František Langer - Filatelistické povídky

 Ach. Filatelistyczne opowiadania, ale to właściwie osobne historie, złączone jedynie dwiema osobami: narratora, który zbierał znaczki jedynie w dzieciństwie (jak wielu chłopców) i wielkiego speca od marek, poznanego przypadkiem w centrum Pragi. Rzecz miała się tak, iż w pewien dżdżysty i wietrzny dzień autor uratował życie Ignácowi Král, prawie go wyciągając spod kół samochodu. Jego i dwa wielkie foliały, trzymane pod pachą. Ponieważ pan Král był w szoku, zaprosił go na kieliszek koniaku do pobliskiej kawiarni. Okazało się, że Král jest urzędnikiem bankowym, ale trochę zbiera znaczki i tego fragmentu zbiorów byłoby mu szkoda. A ponieważ z albumu wypadła (i zginęła) zielona dwójka pięciocentowych Port Local, autor dopytał się o rynkową cenę i dowiedziawszy się, że wynosi ona 20 tysięcy, po rozstaniu z filatelistą poszedł grzebać w krzakach, w nadziei, że je tam zawiał wiatr 😁 Istotnie, znaczki odnalazł, choć musiał przy tym okłamać podejrzliwego policjanta, że wiatr mu porwał banknot 10-koronowy (któż by uwierzył w szukanie 20 tysięcy na skwerku). Następnego dnia udał się do banku, by zwrócić własność panu Králowi, ten zaprosił go do siebie na kawę i tam potoczyła się ich znajomość: pan Král za każdym razem opowiadał jakąś interesującą historię ze znaczkiem w roli głównej. 

Bajeczna, staroświecka książka i naprawdę nie trzeba się interesować znaczkami, żeby się nią zachwycić. Choć doczytałam, że znaczki będące bohaterami poszczególnych opowiadań naprawdę istnieją. Oraz że jedno z opowiadań zostało sfilmowane, więc je szybciutko znalazłam na YT i obejrzałam. Dramatyczna historia o tym, jak znaczek - malutki kawałek papieru może decydować o życiu i śmierci człowieka.

Początek: 

Koniec: 

Wyd. Československý spisovatel  Praha 1964, 128 stron

Z własnej półki (kupione 4 sierpnia 2025 roku z pudła po 10 koron - dobrze wydane 1,75 zł)

Przeczytałam 9 września 2025 roku

Wstałam dziś z globusem, takim niby nie za wielkim, ale na zrobienie czegokolwiek nie mam ochoty. Wczoraj umyłam trzy okna, więc wystarczy tej radosnej działalności. 

Siedzę przed laptopem, czytam maila, że dziś z racji Europejskich Dni Dziedzictwa w Pradze będzie otwarty do zwiedzania romański kościół w Dolnych Chabrach (a może by w przyszłym roku - gdy już będę wolna - pojechać do Pragi na te Dni Dziedzictwa?), sprawdzam na mapie, gdzie to jest i... zaczynam pisać kartkę na maj lub sierpień, wyszukując, co poza kościołem jest do zobaczenia. Początek zrobiony 😂 Do środka kościoła najwyraźniej nie uda się dostać, bo mszę tam mają w niedziele o 16.00, ale nie w wakacje - a w maju niedziela jest zajęta przez Open House. Ech, te ograniczenia*.

 

Bowiem zeszyt zeszytem, ale przekonałam się w tym roku, że luźne kartki lepsze pod pewnym względem: jeśli jakiegoś planu nie zrealizuję, mogę je zabrać następnym razem, zamiast mozolnie przepisywać do kolejnego zeszytu. Kartki wyrywam ze starego kalendarza, one są cienkie, co jest dodatkowym plusem (każdy gram bagażu się liczy), moje stare kalendarze oczywiście są zapisane, ale często ktoś zostawia czyste w knihobudce, więc zabieram, bo zużycie papieru u mnie, jak wiadomo, jest kolosalne 😂 Czyli - doskonalę swe przygotowania. 

Fajne jest chodzenie po mapie, powiększanie, żeby wyszukać detale (jak te tablice informacyjne)... ale globus nie minął. Nie będzie dzisiaj obiadu! 

* podjęłam damską decyzję, że przedłużę pobyt sierpniowy o jeden dzień, żeby mieć dwie niedziele do dyspozycji właśnie z racji otwartych kościołów. Tyle że z obu mnisich przybytków mam odpowiedź, że trzeba czekać do Nowego Roku, że na razie nie przyjmują rezerwacji, co mnie bardzo niepokoi, że przegapię albo co 😕 

A' propos jedzenia/picia. Wczoraj musiałam pojechać do miasta i czekając na tramwaj powrotny wstąpiłam do sklepu jakiegoś a' la orientalnego: kawa, herbata, przyprawy. Pooglądałam i wyszłam. Po czym wróciłam, bo wpadłam na pomysł, żeby co jakiś czas (najpierw pomyślałam, ze co tydzień, ale raczej ciężko się będzie wyrwać co tydzień z domu) kupić tam inną herbatę na spróbowanie. One są w słojach, mają wypisaną cenę za 50 g (przeważnie 5 zł). Zapytałam, czy mogę właśnie 50 g nabyć. Mogę. Więc wzięłam pierwszą. Akuratnie za 10 zł/50 g 😉 

Dziewczyna mi zapisała nazwę, wiedziałam tylko, że taka herbata istnieje, dlatego ją wzięłam 😂 w domu sprawdzam, a tu piszą, że dobra na odchudzanie. Z drugiej strony piszą, że niewskazana dla osób ze schorzeniami wątroby. Masz ci los. Z trzeciej strony, że Regularne jej spożywanie może zwiększyć poziom enzymów przeciwutleniających, co jest kluczowe dla ochrony wątroby przed uszkodzeniami. Dzięki swoim właściwościom, czerwona herbata wspomaga detoksykację organizmu i wspiera zdrowie wątroby, co czyni ją doskonałym wyborem jako herbatę wspierającą wątrobę. No to ja już głupia jestem 🤣
 

Podobnie jak głupia jestem z tą energią w dwóch rodzajach. Co to znaczy. Czy ja spalam więcej kalorii leżąc czy co 😁