Mariusz Kędziora - Rodzynki studenckie czyli co się wykłada na wykładach

Rodzynki wzięły się stąd, że pojechałam odebrać parę książek ze Śmieciarki (o czym poniżej) i po namyśle dorzuciłam do listy tę publikację, a nawet zaczęłam ją czytać w tramwaju w drodze powrotnej do domu. No i skończyłam, odkładając na chwilę na bok rozpoczęty kryminał po czesku.

Jest to wybór ze strony Joe Monster - prehistoria internetu 😁 Okazuje się, że ciągle istnieje (sprawdziłam).

Niemniej jednak zapowiadane na okładce wybuchy śmiechu jakoś mi się nie przydarzyły - jeden jedyny raz się zaśmiałam w tym tramwaju. A musicie wiedzieć, że jechałam od pętli do pętli (z przesiadką), więc sporo przeczytałam. Chyba mi się już z niczego nie chce śmiać albo co. Tak, obserwuję u siebie lekkie oznaki depresji, jednak mam nadzieję, że z wiosną to minie. Aby tylko.

Ale wiecie co? Ponieważ tam są anegdoty z różnistych uczelni, tom się dowiedziała o istnieniu różnych takich. Na przykład uczelni kształcącej strażaków. I w ogóle jakie dziwne przedmioty bywają na studiach 😂

Ale zacytuję tylko jedną historyjkę, jak rozmawiało dwóch wykładowców na politechnice. Jeden opowiada, jak to na jego wykładzie studenci zajmują się swoimi sprawami, ale przynajmniej udają, że słuchają.

- W pewnym momencie zauważam studenta, który czyta książkę. Myślę sobie, no dobrze, siedzi cicho, nie przeszkadza, pewnie uczy się matmy albo mechaniki płynów, niech się uczy, nie będę robić problemów.

Ale z ciekawości podszedł i zerknął, czego się uczy.

- Tak się wkurzyłem, jak zobaczyłem, co czyta, że wywaliłem go za drzwi.

- A co takiego czytał?

- Mity greckie!

Słuszne oburzenie 🤣

Wyd. Helion, Gliwice 2008, 176 stron

Przeczytałam 1 lutego 2024 roku

NAJNOWSZE NABYTKI

Więc pojechałam znowu do Mistrzejowic czyli ode mnie licząc na drugim końcu świata, już po raz trzeci zresztą do tej samej dziewczyny, po tego Kosińskiego głównie, ale przy okazji Bułhakow (miałam, ale nie mam, nie wiem, co się stało) i te trzy inne rosyjskie. Po czym się okazało, że niejaki Wazow to wcale nie Rosjanin, tylko Bułgar. To chyba pierwsza książka bułgarskiego pisarza, jaką posiadam. A Zbójecką wyprawę Hodży Nasreddina chyba wyniosę do którejś z moich knihobudek - razem z tymi Rodzynkami - bo jak tak zajrzałam do środka to mnie coś nie kusi.

Ale właśnie - a' propos knihobudek. Zaopatrując te trzy, które są pod moją opieką, przywlokłam do domu kolejne... Jedne zawożę, drugie przywożę 😂

I otóż idąc od dołu:

- Reader's Digest wzięłam, żeby przeczytać Boże Narodzenie w Lost River Fannie Flagg i potem oddać

- Akunin zostaje

- Diabelski owoc to kryminał kulinarny, bardzo możliwe, że nic nie wart, ale zobaczymy

- Zamknięty pokój, ale mi się lapsło, że to znalazłam! 

- Miłoszewskiego wzięłam na spróbowanie (degustację)

- a ten Kustosz Karpinowa to drugi kryminał MON-u w serii Labirynt, który mam, no i pytanie, czy to w ogóle jest czytable, ale zobaczymy. Jakość wydania tygrysowa, no i 120 tys. nakładu...

 

Dawno nie byłam w Pepco i wczoraj zajrzałyśmy z córką, a tam pełne półki na Wielkanoc już. Nie oparłam się tej owieczce. Skrzaty już czas powoli chować. Ale ten czas leci, toż to niedługo Praga będzie 😉

Niby choinkę wypadałoby rozebrać, uświadomiłam sobie widząc sąsiadkę wracającą z kościoła z zapaloną gromnicą - ale nie chce mi się na razie. 

W czwartek była pani doktor u Ojczastego, obsłuchała go i stwierdziła, że jest zdrowy, więc wypadałoby urządzić mu kąpanie, bo w poprzednie dwie soboty bałam się. Ale jak wspomniałam, nic mi się nie chce. A już zwłaszcza zmienić mu pościel, to okropnie męcząca robota.

No dobrze, to już powiem, głowa mi szwankuje, jak zwykle. Chyba to odłożę do jutra. A dziś będę robić NIC.

 

PS. Przypomniał mi się jeszcze jeden rodzynek. 

Wykładowca:

- Przed uczelnią widziałem, jak jacyś świadkowie Nivei rozdają gadżety za darmo.