu! No i bardzo dobrze zrobiłam, bo to idealna lektura na czas chandry: przymrużając oko na kryminalną intrygę można się uśmiać z dokonań Lampy, a jeśli nawet nie uśmiać, to chociaż uśmiechnąć.

I tak to wygląda w maju tego roku - jeśli spojrzeć na zakładkę z prawej strony, to mamy trzech polskich autorów i reszta rosyjska, różnego kalibru. Bo za chwilę dojdzie i ta Doncowa w oryginale, którą teraz czytam, ale tak langsam langsam, po kilkanaście stron (i zasypiam znowu). Bogu niech będą dzięki za weekendy! Kiedyś służyły do nadganiania zaległości, intensywnej lektury. Dziś - do spania. Tym trudniej w tygodniu wstawać... ale tygodnie mijają coraz prędzej, jak to jest? W środę wieczorem, gdy wychodzę z pracy mam poczucie, że to już końcówka, że za chwilę znów weekend. Po czym przychodzi najlepszy wieczór tygodnia - piątkowy: pranie rozwieszone, zakupy zrobione, przytulam głowę do poduszki, nakrywam się kołdrą i myślę sobie - a nawet mówię na głos z tej radości - jak dobrze, kak choroszo! Przede mną dwa dni, kiedy nic nie muszę!

Niestety niedzielne popołudnie już nie jest tak optymistyczne, choć jeszcze nie nastawiam budzika, bo w poniedziałek też idę na popołudnie. Coś się kończy nieodwołalnie, coś minęło zbyt szybko... byle do następnego piątku. I tak upływa mi życie w kierunku śmierci, może to jeszcze i 30 lat potrwać. Umierać się nie chce, ale i życie coś nie nęci.
Dobrze, że jest ta Doncowa, że może wypełnić puste godziny.

Początek:

i koniec:

Wyd. VIDEOGRAF Katowice 2011, 320 stron
Tytuł oryginalny: Gadiuka w siropie /Гадюка в сиропе
Przełożyła: Ewa Skórska
Z biblioteki na Rajskiej
Przeczytałam... eee... pogubiłam się, nie pamiętam, a kalendarz zostawiłam w pracy :(