Janusz Domagalik - Koniec wakacji

W środku wakacji przypomniałam sobie powieść dla młodzieży Koniec wakacji. Piętnastoletni Jurek wrócił do rodzinnego Borzechowa na Śląsku już po 2 tygodniach spędzonych na wsi u wujka - zbyt się tam nudził, a tu, w rodzinnym miasteczku jest przynajmniej staw, w którym można się kąpać i ruiny zamku, dokąd można pojechać na rowerze. Sytuacja w domu jest napięta, matka szykuje się do wyjazdu do sanatorium w Otwocku, ale ten wyjazd jakiś taki nagły i niespodziewany. Jurek niewiele jednak zważa na atmosferę domową, bo właśnie poznał Elżbietę, kuzynkę jednego z kolegów, która przyjechała z Warszawy. Szybko zaprzyjaźniają się mimo początkowego nieporozumienia - Elżbieta wjechała na Jurka rowerem :) - i spędzają razem coraz więcej czasu a to na kąpielach w stawie a to na wyjadaniu porzeczek na działce czy wreszcie wyprawach rowerowych. Tymczasem jednak do Jurka zaczyna docierać, że wyjazd matki mógł mieć inne przyczyny niż zdrowotne, zwłaszcza gdy odkrywa, że adres w Otwocku pokrywa się z adresem siostry matki, a nie sanatorium. Nie może się jednak zdobyć na zapytanie wprost ojca, co się dzieje. Nic mu nie chcą wyjaśnić i dziadkowie, do których obaj mężczyźni, pozostawieni na kawalerskim gospodarstwie, chodzą na obiady...

Świat młodzieńczych rozterek i trudnych wyborów, jaki nagle staje się udziałem Jurka, na pewno pociągał młodzież przed laty - była to zresztą lektura szkolna w ósmej klasie - ale i dziś potrafi zafascynować. Wszak to problemy i tematy uniwersalne.
Autor dostał za tę powieść Austriacką Nagrodę Państwową!

Mam również pozostałe wspomniane tu książki:

Detektywa Konopki nigdy nie czytałam, a teraz zajrzałam i aż się zdziwiłam, jak bardzo to jest fajnie zrobione graficznie, muszę też po to sięgnąć.

Ilustrował bardzo delikatną kreską Juliusz Makowski:

To nie kurnik, tylko - jak to na Śląsku - gołębnik :)

Początek:

i koniec:

Wyd. Nasza Księgarnia Warszawa 1973, wyd.III, 197 stron
Trzecie wydanie i sto tysięcy egzemplarzy nakładu!
Ilustrował: Juliusz Makowski
Seria "cieniowana" (tak ją zawsze nazywałam, jakie nosi prawdziwe miano - nie wiem; ulubiona z młodości; mam z niej czternaście książek)
Z własnej półki
Przeczytałam 29 lipca 2013