Joanna Chmielewska - Romans wszechczasów

Sąsiadka. Sąsiadka zza ściany mi przyniosła, czy chcę, bo się pozbywa. Otóż chcę, bowiem mam inne wydanie - sąsiadka przyniosła to po lewej, a ja mam to po prawej. No to oczywiście wolę z jamnikiem! Stary egzemplarz (który jest w rzeczywistości młodszy, bo z 1990 roku) pójdzie do knihobudki.

Z rozpędu od razu przeczytałam. Historia absolutnie absurdalna (Joanna zostaje zakontraktowana na trzy tygodnie jako kompletnie inna osoba, ma udawać pewną Basieńkę - w peruce - nie tylko przed obcymi, ale również przed mężem Basieńki, z którym razem pracują i ciągle jeszcze mieszkają, po czym się okazuje, że... a nie nie nie, nie powiem, bo może ktoś nie czytał).

Związek z rozlecianym samochodem z pierwszej strony jest taki, że JCh ma na tej podmianie zarobić 50 tysi, które niekoniecznie mi coś mówią - ile się zarabiało w 1975 roku? - dzięki czemu samochód zostanie wreszcie wyreperowany. 

A romans? No, pojawia się tu ten tajemniczy Marek, który - jak mi się mętnie przypomina - w kolejnej powieści okaże się ...... złamanym i zdrajcą, ale na razie uczucia kwitną.

Początek:

Koniec:

Wyd. Czytelnik, Warszawa 1975, 317 stron

Z własnej półki

Przeczytałam 6 stycznia 2024 roku

Tymczasem ja też miałam romans wszechczasów! Pojechałam gdziesik na Prądnik w ramach śmieciarkowych wypraw krajoznawczych (po wielki 2-tomowy słownik rosyjsko-polski, który okazał się w odwrotną stronę; coś niedopatrzyłam 😂) i błąkałam się po osiedlu w poszukiwaniu właściwego bloku. Wiecie, że najtrudniej jest znaleźć coś na osiedlach, nie? W pewnym momencie zapytałam Kobietę w Maseczce, czy to tu jest dana ulica. KwM wytężyła wzrok w kierunku napisu na najbliższym budynku i potwierdziła. Dziękując pogratulowałam jej właśnie dobrego wzroku. I zaczęło się. Opowiedziała mi całą historię zdejmowania zaćmy a to z lewego oka a to z prawego, że jedna zaćma odrosła i teraz już tylko laser, ale że w ogóle to bardzo poleca tę tu klinikę, że co prawda dostała potem w jednym oku zapalenia (czego, nie pamiętam) i z tym się jeszcze boryka, ale naprawdę nie ma się czego bać - bo ja już sobie wmówiłam, że na siecher mam zaćmę, skoro mi się zlewają napisy w oddali - tylko potem jest dużo obostrzeń, nie wolno nic dźwigać, schylać się, ona ma kota, to musiała zakładać na oczy opaskę do spania, żeby jej nie uraził...

No tak trwał ten romans minimum kwadrans (córka mówi, że słowa kwadrans używają tylko starzy ludzie) - a trzeba dodać, że było jakieś minus dwanaście - no ale co tam, pani się wyraźnie nie chciała rozstać 🤣

NAJNOWSZE NABYTKI

Ze stosów przywiezionych przez Szyszkodara wyłowiłam na własny użytek Szklany klosz. Odłożyłam na bok, że muszę sprawdzić, czy na pewno nie mam, co trwało kilka dni, ale w końcu się upewniłam, że nie i teraz już tak 😁

A na półce w Jordanówce wczoraj był drugi tom dzieł wybranych Lenina! Żeby to nie było takie grube i ciężkie, to może bym wzięła poczytać...

Czytam tymczasem świąteczny numer Polityki, jest tam artykuł o wróżbiarstwie. Przypomniało mi się, że niektórzy (i nie będę tu wskazywać palcem) wróżą sobie na Nowy Rok z kinderjajek. Więc przedstawiam cennik na dokładniejsze, bardziej fachowe wróżby 🤣