Jiří Marek - Panoptikum hříšných lidí města pražského: Malý a velký

Obejrzałam drugi odcinek serialu Hříšní lidé města pražského, toteż rzuciłam się do czytania opowiadania, na kanwie którego powstał film. Mały i duży, taki jest jego tytuł, a gdy go wpisałam do google'a okazało się, że taką nazwę przyjął dla swojego biznesu jakiś koncesjonowany sprzedawca Fordów z Ostravy 😂

Mały i duży, tak zapamiętali świadkowie dwóch mężczyzn wychodzących ze sklepu zegarmistrza i jubilera Rynholca na placu Karola. Potem w sklepiku pojawiła się klientka, która chciała odebrać budzik z naprawy, a że nikogo nie było za ladą, w końcu za nią zajrzała. I oczywiście zobaczyła nieboszczyka. Sprawa z gatunku trudniejszych, bo nikt nie zapamiętał szczegółów wyglądu dwóch rzezimieszków, a zbrodni dokonano naprzeciw budynku sądu, więc pan radca stamtąd życzy sobie, żeby jak najszybciej wszystko wyświetlono - najlepiej od razu. Na szczęście na policję zgłasza się taksówkarz, który wiózł podejrzanych typków o takiej właśnie charakterystyce - mały i duży. Dokładniej - jeden bardzo mały, a drugi bardzo duży. W dodatku ten mały przypominał Chińczyka. No, to już jeden z policjantów wiedział, o kogo chodzi. 

Pomyśleć, że kiedyś, przed wojną, policja w Pradze znała całą galerkę czyli świat przestępczy w mieście 😁

Początek:

Koniec:

Wyd. ADONAI, nie wiadomo gdzie i nie wiadomo, kiedy

Z własnej półki (kupione 19 grudnia 2017 roku za 44 korony)

Przeczytałam 2 stycznia 2024 roku

 

Tu Chińczyk, tam Chińczyk... Bo wczoraj zabrałam się za realizację noworocznego postanowienia (czyli że co tydzień obejrzę jakiś czeski film).

Narzekam, że mi zlikwidowali możliwość ściągania wszystkiego czeskiego, a tych filmów, które naprzywoziłam z Pragi, jakoś nie oglądam. No to ruszyłam do dzieła i to w kolejności... alfabetycznej, tak jak są poustawiane na półce 😂

Więc zaczęłam od filmu noir z 1945 roku 13. revír, gdzie policja depcze po piętach kasiarzowi o ksywie Kot, który właśnie wyszedł z ciupy po odbyciu wyroku, nigdy nie zdradziwszy, gdzie ukrył pieniądze z włamań. I pojawia się tam chory Chińczyk Wang i wątek cynkowej trumny - z wyjaśnieniem, że Chińczycy mieszkający poza swoim krajem oszczędzają przez całe życie, żeby po śmierci wysłano ich w cynkowej trumnie do Chin i tam dopełniono pogrzebu. Przypomniała mi się dawna rozmowa z Psiapsiółą z Daleka. Otóż mówiła ona, że Chińczyków jest u nich mnóstwo, ale jakoś nie widać ich grobów na cmentarzach. Czy to tylko miejska legenda o tym wysyłaniu ich zwłok do Chin czy też tak jest naprawdę?