Aldous Huxley, brytyjski pisarz, który przeprowadził się do Stanów Zjednoczonych, znany jest głównie ze swej antyutopii Nowy wspaniały świat. Ale nie mnie! Nie czytałam. Znam tylko ze słyszenia - shame on me. Mnie zawsze był znany tylko z Kontrapunktu (tamtej powieści w domu nie było, a ja pozostałam na całe życie uwarunkowana tym, co wyniosłam z młodych lat), ciekawe, czy tak już pozostanie? Powieść mnie zachwyciła. Jako nie wyedukowana muzycznie musiałam sprawdzić, co to jest w ogóle ten kontrapunkt. Encyklopedia mówi, że:
Kontrapunkt (z łaciny punctus contra punctum, w dosłownym tłumaczeniu: nuta przeciw nucie) - technika kompozytorska, która polega na prowadzeniu kilku niezależnych linii melodycznych (polifonia) zgodnie z określonymi zasadami harmonicznymi i rytmicznymi.
I tak rzeczywiście skonstruowana jest powieść: na obraz brytyjskiej inteligencji w pierwszej połowie XX wieku składają się równolegle prowadzone wątki kilkunastu bohaterów. Polecam w wolnej chwili!
Początek:
Wyd. PIW Warszawa 1974, wyd. II, 487 stron
Tytuł oryginalny: Point Counter Point
Tłumaczyła: Maria Godlewska
Z własnej półki
Przeczytałam 9 lipca 2012
Każdy blog ma pewne wyróżniki graficzne. Tu książka zawsze była na tle słynnego kocyka w kratkę. Od jakiegoś czasu widzę, że kratka z powodzeniem zastąpiona została innym tłem. Też ładnym...
OdpowiedzUsuńWłaśnie o tym myślałam, gdy wchodziłam na bloga. Że brak tu mojego starego kocyka... Powód prozaiczny: lenistwo związane z depresją. Otóż kocyk przebywa w domu i zdjęcie na jego tle było robione aparatem fotograficznym. Zdjęcie trzeba było potem zrzucić do komputera. A teraz się nie chce. Więc robię skan okładki, tyle, że narzucam na wierzch szal :) ot i wytłumaczenie :)
UsuńTło wygląda mi na starą kapę. Kiedyś w moim rodzinnym domu były trzy podobne tyle, że w róże i też bordowe.
OdpowiedzUsuńa o Kontrapunkcie myślę.)
To nie kapa tylko szal, trzymany w pracy na okoliczność gorszej pogody i wypadek zmarznięcia :)
UsuńI się wyjaśniło.)
UsuńZ cytatów wynika, że smutna to była historia...
OdpowiedzUsuńJak w życiu...
UsuńA mnie udało się poznać go tylko z Nowego Świata. Za to długo po przeczytaniu tej książki zdarzyło mi się obejrzeć dokument o Huxley'u i wtedy obiecałam sobie, ze jeszcze coś muszę jego przeczytać. Dzięki Tobie dowiaduje się, że w jego wykonaniu powstała proza mniej zaangażowana politycznie, a przez to, być może, bliższa moim upodobaniom.
OdpowiedzUsuńNa pewno warto się zapoznać :)
UsuńUh..., to jeden z moich książkowych "grzechów głównych" mimo, że również towarzyszy mi od młodości w PIW-owskim wydaniu "Powieści XX wieku", to na towarzyszeniu tylko póki co się skończyło. Twój post jest jak wyrzut sumienia i widzę, że czas na mocne postanowienie poprawy :-)
OdpowiedzUsuńTak sobie właśnie myślałam, że na pewno masz to w serii "Powieści XX wieku" :)
UsuńU mnie ona nie jest szczególnie bogato reprezentowana, a to dlatego, że te powieści wychodziły po wielekroć i często mam je po prostu w innym wydaniu.
odkryłam pani bloga niedawno i chcę powiedzieć,że jest super(proszę nie traktować tego jak pochlebstwa),częste,ciekawe wpisy a jakie źródło inspiracji?w przerwach czytam sobie,tak dla przyjemności, starsze posty,począwszy od pierwszego,oby tak dalej-anna
OdpowiedzUsuńCo prawda nie jestem już najmnłodsza, ale uważam, że w blogosferze nie powinniśmy sobie paniować, Anno :) tak więc proszę, na ty, na przyszłość!
Usuń